داستان پادشاه نگون بخت عثمانی که ۵۱ سال از عمرش را در حبس گذراند+ تصاویر

به گزارش پارسینه، پادشاه عثمان سوم، که در ۲ ژانویه ۱۶۹۹ در ادیرنه متولد شد، پادشاه امپراطوری عثمانی از سال ۱۷۵۴ تا ۱۷۵۷ بود. پدرش مصطفی دوم و مادرش شهسوار سلطان بود. او برادر ناتنی کوچکتر محمود یکم بود. عثمان سوم ۵۱ سال زندانی بود؛ در این مدت، علاوه بر خواندن کتاب‌هایی در زمینه علوم مختلف، او به عنوان سرگرمی با چوب‌بری مشغول بود.

عثمان سوم بیشتر عمر خود را به عنوان یک زندانی در کاخ سپری کرد و به همین دلیل، برخی از رفتارهای عجیب را هنگامی که به تخت سلطنت رسید، نشان می داد؛ برای مثال او طی سه سال، ۷ بار وزیر اعظم تغییر داد. برخی معتقدند که سلطان عثمان سعی داشت نشان دهد که نمی‌خواهد کنترل دولت را به دست مقامات بدهد.

فساد، دروغ، بی‌توجهی به آتش‌سوزی‌ها و شکایات مردم به عنوان دلایل اخراج وزیران اعظم در زمان حکومت سلطان عثمان سوم ذکر شده است.

دوران سلطنت عثمان سوم

دوران حکومت سلطان عثمان سوم با صلح آغاز شد. برخی حوادث در مرز روسیه رخ داد و اگرچه ترس از جنگ وجود داشت، اما چنین چیزی رخ نداد.

در دسامبر ۱۷۵۶، پسر عموی سلطان، شاهزاده محمد، درگذشت. شایعه شد که شاهزاده، که در سن ۴۲ سالگی از طاعون درگذشت، توسط سلطان مسموم شده است. 

نویسنده فرانسوی، آلفونس دو لامارتین گفت: گفته می‌شود که سلطان عثمان سوم برادرزاده خود، محمد، را مسموم کرد و کشت. او هیچ فرزندی نداشت. چنین حرکتی در آینده برای او هیچ سودی نداشت. این هیچ ارتباطی به حقیقت ندارد. زمستان در سالی که سلطان عثمانی بر تخت نشست بسیار سخت بود. 

آتش سوزی های گسترده در دسامبر ۱۷۵۴ در استانبول شروع شد و تا ۱۸ ساعت ادامه یافت؛ همچنین آتش سوزی در بندر کادیرگا در ژوئیه ۱۷۵۵، ۱۵ ساعت طول کشید. آتش سوزی که در سپتامبر ۱۷۵۵ شروع شد، به چهار منطقه گسترش یافت و به یک فاجعه بزرگ تبدیل شد که ۳۶ ساعت طول کشید.

آتش سوزی که در ژوئیه ۱۷۵۶ در اطراف جیبالی شروع شد و به ۱۳ منطقه گسترش یافت، دو روز طول کشید

این آتش سوزی که در آن ۳۵۸۱ ساختمان آتش گرفت، به عنوان بزرگترین آتش سوزی استانبول در تاریخ ثبت شد.

سلطان عثمان سوم و وزیر اعظم در خاموش کردن آتش سوزی که سه چهارم شهر را فرا گرفته بود حضور داشتند.

سلطان عثمان سوم نتوانست اشک های خود را وقتی دید خانه ها، مغازه ها و املاک مردم آتش گرفته، نگه دارد. او شخصاً به آنها کمک کرد و بازسازی ساختمان های سوخته را تضمین کرد. پس از این، سلطان عثمان و وزیران اعظم فرآیند بازسازی پرقدرتی را برای بازسازی استانبول آغاز کردند.

اقدامات عثمان سوم در طول سلطنت

عثمان سوم در طول دوران کوتاه حکومت خود، کارهای خیریه زیادی انجام داد. او دستور داد مسجد نور عثمانیه که در زمان حکومت سلطان محمود اول شروع شده بود، تکمیل شود. 

این مسجد در سال ۱۷۵۵، با یک مراسم برای عبادت باز شد. سلطان عثمان سوم حاضر بود و به فقرا صدقه و به علما هدیه می داد. کنار این مسجد، که ساخت آن شش سال طول کشید، یک مدرسه، یک آشپزخانه، یک کتابخانه ساخته شد.

در مارس ۱۷۵۶، یک کشتی گالئون مصری در شب در میان امواج دریا گیر کرد. سلطان عثمان با دیدن این موضوع از کاخ، خود به محل حادثه رفت و به مسافران کمک کرد. وی فانوس دریایی ساخت تا چنین حوادثی دوباره رخ ندهد.

زمانی که سلطان عثمان سوم بر تخت نشست، احترامی که انتظار داشتند به نوازندگان نشان نداد و میخانه های شهر بسته شدند.

سلطان عثمان سوم که سلطنتش سه سال بیشتر طول نکشید، مانند برادر بزرگترش، سلطان محمود اول، شخصیت درخشانی نبود. او به کسی اعتماد نداشت و معتقد بود که شک در حکومت ضروری است. به همین دلیل می خواست از همه چیزهایی که در جریان بود اطلاعاتی داشته باشد.

سلطان عثمان سوم، می خواست دستوراتش فوری اجرا شود. با وجود اینکه بارها در وزارتخانه عثمانی، تغییراتی ایجاد می کرد، همیشه سعی می کرد کسانی را که دارای اخلاق، علم و صلاحیت بالا هستند به کار بیاورد.

از رشوه و دروغگویی متنفر بود. به همین دلیل خیلی ها بودند که او را دوست نداشتند

سلطان عثمان تماشای مسابقات نیزه، تفنگ و تیر را دوست داشت. به مسائل نظامی علاقه زیادی داشت. او اسلحه‌های سلطان مراد چهارم را بررسی می‌کرد. او نیز مانند برادر بزرگترش فرزندی نداشت

او به فقرا عشق می ورزید و از آنها مراقبت می کرد. لباس عامیانه می پوشید و وضعیت مردم را از نزدیک دنبال می کرد. با مردم صحبت می کرد و به نظرات مردم توجه داشت.

سلطان عثمان سوم نگران فعالیت راهزنان در کشور بود. در جلساتی که برای جلوگیری از این تحرکات با حضور سلطان برگزار شد، تصمیم گرفته شد که اقدامات شدیدی انجام شود. مهاجرت از استان ها به استانبول برای مدت طولانی محدود شده بود. در زمان سلطان عثمان سوم توجه زیادی به این ممنوعیت شد.

اگرچه کشورهای اروپایی به دلیل جنگ هفت ساله ای که در سال ۱۷۵۶ شروع شد، سعی کردند دولت عثمانی را به سمت خود جذب کنند، سلطان دقت زیادی به بی طرفی خود نشان داد. در سلطنت کوتاه او جنگی رخ نداد. اما آتش سوزی، طاعون و زمستان سرد، ملت را فرسوده کرده بود.