آشنایی با بهشت گمشده+عکس
پارسینه: بهشت گمشده منطقهای خوش آب و هوا و سرسبز در در بخش کامفیروز شهرستان مرودشت است. نام اصلی این مکان تنگ بستانک بودهاست که
راههای دسترسی: شیراز- جادهی شیراز به یاسوج، بعد از روستای گویم و شهر آسپاس، به دوراهی میرسید. راه مستقیم به سمت یاسوج
میرود، اما شما سمت چپ را در پیش بگیرید که جادهی مرودشت است. مسیر باصفایی در انتظارتان است. در این راه از کنار سد درودزن میگذرید
و به کامفیروز میرسید. تابلوی راهنمایی به سمت کامفیروز و دشت گمشده وجود دارد. پیش از ورود به تنگ باستانک، یک پارکینگ وجود دارد که
ماشینتان را میتوانید انجا بگذارید و پیاده به مسیر ادامه بدهید.
میرود، اما شما سمت چپ را در پیش بگیرید که جادهی مرودشت است. مسیر باصفایی در انتظارتان است. در این راه از کنار سد درودزن میگذرید
و به کامفیروز میرسید. تابلوی راهنمایی به سمت کامفیروز و دشت گمشده وجود دارد. پیش از ورود به تنگ باستانک، یک پارکینگ وجود دارد که
ماشینتان را میتوانید انجا بگذارید و پیاده به مسیر ادامه بدهید.
بهشت گمشده منطقهای خوش آب و هوا و سرسبز در در بخش کامفیروز شهرستان مرودشت است. نام اصلی این مکان تنگ بستانک بوده است که اکنون به بهشت گمشده مشهور شده است منطقه حفاظت شده تنگ بستانک با مساحت ۱۵۳۲۴ هکتار در شمال غربی استان فارس و در فاصله ۱۲۰
کیلومتری شهر شیراز و در فاصله ۱۰۰ کیلومتری شهر مرودشت در بخش کامفیروز واقع گردیدهاست. تنگ بستانک منطقهای است عمدتاً کوهستانی باپوششی جنگلی اقلیم منطقه ایرانی تورانی بوده و دارای تابستانهایی خشک و زمستانهایی سرد؛ با ریزش برف و یخبندان است. میانگین درجه حرارت بین ۱۶-۱۴ درجه و متوسط بارندگی ۴۷۹/۴۲ میلیمتر است. مسیر دسترسی به تنگ بستانک از میان روستاهای بیضا و کامفیروز گذر میکند ودریاچه سد درودزن و جنگلهای انبوه بلوط نیز در این مسیر هستند. از ورودی تنگه کوچه باغی نسبتاً وسیع در پیچ و تاب رودخانهای زیبا تا محل آبشار تنگ بستانک ادامه مییابد و اینجاست که انبوهی از جنگل چنار در تنگهای نه چندان باریک به همراه پیچ و تاب روسوباتی از جنس آهک یکی ازشگفت انگیزترین چهرههای طبیعت را به نمایش میگذارد. امتداد این مسیر پیادهرو از بستر رودخانه تا روستایی بکر در نقطهای دور از ذهن زیبایی وجذابیت این منطقه را تکمیل میکند. تنگ بستانک درگذشته بیشتر شهرت محلی داشت و منطقه ییلاقی بخشهای کامفیروز و بیضا محسوب می گردید.
در گذشته مهمترین سودمندی آن برای روستاههای پایین دست استفاده از منابع آب برای مصرف شرب، کشاورزی و گردشگری موردی
جوامع محلی بوده است وتا اواخر دهه ۵۰ برای شهرنشینان نامی ناآشنا بوده و کمتر مورد استفاده گردشگری فشرده قرار گرفته است، اما از اوائل دهه ۶۰این منطقه به تدریج توسط گروههای کوهنوردی و گردشگران طبیعت معرفی گردید و به لحاظ زیباییهای خیرهکننده و چشمانداز طبیعی منحصربه فرد توسط بازدیدکنندگان علاقه مند، بهشت گمشده نامگذاری گردید. در حال حاضر در حدود ۶ ماه از سال در فصول بهار و تابستان منطقه مورد استفاده
بازدیدکنندگان قرار میگیرد و در چهار ماه اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد بیشترین بازدیدکنندگان به منطقه مراجعه میکنند. موقعیت جغرافیایی تنگ
بستانک در مجمو عه شبکه گردشگری محور شمال و شمال غرب و امکان ارتباط جادهای آن با یادمانهای تاریخی تخت جمشید، نقش رستم و
پاسارگاد از یک طرف و چشم اندازهای طبیعی آبشار مارگون و تنگ براق از طرف دیگر اهمیت ویژهای را برای این مجموعه از بعد توسعه اکوتوریسم
ایجاد میکند. در کمتر منطقهای این همه منظره چشمنواز در یک جا جمع شده. از روستاهای بیضا و کامفیروز که بگذرید، کوچه باغها و کشتزارها را هم که پشت سر بگذارید، منظرههای تماشایی شروع میشوند. دریاچه سد درودزن، جنگلهای بلوط، روستاهای دیدنی و شالیزارهای سرسبز، گردشگران زیادی را در روزهای تعطیل راهی این منطقه میکند. بعد از پشت سر گذاشتن همه اینها به آبشار تنگ بستانک نزدیک میشوید، جایی که هم خوش آب و هواست و هم سرسبز و پردار ودرخت. آبشارهای کوتاه در کنار درختهای سربه فلک کشیده و بلند خستگی راه را از تنتان بیرون میکند. پوشش گیاهی این تنگه متنوع است. تا دلتان بخواهد درختهای بلوط، چنار، گردو، پسته و بادام کوهی در بهشت گمشده هست. زرشک، شیرخشت، خار شتر.
