موسویان چه می خواهد بگوید؟

پارسینه: اگر "ریش پروفسوری" وزیران و اعضای کابینه روحانی در سال 92 و بعد از پیروزی شیخ دیپلمات "رونمایی" شد، سید حسین موسویان درست بعد از محاکمه و خروجش از مناصب اجرایی و استراتژیک، تغییر ظاهر داد و "ریش پروفسوری" شد!

این روزها حسین موسویان حرفهای مهم و قابل تاملی را بیان کرده است که شاید مثل ریش پرفسوری اش، خیلی زود میان سیاسیون و حتی رسانه های نزدیک به دولت "باب" و "رایج" شود!

موسویان این بار نه در هیات یک مذاکره کنند ارشد هسته ای و مشاور روحانی در ساختمان مرکز تحقیقات استراتژیک دل انگیز نیاوران، که در قامت یک "دیپلمات رسانه ای" که فقط قرار است فقط "جرقه هایی" از هدف گذاری های آتی دولت حسن روحانی را آشکار کند به میدان آمده است.

بازگشت تمام عیار و البته حساب شده موسویان به نظر نمی رسد از جنس همکاری رسمی و اداری با دولت حسن روحانی باشد، این سرباز کهنه کار، حالا در قامت یک ژنرال برای حضوری موقت اما موثر در جبهه به میدان آمده است.

حسین موسویان روز گذشته دو مصاحبه مشروح با ایسنا و تسنیم داشت، دو رسانه ای که هرکدام به یکی از قطب های اصلاح طلب و اصولگرای تعلق دارند.

به گزارش پارسینه، در تحلیل محتوای این دو مصاحبه به ظاهر متفاوت- اما هوشمندانه و هدفمند- نکات زیر را می توان در نظر گرفت.

1- بعد از فروکش کردن هیجانات مربوط به توافق ژنو و برخاستن نقدهای تند از درون مجلس،تشکل های اصولگرا و بخشی از بدنه مردم و حتی انتساب برخی سخنان انتقادی در این خصوص به رهبرمعظم انقلاب، اعلام مواضع و تحرکات موسویان را می توان حرکتی برای آغاز تثبیت دائمی توافق ژنو در کشور در این مقطع دانست.

با گذشت زمان و اتمام مهلت شش ماهه دوران اعتماد سازی طبق توافق ژنو، کم کم موعد "توافق نهایی" میان ایران و غرب می رسد و به نظر می رسد این هدفی است که موسویان آن را نشانه رفته است.

2- نکته دوم در این خصوص، ایجاد آمادگی برای اجرای "پروتکل الحاقی" و بازرسی های دائمی و خاص از تاسیسات و برنامه هسته ای است که موسویان با صراحتی احتیاط آمیز آن را مطرح کرده است، ایجاد جو روانی مناسب در این مورد- که به خصوص اصولگرایان حساسیت ویژه ای دارد- ماموریتی است که موسویان آن را کلید زده است.

3- بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی شامل "مطالعات ادعایی" و تاسیسات نظامی می شود و موسویان با احتیاط برای آغاز فاز اجرایی این بازرسی ها زمینه سازی می کند و می گوید:هیچ کشوری نیست که فعالیت‌های غنی‌سازی داشته باشد و پروتکل الحاقی را نپذیرفته باشد.

4- اما یکی از نقاط کلیدی، یا شاید مهمترین نکته هر دو مصاحبه موسویان؛ تاکید بر "حمایت رهبری" به عنوان یک اصل تغییرناپذیر و دائمی برای راهبرد سیاست هسته ای-خارجی دولت است.

به گزارش پارسینه، واقعیت این است که دولت حسن روحانی در لغزشگاه بین دو جناح اصلی کشور قرار دارد، دولت روحانی نه پایگاه تام و تمامی میان اصلاح طلبان دارد و نه در میان اصولگرایان، مدافعان قسم خورده و به اصطلاح "پای کار" و "در بیعت" دارد، به همین دلیل دولت به سرعت می تواند تحت تاثیر طوفان های سیاسی و جناحی کشور قرار گیرد و قافیه را ببازد، تمرکز بر حفظ نظر مثبت و حمایت آیت الله خامنه ای از سیاست های اصلی دولت، نکته ای است که دولت روحانی به جان دریافته است که از هر عامل دیگری برای بقاء و حرکت دولت موثرتر است.

5-در موضوع حساس هسته ای هم تداوم حمایت رهبری نیاز استراتژیک دولت روحانی است، در فاز جدید توافق ژنو، بازرسی های گسترده و خاص از تاسیسات هسته ای و نظامی کشور شرط تداوم توافق ایران و غرب است و این هم جز با حمایت و نظر مساعد آیت الله خامنه ای ممکن و میسر نیست.

