.svg)
مایک پومپئو و تخریب پل‌های سیاست خارجی آمریکا در روز‌های آخر
پارسینه: پومپئو در آخرین روز‌های حضور خود در وزارت خارجه تلاش میکند تا هر پلی را که می‌تواند به بازسازی روابط خارجی آمریکا در دولت بایدن کمک کند، از میان ببرد.
به گزارش «پارسینه»، ایالات متحده آمریکا در واپسین روز‌های ریاست جمهوری دونالد ترامپ با رویداد‌هایی بی سابقه در واشنگتن رو به رو شد و کشوری که سال‌ها به بحران سازی در اقصی نقاط جهان مشغول بود، این بار خود به مرکز توجهات تبدیل شد و رهبران جهان را بر آن داشت تا نسبت به آنچه در این کشور می‌گذرد ابراز نگرانی کنند.
علی رغم تنش‌های روز افزون داخلی و احتمال بروز درگیری‌های بیشتر در جریان مراسم تحلیف جو بایدن در ۲۰ ژانویه، وزارت خارجه آمریکا در این روز‌های باقی مانده دست از تخریب برنداشته و این بار نه تنها به قصد مداخله در امور داخلی دیگر کشور و فشار بر آنها، بلکه به قصد در تنگنا قرار دادن دولت آتی آمریکا هر روز یک تصمیم تازه‌ای می‌گیرد.
روزنامه نیویورک تایمز در یادداشتی از قرار دادن کوبا در فهرست کشور‌های حامی تروریسم، در نظر گرفتن حوثی‌های یمن به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی، کاهش محدودیت تماس دیپلمات‌های آمریکایی با مقامات تایوان برای تحت فشار گذاشتن چین، و ادعای این که ایران پایگاه القاعده است را نمونه‌ای از تلاش‌های اخیر وزارت خارجه آمریکا می‌داند.
هیئت تحریریه نیویورک تایمز در این یادداشت که با عنوان «وزیر خارجه پومپئو هیچ پل نسوخته‌ای باقی نگذاشته» می‌نویسند: «برخی از اقدامات آقای پومپئو در هفته‌های گذشته چنانچه در چارچوب یک سیاست خارجی منسجم در نظر گرفته شوند ممکن است قابل دفاع باشند. با وجود این، انجام آنها در روز‌های پیش از تغییر دولت نشان می‌دهد که تنها هدف قابل درک ایجاد موانعی کینه جویانه - به قول برخی از مفسران، بمب‌های ساعتی یا تله‌های انفجاری- برای دولت و رئیس جمهور آینده، جو بایدن، و جانشین آقای پومپئو در وزارت خارجه، آنتونی بلینکن، است.»
به باور نویسندگان، بازگرداندن کوبا در فهرست کشور‌های حامی تروریسم هدفی ندارد جز آن که قصد دولت بایدن برای ایجاد روابط بهتر را که از زمان باراک اوباما آغاز شده بود پیچیده‌تر کرده و کوبایی‌های مهاجر در فلوریدا را که حامی ترامپ بودند راضی کند.
تحریم حوثی‌های یمن هم اقدامی است که به وضوح به مذاق عربستان سعودی خوش خواهد آمد. این کشور با بمباران منظم که از حمایت آمریکا برخوردار است و رنجی ناگفتنی بر غیرنظامیان تحمیل کرده، تلاش میکند تا حوثی‌ها را شکست دهد. حوثی‌های مورد حمایت ایران بدون شک در جنایات انجام شده سهیم هستند، اما حضور آنها برای هرگونه راه حل مسالمت آمیزی جهت پایان دادن به جنگ خونین شش ساله و از آن مهمتر، رساندن مواد غذایی و پزشکی به منطقه‌ای که به گفته سازمان ملل متحد شاهد بدترین بحران انسانی جهان است، ضروری است.
کاهش محدودیت‌های تماس میان دیپلمات‌های آمریکایی و مقامات تایوانی که از دیرباز وجود داشته ممکن است به عنوان اتخاذ یک موضع مستحکم در حمایت از دولت دموکراتیک در تایوان تفسیر شود، اما ایالات متحده حمایتش را به شیوه‌های گوناگونی نشان داده است و نیازی ندارد که یک گره دیگر بر روابط پیچیده واشنگتن و پکن افزده شود.
روز پنجشنبه پومپئو مدعی شد که القاعده، گروه تروریستی مسئول حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، پایگاهی تازه در ایران پیدا کرده است. او بدون ارائه هیچ سندی گفت که «آنها (ایران و القاعده) در تروریسم و نفرت پراکنی با هم شریک هستند.» برخی مقامات کنونی و سابق آمریکا به سرعت برای تلطیف این اظهارات یا مخالفت با آن که جهت دشوارتر کردن هرگونه تلاشی از سوی بایدن برای زنده کردن برجام بیان شد، وارد شدند.
نیویورک تایمز ادامه می‌دهد که «تلاش‌های آقای پومپئو برای این که هیچ پلی را نسوخته باقی نگذارد» ممکن است برای این که او در آینده به کرسی مهمتری تکیه بزند خوب باشد، اما این خودخواهی به قیمت منافع ملی نشانه یک دیپلمات شرافتمند یا یک میهن پرست نیست.
