دالاهو کجاست؟+عکس

دالاهو در واقع نام کوهی است که در آن عقاب و آهوان بسیاری زندگی میکردند. جالب است بدانید عقاب در گویش کردی دال خوانده میشود و از تلفیق دال و آهو نام این کوه به دست آمده است. شهرستان دالاهو با داشتن آب و هوای بینظیر، آب‌های خروشان و آثار تاریخی مختلف منحصر به فرد شده است.

در سفر به دالاهو، صلابت کو‌ها شما را به وجد میآورد و از باستانیترین آثار دیدن خواهید کرد. کرند غرب مرکز شهرستان دالاهو است. کوه ریجاب هم در این منطقه قرار دارد که کوهی زیبا با دامنه‌های سرسبز است و جویبار‌های فراوانی در پایین آن جریان دارند. چند چشمهی زلال آب در کوه ریجاب وجود دارد که در پایین کوه به جویبار‌ها میپیوندند و بعد از آن به رودخانه الوند میریزند. سراب‌ها و رودخانه‌هایی مانندسراب خروشان شالان یا همان ریجاب، سراب کرند غرب، رشمینه قورچی باشی، سفرشاه از رود‌های این منطقه هستند.

این منطقه دیدنی‌های زیادی دارد که به تعدادی از آن‌ها در این منطقه و اطراف آن اشاره میکنیم: منطقه ریجاب: ریجاب منطق‌های گردشگری و تفریحی سرسبز و پر آب است. نام ریجاب از واژه کردی "ریژآو" به معنای آب ریز گرفته شده است؛ چراکه در این منطقه از دالاهو آبشار‌های کوچک و بزرگی وجود دارد که از کوه دالاهو سرچشمه گرفتهاند. صدای گوشنواز این آبشار‌ها آرامشی وصف نشدنی بر این منطقه حاکم کرده است.

رودخانه ی الوند از این منطقه عبور میکند و زیبایی و لطافت ریجاب را چند برابر کرده است. آبشار پیران:در روستای شالان قرار دارد آبشار پیران که به آبشار ریجاب نیز مشهور است، بلندترین آبشار این شهرستان است که ارتفاع حدود ۱۰۰ متری دارد و از سه طبقه تشکیل شده است. ارتفاع طبقه‌های اول و دوم بیشتر از طبقهی پایینی آن است. آبشار پیران در لیست میراث طبیعی کشور نیز ثبت شده است. دره سرخه دیزه: از توابع شهرستان دالاهو، در ۲۵ کیلومتری شهر سرپل ذهاب، ۳۰ کیلومتری کرند غرب و ۱۲۵ کیلومتری کرمانشاه قرار دارد. سرخه دیزه دارای یکی از زیباترین دره‌های استان کرمانشاه است که پوشیده از درختان بلوط، ارجن و ون است که در فصول مختلف سال به ویژه بهار و تابستان از زیبایی فوق العاد‌های برخوردار است. در روستای سرخه دیزه بقایای قلعه عظیمی از روزگار ساسانیان برجاست که از قلوه سنگ و ملاط ساخته شده ودو نوع آجر با دو رنگ نخودی و قرمز در ساخت آن به کار برده شده است.

طاق گرا: معروف به طاق شیرین در گردنه پاتاق، بنایی است که با بلوک‌های سنگی ساخته شده است و قدمت آن به زمان ساسانیان میرسد. طاقگرا، یکی از سالمترین آثار باستانی به جامانده از دوره باستان است و در مورد کاربرد‌های آن ابهامات مختلفی وجود دارد. بعضی می‌گویند این طاق عظیم در آن دوران به عنوان مکانی برای استراحت افرادی که در سفر بودند، کاربرد داشته است. عده‌ای نیز آنرا توقفگاه موکب شاهی و عده‌ای دیگر علامت سرمدی ایالت ماد از ایالت اشکانیان تصور کرده اند. قلعه یزدگرد: این قلعهی باستانی و باشکوه در میان جنگل‌های بلوط اطراف دالاهو قرار دارد و متعلق به دوره ساسانیان است. مردم اعتقاد دارند که قلعهی یزدگرد محل اختفای پادشاه ایران یزدگرد و دخترش شهربانو بوده است.

این قلعه خیلی بزرگ نیست، اما ساختمانی محکم دارد و بر کوهی بلند ساخته شده است. در بخش شمال غربی قلعه یک آسیاب بادی قرار دارد. مقبره بابا یادگار: این مقبره مکان مقدسی است که در دل طبیعت زیبای ریجاب واقع شده است؛ و زیارتگاه‌های پیروان اهل حق است. هر سال مراسم آیینی مختلفی در مقبره بابایادگار برگزار میشود. برای رسیدن به این مقبره اندکی پیادهروی در میان دهات خوش و آب و هوای ریجاب خواهید داشت و از درختان کهنسال و چشمه‌های جوشان دیدن خواهید کرد. گور دخمه دکان داود: درست در ۳ کیلومتری جنوب غربی سر پل ذهاب، منطقهایست که به زمان ماد‌ها و هخامنشان برمیگردد وسالانه گردشگران بیشماری را به سمت خود میکشاند. عمارت چهار قابی: چهارقابی، آتشکد‌های مربوط به دوره ساسانیست که در شهر مرزی قصرشیرین ساخته شده است. این آتشکده مربعی شکل، سقفی گنبدی دارد. جالب است بدانیم چهارقابی، یکی از بنا‌های تقویمی ایران بوده و برای تشخیص فصل‌ها از آن استفاده میشده. سنگ نگاره آنوبانی نی: در نزدیکی سر پل ذهاب، نقش برجست‌های از زمان پیش از آریایی‌ها و ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد به یادگار مانده است که بر روی صخر‌های به اسم میانکل نقش بسته است. مسجد عبداالله ابن عمر: این بنا علی الظاهر از بنا‌های قبل از اسلام بوده، که پس از ظهور اسلام در ایران به مسجد تبدیل شده است، اهالی منطقه بنای مسجد را به عبداالله بن عمر فرزند خلیفه دوم نسبت می‌دهند و به همین نام نیز معروف شده است و قدمت آن را همزمان با دوران ساخت مسجد تاریخانه دامغان و حتی قدیمی‌تر از آن گفته می‌شود محراب و منبر این مسجد بعداً به مسجد اضافه شده است. آتشکده قلعه داور: مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان دالاهو، بخش مرکزی، دهستان بان زرده، در میان بافت روستای زرده بالا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۲۱۸۰۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مقبره ابو دجانه: برای اهل تسنن متبرک و محترم است، او یکی از یاران پیامبر (صل االله علیه و آله) بوده که در جنگ‌های اُحد، بدر و دیگر غزوات نبی اکرم (صلی االله علیه و آله) حضور داشته و در جنگ یمامه با مسیلمه کذاب به درجه شهادت رسید. علاوه بر موارد یادشده اماکن زیارتی مانند پیر موسی، بنیامین، سید رزاوه، مرقد شاه تیمور و مرقد سید حیدر حیدری نیز در دالاهو و روستا‌های آن وجود دارند. دالاهو یکی از اماکن مقدس اهل حق و یارسان هم هست. آب و هوای دالاهو معتدل مایل به سرد است و گردشگران از ماه اردیبهشت تا پایان شهریور را بهترین زمان برای سفر به دالاهو و روستا‌های اطراف آن میدانند؛ با این حال می‌توان گفت که در فصل بهار هنوز دالاهو آب و هوای سردی دارد.