.svg)
ظریف: معیشت یک میلیارد انسان به طور مستقیم از تالاب‌ها تامین می‌شود
پارسینه: وزیر امور خارجه با یادآوری ناپدید شدن ۶۴ درصد تالاب‌های جهان در سده اخیر، گفت: معیشت یک میلیارد انسان بطور مستقیم از تالاب تامین می‌شود این موضوع باید عاملی قابل اعتنا برای تصمیم‌گیران و سیاست‌گذاران ملی و زیست محیطی باشد.
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه در پیام تصویری به مناسبت پنجاهمین سالگرد انعقاد کنوانسون رامسر، گفت: پنجاهمین سالگرد یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین کنوانسیون‌های بین المللی زیست محیطی را گرامی می‌داریم. بسیار خرسندم که امروز برای پاسداشت نیم قرن تلاش در چارچوب این کنوانسیون برای حفاظت و بهره برداری پایدار از یکی از جلوه‌های زیبا و ارزشمند مواهب طبیعی و تنوع زیستی گرد هم آمده ایم.
وزیر امور خارجه افزود: ارزش‌های بی بدلیل تالاب‌ها و نقش آن در حفاظت از ذخایر طبیعی کره خاکی موجب شد در دهه ۷۰ میلادی عزمی جهانی برای حفاظت و مدیریت این اکوسیتم‌های غنی شکل گیرد پس از چندین دور مذاکره مقدماتی کنوانسیون، تالاب‌ها حایز اهمیت بین المللی به ویژه زیستگاه پرندگان آبزی در تاریخ ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ در شهر زیبای رامسر در ایران منعقد شد و به همین اعتبار به کنوانسیون رامسر مشهور شد.
ظریف خاطرنشان کرد: نام این کنوانسیون با نام رامسر عجین شده است و همواره نام این شهر بر تاریخ آن خواهد درخشید. اکوسیستم‌های تالابی نه تنها عرصه‌های زیبایی از طبیعت خداداد برابر دیدگان بشر می‌گشاید بلکه نقش ویژه و بی بدلیلی در تعادل آب و هوایی، تنوع زیستی، اقتصاد محلی، کنترل سیلاب و طوفان‌های گرد و غبار و حفاظت از طبیعت به معنای عام آن ایفا می‌کند. این اکوسیستم‌ها زیستگاه گونه‌های منحصر بفرد از انواع جانوران و گیاهانی هستند که در تعامل با یکدیگر چرخه تنوع زیستی جهانی را به سامان می‌آورند.
وی افزود: هدف از این کنوانسیون آن است که این پهنه‌های آبی بی‌نظیر که در سراسر جهان گسترده اند، به تعادل پایدار برسند و از تخریب بیشتر مصون بمانند.
وزیر امور خارجه عنوان کرد: حیات بشری در بسیاری از مناطق جهان وابسته به این زیست بوم‌هاست و بر این اساس حفاظت از آن‌ها پاسداری از چرخه حیات در مناطق پیرامونی ماست. در مقابل کوتاهی در حفاظت از آن‌ها و استفاده بی رویه و غیرپایدار از این ذخایر طبیعی که به تخریب می‌انجامد، غیر قابل قبول و گناهی نابخشودنی است.
ظریف یادآور شد: نظام بین المللی با شناسایی خسارات وارده بر محیط زیست انسان‌ها گرچه بسیار دیر، صدمات وارده بر طبیعت بر اثر فرآیند توسعه صنعتی را بعنوان خطری بزرگ برای حیات بشری شناسایی و تلاش کرد تا حقوق بین المللی برای حل این مشکل اساسی تقویت کند.
وی اضافه کرد: کشور‌های در حال توسعه فرآیندی سریع برای رهایی از چالش‌ها منجر به رشد ماندگی را در پیش گرفتند و کشور‌های توسعه یافته موفق به جبرای خسارت‌ها که برای توسعه خود بر طبیعت تحمیل کرده بودند، نشدند. در تمامی اجلاس‌های محیط زیستی در سراسر جهان مسوولیت مشترک و متفاوت به شعار جهانی تبدیل شد.
ظریف گفت: این شعار به عمل در می‌آمد، امروز دشواری‌های زیست محیطی جهانی، کمتر کره زمین را تهدید می‌کرد، بی شک این واقعیت که معیشت یک میلیارد انسان مستقیماً از تالاب تامین می‌شود باید عاملی قابل اعتنا سیاسی تصمیم گیران و سیاست گذاران ملی و زیست محیطی باشد.
وزیر امور خارجه خاطرنشان کرد: فراموش نکنیم که ناپدید شدن ۶۴ درصد از تالاب‌های جهان در سده اخیر نشانگر ضرورت عهده دار شدن مسوولیت مشترک جمعی همه کشور‌ها نسبت به اهداف توسعه پایدار برای حفاظت از این زیست بوم‌های ارزشمند است.