آویش شیرازی، شیرین بیان و گون هم در این محدوده پیدا میشوند. تنوع جانوری هم در این منطقه زیاد است؛ قوچ، بز وحشی، خرس قهوهای، سمور.
سنجاب ایرانی، خرگوش، روباه، میش، کبک و پرندگان شکاری، حیات وحش این منطقه را متنوع کرده. به گفته محلیها حجم آب زمانی خیلی بالا بوده و کل بستر را را میگرفته، اما به مرور زمان از حجماش کاسته شده. در طول مسیر دو لوله فلزی ۶ اینچ هم وجود دارد که آب به وسیله آنها از سرچشمه تنگ بستانک به روستاهای پایین دست منتقل میشود. بعد از ۳ کیلومتر به سرچشمه میرسید. جایی که آب فراوان است و برای کمپ کردن مناسب.
جوامع محلی بوده است وتا اواخر دهه ۵۰ برای شهرنشینان نامی ناآشنا بوده و کمتر مورد استفاده گردشگری فشرده قرار گرفته است، اما از اوائل دهه ۶۰این منطقه به تدریج توسط گروههای کوهنوردی و گردشگران طبیعت معرفی گردید و به لحاظ زیباییهای خیرهکننده و چشمانداز طبیعی منحصربه فرد توسط بازدیدکنندگان علاقه مند، بهشت گمشده نامگذاری گردید. در حال حاضر در حدود ۶ ماه از سال در فصول بهار و تابستان منطقه مورد استفاده
بازدیدکنندگان قرار میگیرد و در چهار ماه اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد بیشترین بازدیدکنندگان به منطقه مراجعه میکنند. موقعیت جغرافیایی تنگ
بستانک در مجمو عه شبکه گردشگری محور شمال و شمال غرب و امکان ارتباط جادهای آن با یادمانهای تاریخی تخت جمشید، نقش رستم و
پاسارگاد از یک طرف و چشم اندازهای طبیعی آبشار مارگون و تنگ براق از طرف دیگر اهمیت ویژهای را برای این مجموعه از بعد توسعه اکوتوریسم
ایجاد میکند. در کمتر منطقهای این همه منظره چشمنواز در یک جا جمع شده. از روستاهای بیضا و کامفیروز که بگذرید، کوچه باغها و کشتزارها را هم که پشت سر بگذارید، منظرههای تماشایی شروع میشوند. دریاچه سد درودزن، جنگلهای بلوط، روستاهای دیدنی و شالیزارهای سرسبز، گردشگران زیادی را در روزهای تعطیل راهی این منطقه میکند. بعد از پشت سر گذاشتن همه اینها به آبشار تنگ بستانک نزدیک میشوید، جایی که هم خوش آب و هواست و هم سرسبز و پردار ودرخت. آبشارهای کوتاه در کنار درختهای سربه فلک کشیده و بلند خستگی راه را از تنتان بیرون میکند. پوشش گیاهی این تنگه متنوع است. تا دلتان بخواهد درختهای بلوط، چنار، گردو، پسته و بادام کوهی در بهشت گمشده هست. زرشک، شیرخشت، خار شتر.
آویش شیرازی، شیرین بیان و گون هم در این محدوده پیدا میشوند. تنوع جانوری هم در این منطقه زیاد است؛ قوچ، بز وحشی، خرس قهوهای، سمور.
سنجاب ایرانی، خرگوش، روباه، میش، کبک و پرندگان شکاری، حیات وحش این منطقه را متنوع کرده. به گفته محلیها حجم آب زمانی خیلی بالا بوده و کل بستر را را میگرفته، اما به مرور زمان از حجماش کاسته شده. در طول مسیر دو لوله فلزی ۶ اینچ هم وجود دارد که آب به وسیله آنها از سرچشمه تنگ بستانک به روستاهای پایین دست منتقل میشود. بعد از ۳ کیلومتر به سرچشمه میرسید. جایی که آب فراوان است و برای کمپ کردن مناسب.
اینجا به یک دو راهی برمیخورید. سمت راست تقریبا تنگه تمام میشود و در دامنهها به باغهای سیب و گردو و بعد خانههای روستای
جیدرزار Jiderzar (میرسید. راه سمت چپ ادامه تنگه است و بعد استخری هویدا میشود. اینجا به استخر ۹ متری معروف است و عمقش حدود ۳ متر
به نظر میرسد. این استخر زیر یک طاق سنگی قرار گرفته و همین باعث زیباییاش شده است. جایی با درختهای چنار و گردو زیاد و همه اینها که
تمام شود جنگل بلوط هویدا میشود. یک ویژگی خوب این منطقه ییلاقی نزدیکی اش به چند جاذبه گردشگری مهم است. رود کر، بزرگترین رود استان فارس که در بهار خیلی تماشایی ست و سد دوردزن هم در مسیرش قرار دارد، از جاذبههای نزدیک است. فاصله تنگ بستانک تا تخت جمشید۲ ساعت، تا نقش رستم یک ساعت و ۵۰ دقیقه، تا آبشار مارگون دو ساعت و ۴۰ دقیقه، و تا تنگ براق یک ساعت و ربع است. تنگه بهشت گمشده درمنطقههای کوهستانی قرار دارد به همین دلیل در تابستانها هوای خشک و زمستانها آب و هوای سرد و برفی دارد. بنابراین، بهترین زمان سفر به تنگ باستانک از اردیبهشت تا آخر مرداد ماه است.
منبع:
پارسینه
اینجور جاها رو حتی الامکان معرفی نکنید وگرنه باید در آینده نزدیک تیتر بزنید بهشت به گند کشیده شده