مرگ پايان کبوتر نيست، مرگ در ذهن اقاقي جاري است + عکس

"بديعي" نگاه زندگي را با "بودن يا نبودن" تجربه کرد و "سربلند"، همچون "پروانه اي در مه"، مانند "شمعي در باد"، "از صميم قلب" با "زمين انسانها" خداحافظي کرد.

او امروز براي دريافت سيمرغ بلورين زندگي به روي صحنه پايان مي رود و همه، همه ي همراهانش در اين مراسم بزرگ از او تقدير مي کنند.

بانوي جوان سينماي ايران مي رود، بي هيچ انتظاري، او مي رود و نگران همه نگاه هاي غمگين است!

"به سلامت بانو"، حال همه ما خوب است، اما تو باور نکن...

اينجا زمين است و خوب مي گويند که ناگهان چقدر زود دير مي شود، تو مي روي و صحنه يکتاي هنرمندي تو، پيوسته به جا مي ماند.

خوب يادم هست وقت رفتن که رسيد، قايقت را ساختي، انگار تو هم مثل "سهراب" بر اين باور بودي که "پشت دريا شهري است" و چه تعبير قشنگي بود روزي که رسيدي "به خدايي که در اين نزديکي است".

دلمان که مي گيرد، حتي وقتي قصد رفتن مي کنيم، مدام به اين جمله مي انديشم که "زندگي چيزي نيست که لب طاقچه عادت از ياد من و تو برود . . . "

به سلامت بانو، جايت اينجا خاليست، اما تو بدان "مرگ پايان کبوتر نيست، مرگ در ذهن اقاقي جاري است و کار ما شايد اين است که " پي آواز حقيقت بدويم" و نترسيم از مرگ . . ."

منبع : سینما خبر