وی افزود: در ایران تالاب‌ها جایگاه ویژه‌ای در قوانین و مقررات زیست محیطی و برنامه‌های توسعه‌ای به خود اختصاص داده اند. اما چالش‌های ناشی از تغییرات اقلیمی و توسعه نامتوازن و بی توجهی به الزامات توسعه پایدار در سطح منطقه ای، حفاظت از ارزش‌های تالابی را با تنگنا‌هایی روبرو کرده است. مقابله با این تنگنا‌ها عزم همه کشور‌ها را درسطوح ملی، منطقه‌ای و جهانی را طلب می‌کند.
وزیر امور خارجه افزود: ارزش‌های بی بدلیل تالاب‌ها و نقش آن در حفاظت از ذخایر طبیعی کره خاکی موجب شد در دهه ۷۰ میلادی عزمی جهانی برای حفاظت و مدیریت این اکوسیتم‌های غنی شکل گیرد پس از چندین دور مذاکره مقدماتی کنوانسیون، تالاب‌ها حایز اهمیت بین المللی به ویژه زیستگاه پرندگان آبزی در تاریخ ۱۳ بهمن ۱۳۴۹ در شهر زیبای رامسر در ایران منعقد شد و به همین اعتبار به کنوانسیون رامسر مشهور شد.
ظریف خاطرنشان کرد: نام این کنوانسیون با نام رامسر عجین شده است و همواره نام این شهر بر تاریخ آن خواهد درخشید. اکوسیستم‌های تالابی نه تنها عرصه‌های زیبایی از طبیعت خداداد برابر دیدگان بشر می‌گشاید بلکه نقش ویژه و بی بدلیلی در تعادل آب و هوایی، تنوع زیستی، اقتصاد محلی، کنترل سیلاب و طوفان‌های گرد و غبار و حفاظت از طبیعت به معنای عام آن ایفا می‌کند. این اکوسیستم‌ها زیستگاه گونه‌های منحصر بفرد از انواع جانوران و گیاهانی هستند که در تعامل با یکدیگر چرخه تنوع زیستی جهانی را به سامان می‌آورند.
وی افزود: هدف از این کنوانسیون آن است که این پهنه‌های آبی بی‌نظیر که در سراسر جهان گسترده اند، به تعادل پایدار برسند و از تخریب بیشتر مصون بمانند.
وزیر امور خارجه عنوان کرد: حیات بشری در بسیاری از مناطق جهان وابسته به این زیست بوم‌هاست و بر این اساس حفاظت از آن‌ها پاسداری از چرخه حیات در مناطق پیرامونی ماست. در مقابل کوتاهی در حفاظت از آن‌ها و استفاده بی رویه و غیرپایدار از این ذخایر طبیعی که به تخریب می‌انجامد، غیر قابل قبول و گناهی نابخشودنی است.
ظریف یادآور شد: نظام بین المللی با شناسایی خسارات وارده بر محیط زیست انسان‌ها گرچه بسیار دیر، صدمات وارده بر طبیعت بر اثر فرآیند توسعه صنعتی را بعنوان خطری بزرگ برای حیات بشری شناسایی و تلاش کرد تا حقوق بین المللی برای حل این مشکل اساسی تقویت کند.
وی اضافه کرد: کشور‌های در حال توسعه فرآیندی سریع برای رهایی از چالش‌ها منجر به رشد ماندگی را در پیش گرفتند و کشور‌های توسعه یافته موفق به جبرای خسارت‌ها که برای توسعه خود بر طبیعت تحمیل کرده بودند، نشدند. در تمامی اجلاس‌های محیط زیستی در سراسر جهان مسوولیت مشترک و متفاوت به شعار جهانی تبدیل شد.
ظریف گفت: این شعار به عمل در می‌آمد، امروز دشواری‌های زیست محیطی جهانی، کمتر کره زمین را تهدید می‌کرد، بی شک این واقعیت که معیشت یک میلیارد انسان مستقیماً از تالاب تامین می‌شود باید عاملی قابل اعتنا سیاسی تصمیم گیران و سیاست گذاران ملی و زیست محیطی باشد.
وزیر امور خارجه خاطرنشان کرد: فراموش نکنیم که ناپدید شدن ۶۴ درصد از تالاب‌های جهان در سده اخیر نشانگر ضرورت عهده دار شدن مسوولیت مشترک جمعی همه کشور‌ها نسبت به اهداف توسعه پایدار برای حفاظت از این زیست بوم‌های ارزشمند است.
وی افزود: در ایران تالاب‌ها جایگاه ویژه‌ای در قوانین و مقررات زیست محیطی و برنامه‌های توسعه‌ای به خود اختصاص داده اند. اما چالش‌های ناشی از تغییرات اقلیمی و توسعه نامتوازن و بی توجهی به الزامات توسعه پایدار در سطح منطقه ای، حفاظت از ارزش‌های تالابی را با تنگنا‌هایی روبرو کرده است. مقابله با این تنگنا‌ها عزم همه کشور‌ها را درسطوح ملی، منطقه‌ای و جهانی را طلب می‌کند.
منبع:
خبرگزاری ایرنا
پس چرا حق آبه تالاب هامون را از افغانستان نمی گیرید ، زندگی مردم سیستان هم وابسته به تالاب هامون هست .