این احساس در داخل وزارت خارجه هم وجود دارد و برخی مقامات گفته اند که لحظه شماری می‌کنند تا وزیر پومپئو یک بار دیگر به یک شهروند عادی تبدیل شود.
علی رغم تنش‌های روز افزون داخلی و احتمال بروز درگیری‌های بیشتر در جریان مراسم تحلیف جو بایدن در ۲۰ ژانویه، وزارت خارجه آمریکا در این روز‌های باقی مانده دست از تخریب برنداشته و این بار نه تنها به قصد مداخله در امور داخلی دیگر کشور و فشار بر آنها، بلکه به قصد در تنگنا قرار دادن دولت آتی آمریکا هر روز یک تصمیم تازه‌ای می‌گیرد.
روزنامه نیویورک تایمز در یادداشتی از قرار دادن کوبا در فهرست کشور‌های حامی تروریسم، در نظر گرفتن حوثی‌های یمن به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی، کاهش محدودیت تماس دیپلمات‌های آمریکایی با مقامات تایوان برای تحت فشار گذاشتن چین، و ادعای این که ایران پایگاه القاعده است را نمونه‌ای از تلاش‌های اخیر وزارت خارجه آمریکا می‌داند.
هیئت تحریریه نیویورک تایمز در این یادداشت که با عنوان «وزیر خارجه پومپئو هیچ پل نسوخته‌ای باقی نگذاشته» می‌نویسند: «برخی از اقدامات آقای پومپئو در هفته‌های گذشته چنانچه در چارچوب یک سیاست خارجی منسجم در نظر گرفته شوند ممکن است قابل دفاع باشند. با وجود این، انجام آنها در روز‌های پیش از تغییر دولت نشان می‌دهد که تنها هدف قابل درک ایجاد موانعی کینه جویانه - به قول برخی از مفسران، بمب‌های ساعتی یا تله‌های انفجاری- برای دولت و رئیس جمهور آینده، جو بایدن، و جانشین آقای پومپئو در وزارت خارجه، آنتونی بلینکن، است.»
به باور نویسندگان، بازگرداندن کوبا در فهرست کشور‌های حامی تروریسم هدفی ندارد جز آن که قصد دولت بایدن برای ایجاد روابط بهتر را که از زمان باراک اوباما آغاز شده بود پیچیده‌تر کرده و کوبایی‌های مهاجر در فلوریدا را که حامی ترامپ بودند راضی کند.
تحریم حوثی‌های یمن هم اقدامی است که به وضوح به مذاق عربستان سعودی خوش خواهد آمد. این کشور با بمباران منظم که از حمایت آمریکا برخوردار است و رنجی ناگفتنی بر غیرنظامیان تحمیل کرده، تلاش میکند تا حوثی‌ها را شکست دهد. حوثی‌های مورد حمایت ایران بدون شک در جنایات انجام شده سهیم هستند، اما حضور آنها برای هرگونه راه حل مسالمت آمیزی جهت پایان دادن به جنگ خونین شش ساله و از آن مهمتر، رساندن مواد غذایی و پزشکی به منطقه‌ای که به گفته سازمان ملل متحد شاهد بدترین بحران انسانی جهان است، ضروری است.
کاهش محدودیت‌های تماس میان دیپلمات‌های آمریکایی و مقامات تایوانی که از دیرباز وجود داشته ممکن است به عنوان اتخاذ یک موضع مستحکم در حمایت از دولت دموکراتیک در تایوان تفسیر شود، اما ایالات متحده حمایتش را به شیوه‌های گوناگونی نشان داده است و نیازی ندارد که یک گره دیگر بر روابط پیچیده واشنگتن و پکن افزده شود.
روز پنجشنبه پومپئو مدعی شد که القاعده، گروه تروریستی مسئول حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، پایگاهی تازه در ایران پیدا کرده است. او بدون ارائه هیچ سندی گفت که «آنها (ایران و القاعده) در تروریسم و نفرت پراکنی با هم شریک هستند.» برخی مقامات کنونی و سابق آمریکا به سرعت برای تلطیف این اظهارات یا مخالفت با آن که جهت دشوارتر کردن هرگونه تلاشی از سوی بایدن برای زنده کردن برجام بیان شد، وارد شدند.
نیویورک تایمز ادامه می‌دهد که «تلاش‌های آقای پومپئو برای این که هیچ پلی را نسوخته باقی نگذارد» ممکن است برای این که او در آینده به کرسی مهمتری تکیه بزند خوب باشد، اما این خودخواهی به قیمت منافع ملی نشانه یک دیپلمات شرافتمند یا یک میهن پرست نیست.
این احساس در داخل وزارت خارجه هم وجود دارد و برخی مقامات گفته اند که لحظه شماری می‌کنند تا وزیر پومپئو یک بار دیگر به یک شهروند عادی تبدیل شود.
منبع:
پارسینه
این خیکی و رئیس جنایتکارش دست کمی از هم ندارند و علاوه بر گند کاری در امور خارجی امریکا برابر فیلمی که امروز در فضای مجازی منتشر شده دست کج هم هستند و ترامپ هر چیز بدرد بخوری در کاخ سفید هست را دارد از کاخ سفید خارج میکند.
تخم شیطان