بر سر باغشهر اسلامیه چه آمده است؟

پارسینه: کویر، مظهر خشونت طبیعت است و درخت موجب لطافت آن. اما چه می شود وقتی فکر انسان بجای داشتن درختان سرسبز گرفتار کویر می شود. انسان نیز موجودی است که برای زندگی نیازمند حداقل هایی است. شهرهای کویری کشورمان اما بیش از آنچه در نبرد با کویر های قابل رویت باشند با کویر فکرها دست به گریبانند. در این مجال یکی از شهرها را از نزدیک مورد توجه قرار می دهیم البته بعد از آن که نامه های بی پاسخ زیادی به بسیار از ادارات محترم ارسال شده است.

باغشهر زیبای اسلامیه در جنوب خراسان و در حاشیه ی کویر قرار دارد که متاسفانه بدلیل ثبت نشدن رسمی آن به دلایل نامعلوم اکنون یکی از قربانیان افکار کویری است.

شهری که زمانی منطقه ی ییلاقی شهر فردوس بشمار می آمد اکنون عرصه ی نبرد ناجوانمردانه ی ماشین آلات و درختان شده است. بجای حفظ درختانی که در گرمای طاقت فرسای کویر سایه ی خنک به ما هدیه می کنند شاهد احداث معابری هستیم که واقعاً نمیدانم نام آن ها را چه باید گذاشت؟

خیابان هایی که در نقشه به شکلی نقاشی شده اند و ماشین های سنگین احداث معابر به شکل دیگری خیابان را اجرا می کنند! شاید یکی از دلایل چنین اقداماتی نبود نظارت کافی دستگاه های ذیربط باشد اما از آن مهمتر این است که ندانیم عاقبت چنین اقداماتی چیست. متاسفانه با مقایسه شهرهای بزرگ و شهرهای کوچک عده ای گمان می برند با کپی برداری های ناشیانه و غیرعلمی از ساخت و سازها می توان به پیشرفت مد نظر رسید.

نمونه ی عینی آن ساخته شدن منازل با معماری های شرقی و اروپایی که برای مناطق مرطوب مناسب اند در منطقه ی کویری هستیم. تصوراتی از این قبیل باعث شده تا ظرفیت های بالقوه منطقه ای به دست فراموشی سپرده شده و اقداماتی ناهمخوان و نامتناسب و گاه مخرب ، انجام گیرند..

درختان با جذب co2 که عامل مهمی در اثر گلخانه ای است با این اثر مبارزه می کنند، همچنین یک درخت بالغ می تواند اکسیژن مورد نیاز هجده نفر را در سال فراهم کند، درختان می توانند با تامین سایه مناطق جاذب گرما (مانند آسفالت) و مرطوب کردن محیط، دمای مناطق شهری را تا 9 درجه سانتیگراد کاهش دهند، همچنین با کاهش دمای محیط باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و علی الخصوص ذخیره ی آب می شوند، درختان نیز در تمیز نگه داشتن آب بعنوان مایه ی حیات نقش مهمی دارند، همنچنین درختان از انتقال خاک بواسطه ی بارش های شدید یا بادها جلوگیری می کنند،درختان در کاهش آلودگی صوتی که خود عامل مهمی در تشدید فشارخون، بیماری های قلبی، بیماری های عصبی و ... نقش دارند تا حدی که درختان می توانند تا 7 دسی بل آلودگی صوتی را کاهش دهند(منبع https://baharnewspaper.com/News/91/12/09/6658.html)


درختان با کاهش حدود پنجاه درصدی اشعه ی ماورا بنفش متوسط خورشید تاثیر بسزایی در کاهش ابتلا به سرطان پوست کودکان دارد، از دیگر تاثیرات درختان می توان به توان آنها در سرعت بخشید به بهبود بیماران و افزایش قدرت تمرکز اشاره نمود، همچنین درختان باعث کاهش خشونت می شوند. این ها گوشه ای از آثار مثبت درختان در زندگی انسان هاست و بررسی جنبه های روانشناختی و زیبا شناختی آنها در این مجال نمی گنجد.

(منبع https://www.treepeople.org/top-22-benefits-trees)

برگردیم به بحث اصلی این مطلب،اسلامیه شهری کم جمعیت اما وسیع است و به همین خاطر تراکم جمعیتی آن پایین است.

آمارها نشان می دهند که قریب 6200 نفر جمعیت دارد.طرح هادی داشته و طرح جامعی هم دارد که درسال 1387 تهیه شده اما طرح تفصیلی آن مدام به تاخیر افتاده است و شاید همین مسأله فرصتی به دست داده برای جولان ماشین آلاتی که به جان باغ ها و زمین ها افتاده و مدام برای این شهر کم ترافیک خیابان های کج و غیرمهندسی می سازند.

به عنوان نمونه اخیراً تصمیم گرفته اند که ادامه خیابانی به نام شهید بهشتی جنوبی را بازگشایی کنند. اینکه در این مسیر یک مسجد وقفی باید تماماً جابجا و منتقل شود و قسمتی از یک هیأت قدیمی شهر هم به کل تخریب و ملحق به خیابان گردد بماند، کمتر از 70 متر آن طرف تر خیابانی است که چندسالی نیست تعریض گردیده و وجود آن ادامه دادن خیابان بهشتی را بی دلیل می نماید.

جالب تر آن که چند متر دیگر آن بالاتر باز خیابانی به موازات این خیابان ها نیمه کاره رها شده است.یعنی سه مسیر موازی در فاصله ای کمتر از 200 متر برای یک منظور که در انتها تقریباً به همدیگر می رسند.

نامه نگاری ها و اطلاع رسانی به رسانه های محلی فقط باعث کندی این روند شده و سکوت مسوولان عالی رتبه شهری و استانی باعث رنجش و آزردگی دلسوزان بافت کم نظیر این شهر و محیط زیست و حیات نباتی آن است.

امید است تا دیر نشده با انجام اقدامات کارشناسانه جلوی قطع درختان کهن سال گرفته شود. آنچه مسلم است کم لطفی مدیرانی است که در چند سال اخیر بجای حفظ فضای سبز و محیط زیست و نیز تشویق مردم به استفاده و نگهداری صحیح از سرمایه طبیعی شان که باغ های شخصی و فضای سبز خاص این منطقه است خواسته یا ناخواسته ترویج دهنده و تسریع کننده روند تخریبی بوده تا جایی که می توان گفت تا کمتر از 5 سال آینده باغ ها به خاطره ها خواهند پیوست..

محمد خراسانی