پارك ملی «تندوره » بهشت پلنگ ایرانی کجاست؟+عکس

پارک ملی تندوره که زمانی تفرجگاه و محل تفریح مردم شهرستان درگز و شهرستان قوچان بود، از زیباترین و عمیقترین دره‌های ژرف و پر شیب و تپه ماهور‌ها بهره‌مند میباشد و از بهترین زیستگا‌های جانوران وحشی به ویژه پلنگ ایرانی، قوچ و میش اوریال میباشد، چنانچه صبح زود یا غروب در این منطقه باشید گله‌های کل و بز را میتوانید بینید که در حال چرا میباشند.

به طور دقیق‌تر باید بگوییم که این پارک در حوزه آبریز کشف رود و هریرود قرار گرفته است. موقعیت جغرافیایی این پارک سبب شده که جانوران وحشی بتوانند به راحتی در میان دره‌ها و تپه‌های آن ادامه حیات دهند. این پارک از یک سو بر روی ارتفاعات کپه داغ قرار گرفته و از سوی دیگر در جوار جلگه پست درگز و کویر قره قوم قرار دارد که همین امر دلیلی بر تنوع آب و هوایی این پارک شده است؛ گردشگران در قسمت‌های جنوبی پارک شاهد آب و هوای سرد و مرطوب هستند در حالی که اگر به قسمت‌های شمالی پارک بروند، شاهد آب و هوایی گرم می‌باشند. مرتفع‌ترین نقطه پارک در بخش جنوبی دارای ارتفاع ۲۵۸۶ متری بوده و پست‌ترین نقطه آن نیز در بخش شمالی قرار دارد که ۸۸۴ متر می‌باشد.

این پارک از تعداد زیادی کوه مرتفع و متصل به هم ایجاد شده و رشته کوه مشخصی ندارد. از ۷ گونه گربه سان ایرانی موجود تعداد ۵ گونه در این منطقه وجود دارد که شامل گربه جنگلی، سیاه گوش اوراسیا، پلنگ ایرانی، گربه پالاس و گربه دشتی می‌باشند. از دیگر حیواناتی که در بخش‌های مختلف پارک ملی تندوره دیده می‌شود می‌توان به بز، کل، بز وحشی، روباه قرمز، خرگوش بدون دم، قوچ و میش اوریال، گراز، گرگ، سمور سنگی، گوسفندان وحشی، شغال، رودک، کفتار و تشی اشاره کرد. خزندگانی که در این پارک زیست می‌کنند شامل ۶ گونه سوسمار و لاک پشت، ۴ گونه مار نیمه سمی، ۹ گونه مار غیر سمی و ۵ گونه مار سمی می‌شوند.

برخی دیگر از خزندگان هم در این مکان حضور دارند که در خطر انقراض هستند؛ قرقاول بال سفید، کفچه مار، هما و دال از این دسته می‌باشند. همان گونه که می‌دانید پرندگان برای ادامه حیات خود نواحی پست یا اطراف چشمه‌ها و حاشیه پارک را ترجیح می‌دهند. در این پارک زیبا هم می‌توانید گونه‌های بی شمار پرندگانی نظیر: عقاب دشتی، سهره سینه سرخ، هدهد، کورکور، جغد، سارگپه پابلند، زردپره مزرعه، عقاب شاهی، توکای سیاه، قرقاول، کبک، تیهو، عقای طلایی، الیکایی، کرکس، کلاغ ابلق، لیل، هما، کلاغ گردن بور، کوکر، کبوتر چاهی، بلدرچین معمولی، شبگرد بلوچی، مرغ حق، سار، زاغی، بادخورک کوهی، یاکریم، قمری، بادخورک معمولی، سسک، زنبورخور معمولی، قرقی، دم جنبانک ابلق، چکاوک طوقی، چکاوک آسمانی، چکاوک شاخ دار، دلیجه، سنگ چشم دم سرخ و پپت خاکی را مشاهده نمایید. این منطقه را می‌توان بهشت گیاهان دارویی نامید به گونه‌ای که اغلب پژوهش‌ها و تحقیق‌ها در زمینه گونه‌های گیاهی در این مکان انجام می‌شود. وجود درختان و درختچه‌ها در نقاط مختلف پارک، سبب تلطیف هوا نیز شده است.

تا به امروز حدود ۴۰۰ گونه گیاه در این مکان شناسایی شده که بخش چشمگیری از آن‌ها را گیاهان دارویی تشکیل می‌دهند. بخش قابل توجهی از منابع آبی این پارک را ۳۱ چشمه و ۸ چاه موجود در آن تامین می‌کنند. مهم‌ترین چشمه‌های موجود در این منطقه عبارت اند از: چرلاق، قره لوکه، رف سو، چهلمیر، ادانه، باش تپه، رجبه، مدخان، بید، تندوره، ادانه و توغی که بیشترین میزان آب را چشمه‌های چرلاق و چهل میر دارا هستند. بهترین زمان سفر فصول غیر سرد سال بالاخص بهار می‌باشد.