عصبانیت در دوران بارداری ممنوع

حفظ سلامت روحی روانی در دوران بارداری اهمیت زیادی دارد. خشم و عصبانیت معمولا قدرت زیادی دارد و اگر به خوبی مدیریت نشود، می‌تواند نتایج زیانباری به همراه داشته باشد. خشمی که کنترل نشود، به مشاجره و زد و خورد‌های فیزیکی و گا‌ها حتی آسیب‌های جبران‌ناپذیر ختم می‌شود.

در طول دوران بارداری زنان تغییرات هورمونی بسیاری را تجربه می‌کنند. این تغییرات بسیار عادی و طبیعی است، بنابراین اگر در چنین جایگاهی هستید، بدانید که این تغییرات را به تنهایی تحمل نمی‌کنید و خانم‌های بسیاری وضعیت مشابه شما را دارند. این تحولات و نوسانات خلقی و روحی روانی در دوران بارداری بسیار نرمال است، اما اگر مدام احساس عصبانیت و خشم داشته باشید، می‌تواند نشان‌دهنده وجود مشکلی جدی‌تر در شما باشد.

افسردگی یا غمگینی گاهی از چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد. برخی خانم‌ها حتی قبل از بارداری هم افسرده هستند. افسردگی در طول دوران بارداری می‌تواند عوامل مختلفی داشته باشد، مثلا اینکه زنی در محیط کاری به دلیل بارداری به مشکل برخورده باشد.

نگرانی یا دلهره و ترس هم می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند. بسیاری مسائل و عوامل می‌توانند موجب نگرانی و ترس شما در این دوران باشند. مثل اینکه آیا فرزند سالمی به دنیا خواهم آورد؟ آیا مادر خوبی خواهم شد؟

دعوا کردن زیاد و جر و بحث‌های شدید روی جنین اثر دارد. باعث ایجاد تشویش و حس افسردگی می‌شود. در طول مدت زمانی که با همسرتان دعوا می‌کنید، جنین تحت تاثیر قرار می‌گیرد، از مغز او گرفته تا سیستم دفاعی‌اش، رشد مناسبی نخواهند داشت و نتایج ناگوار آن بعد از تولد نوزاد کم‌کم بروز می‌کنند، اما این تاثیرات ناخوشایند و گا‌ها بسیار ناراحت‌کننده چه هستند؟

جر و بحث و دعوا نه تنها روی رشد مغزی جنین اثر می‌گذارد، بلکه IQ او را نیز کاهش می‌دهد. کودکانی که در دوران جنینی، استرس روانی بیشتری را متحمل شده‌اند، بیشتر از سایر کودکان مستعد ابتلا به اختلالات مربوط به نگرانی‌های حاد هستند.

زد و خورد و مشاجرات فیزیکی به جنین آسیب فیزیکی هم می‌رساند. تولد نوزادانی با وزن بسیار کم، خونریزی و حتی زخم در اثر این مورد است.

هر جر و بحث و دعوایی به سیستم دفاعی نوزاد و در دوران بارداری، جنین، آسیب می‌رساند و آن را تضعیف می‌کند. چنین کودکانی بیشتر مریض می‌شوند و در زندگی آینده خود بیشتر دچار بیماری‌ها می‌شوند.

عصبانی شدن، باعث افزایش ضربان قلب می‌شود و همین مساله باعث افزایش فشار خون می‌گردد. افزایش فشار خون، آدرنالین و اپی‌نفرین باعث انقباض رگ‌های خونی می‌شود و همین مورد نیز باعث کاهش سطح اکسیژن‌رسانی به خون و در نهایت به جنین می‌شود. آسم، فشار خون بالا، مشکلات قلبی، سردرد، اختلالات پوستی و مشکلات گوارشی از عوارض آن است.

این چهار مورد و بسیاری موارد دیگر از تاثیرات زیانبار مشاجره والدین روی جنین و نوزاد محسوب می‌شود، اما عصبانی شدن، به مادر و زن باردار نیز آسیب‌های زیادی می‌رساند.

زنان باردار در طول نه ماه بارداری متوجه تغییرات هورمونی و نوسانات خلق در خود می‌شوند. این تغییرات باعث می‌شود که گاهی بدون منظور و هدف با همسر خود وارد جر و بحث شوند.

این تغییرات باعث می‌شوند که سطح استروژن و پروژسترون خون آن‌ها به سرعت تغییر کند. آثار داد زدن، فریاد و نزاع در بدن مادر، به شکل بارزتری پدیدار می‌شود، مثلا منجر به سردرد زیاد، گرفتگی راه نفس، حالت تهوع و آپنه می‌گردد. مشاجره در بارداری مخصوصا در سه ماه نخست آن، باعث افسردگی حاد و تحریک‌پذیری بسیار زیاد مادر می‌شود.

بیشتر بخوانید:

روزه‌داری در بارداری و شیردهی






راهکار‌های کنترل خشم

کنترل خشم مخصوصا از جانب شریک زندگی در این دوران بسیار ضروری است. این مرحله از زندگی برای هر دو نفر از والدین بسیار مهم است. هر تغییری می‌تواند رابطه‌شان را مخدوش کند و جرقه یک اتفاق تلخ زده شود، لذا برای دوری و اجتناب از قرار گرفتن در این گونه شرایط بهتر است که:

مخصوصا آقایان بیشتر به این نکته توجه کنند، چرا که حمایت و مراقبت‌های آن‌ها از همسر و فرزندشان تاثیرات مطلوبی به همراه دارد.

وقتی شریک یک زندگی می‌شوید، باید بتوانید بیشتر همدیگر را درک کنید. در انجام کار‌های روزمره و خانه به یکدیگر کمک کنید تا هر دو وقت اضافی برای استراحت کردن و کنار هم بودن داشته باشید.

در طول این دوران اتفاقات عجیبی در بدن شما رخ می‌دهند که گاهی به دلیل ناشناخته بودنشان باعث ترس و وحشت شما می‌شوند. ممکن است از زایمان و دوران بعد از آن نیز واهمه داشته باشید. همسرتان هم به مشکلات مالی و افزوده شدن مسئولیت‌ها فکر می‌کند. به جای بحث کردن، به هم کمک کنید، با هم حرف بزنید و مشکلات‌تان را با یکدیگر در میان بگذارید.

برای آنکه حالتان بهتر شود، به یک گروه یوگا و مدیتیشن ملحق شوید. افراد دیگری هم هستند که موقعیت شما را دارند. اوقات‌تان را با آن‌ها شریک شوید. ورزش کردن به شکل سبک هم به لحاظ جسمی و هم به لحاظ روانی باعث آرامش شما می‌شود.

هر کسی دریافت و درک بهتری از موقعیت خود و زندگی شخصی‌اش دارد. اگر وضعیت‌تان از حدی گذشته است که دیگر نمی‌توانید به یکدیگر کمک کنید، از یک مشاور و یا روانپزشک کمک بگیرید.

سعی کنید بیشتر نفس عمیق بکشید و پیاده‌روی کنید. به خودتان بگویید که عصبانیت و پرخاشگری راهکار نیست و مشکلی را حل نمی‌کند.

وقتی که آرام می‌شوید، بدنتان به حالت متعادل باز می‌گردد. وقتی که عصبانی هستید، محیط را ترک کنید و تا وقتی به حالت متعادل نرسیده‌اید، به آنجا بازنگردید.

در وقت عصبانیت و پرخاشگری تصمیم‌های مهم و عجولانه نگیرید. به خودتان زمان بدهید.