موسویان در مصاحبه هایش از اجرای قریب الوقوع طرح هسته ای دولت جدید در چارچوب توافق ژنو هم پرده برمی دارد: اجرای فتوای رهبرانقلاب در حرمت تولید بمب اتمی،(Operationalizing the religiously these Fatwa‌)

طرحی که موسویان می گوید در اصل "پیشنهاد" سعید جلیلی-نامزد اصولگرایان رادیکال در انتخابات ریاست جمهوری 92- بوده است، طرحی که موسویان می گوید طی آن " ایران باید یک محدودیت‌هایی را بپذیرد، مثل 5 درصد، این محدودیت‌ها داوطلبانه است. و مغایر ان پی‌تی‌هم هست"

موسویان در مصاحبه مشروح بدون آنکه به سخنرانی اخیر یک نماینده اصولگرای مجلس درباره نارضایتی تلویحی رهبری از مفاد توافق ژنو اشاره ای کند، با اشاره به "اظهارنظر یکی از فقهای کشور" درباره متن توافق ژنو، خاطرنشان کرد: این فقیه کشور که مسلط به زبان انگلیسی است در جلسه‌ای چند هفته پیش اظهار کردند که "من فقهیم و کارم استدلال متون است و چند بار متن (توافق) را خواندم، اما استنباط نکردم که قدرت‌های بزرگ حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت شناختند." البته حرف ایشان درست است، اما در متنی که فعلا وجود دارد پذیرش عملی غنی‌سازی در خاک ایران هم در دوره مذاکره و هم بعد از آن پذیرفته شده است و در درازمدت بعد از توافق نهایی هم وجود خواهد داشت. معتقدم نباید بر سر واژگان دعوا کنیم.

در ماجرای حوادث انتخابات 88 هم موسویان در پاسخ به خبرگزاری اصولگرای تسنیم موضعی قابل تامل اتخاذ می کند، موضعی که شاید نزدیک ترین و دقیق ترین موضع گیری به موضع اصلی و نهایی حسن روحانی باشد.

موسویان بدون آنکه اظهار نظر صریحی درباره سلامت انتخابات 88 کند، می گوید: من اگر جای آقای موسوی و کروبی بودم، خدمت آقا می‌رفتم و عرض می‌کردم که ‌آقا از نظر ما این انتخابات سالم نبوده، چون حضرتعالی می‌فرمایید که سالم بوده و تایید می‌کنید، چون شورای نگهبان تایید می‌کند ما تمکین می‌کنیم. تمام!

فراز مهم مصاحبه سید حسین موسویان تلاش برای عدم همسان سازی میان قطعنامه 598 و توافق ژنو است(آنطور که اصولگرایان رادیکال بر آن اصرار دارند) موسویان برای این مقصود، حتی قطعنامه 598 را هم جام زهر نمی داند و می گوید: "قطعنامه 598 پیروزی برای کسی (عراق و ایران) نبود و جام زهر هم نبود" اظهار کرد: با این‌که تعبیر جام زهر را حضرت امام (ره) فرمودند، اما نظر من این است که قطعنامه 598 جام زهر نبود. همین که عراق یک میلی‌متر از خاک ایران را نتوانست تصرف کند و ما نه در مقابل عراق که در مقابل یک دنیا ایستادیم، پیروزی بود. معتقدم باید ابعاد این پیروزی را برای مردم باز کنیم.


6- موسویان در مصاحبه هایش بر موضوع احمدی نژاد و دولت سابق هم تاکید ویژه ای دارد و البته این بی دلیل نیست، در فضای فعلی سیاسی کشور، انتقاد و مرزبندی با دولت سابق یکی از نقاط مشترک و معدود دو جناح اصلی کشور است، موسویان در مصاحبه های خود تاکید زیادی بر این نکته می کند و سعی می کند "هزینه های احمدی نژاد" را مرتبا به "همه طرفین بازی " گوشزد کند.

از سوی دیگر، ژنرال کهنه کار دولت روحانی سعی می کند این نکته را هم "جا" بیاندازد که در دولت احمدی نژاد، گشایش ها و انعطاف های بی سرانجامی مثل "اجازه بازرسی های خاص و گسترده" و "تعهداتی فراتر از پروتکل الحاقی" انجام شد، بنابراین انجام دوباره و حساب شده این اقدامات در دولت جدید، نباید عجیب و غیرقابل پذیرش تلقی گردد.

موسویان در مصاحبه با تسنیم صراحت بیشتری خرج می کند و قسم جلاله می خورد که "
جمهوری اسلامی در حساس‌ترین شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی قرا گرفته است. " و تمام سیاسیون ایران، اصلاح‌طلب یا اصولگرا باید صرفا و صرفا به فکر منافع ملی ایران باشند.