کشف یک گور جمعی در اردوگاه کار اجباری در روسیه
پارسینه: یک گور دستهجمعی حاوی بقایای ۵۰۰ جنازه در محل یکی از اردوگاههای کار اجباری ارتش نازی واقع در روسیه کشف شد.
محققانی که در حال حفاری در منطقه وُرونژ در نزدیکی مرز اوکراین بودند، در مکان اردوگاه دولاگ-۱۹۱، بقایای ۱۵۶ جنازه را کشف کردند. این اردوگاه در سال ۱۹۴۲ و زمانیکه این منطقه تحت اشغال آلمان نازی بود، برپا شده بود.
میخائیل سِگودین، مدیر این گروه جستوجو، در مصاحبه با خبرگزاری تاس روسیه گفت که انتظار داشت بقایای حداقل ۵۰۰ جنازه را در این محل پیدا کنند. یک اردوگاه مخصوص زنان و کودکان نیز در نزدیکی این محل پیدا شده است.
گویا حدود ۸ هزار و ۵۰۰ نفر طی جنگ جهانی دوم در این اردوگاهها جان سپردهاند.
او افزود: «اینجا حدود ۱۵ گور در یک ردیف پیدا کردیم که مجموعا حدود ۵۰۰ نفر یا بیشتر در آنها دفن شدهاند. تا الان بقایای ۱۵۶ جنازه را پیدا کردهایم. با بررسی بقایای جنازههای نبشقبر شده، نشانههای جراحتهای ناشی از اصابت گلوله، و ضربههای سهمگین یا بهعبارتی خردشدگی استخوانها را دیدهایم. روی جنازه دو سرباز ارتش سرخ هم دو مدال پیدا شده است. یکی از وسط شکافته شده و زنگ زده است، اما مدال دیگر وضعیت خوبی دارد. کلمات درون این مدال را با مداد و جوهر نوشتهاند که در گذر زمان کمرنگ شده است. قرار است این مدالها را امروز برای بررسی به آزمایشگاه بفرستیم.»
ساکنان این اردوگاهها را برای ساختن بخشی از راهآهن بِرلینکا که ارتش نازی برای وصل کردن برلین به استالینگِراد و قفقاز طراحی کرده بود، به کار اجباری گرفته بودند.
گویا در مجموع ۱۷ اردوگاه کار اجباری مخصوص زندانیان جنگی برای تامین نیروی کار این راهآهن برپا شده بود. مجموعا ۷۰ هزار نفر در این اردوگاهها سکونت داشتند که میدانیم حداقل ۱۰ هزار نفرشان همانجا جان سپردهاند.
طبق گزارش سال ۱۹۴۲ سازمان اطلاعات شوروی، «یک اردوگاه کار اجباری مخصوص زنان و کودکان» نیز در «یک کارخانه آجرسازی در یکی از دهکدههای حومه لوشنیکووا» وجود داشت.
در آن گزارش آمده است: «به زندانیها غذا نمیدادند، اما کودکان اجازه داشتند گدایی کنند و دریافت بستههای کمک نیز بلامانع بود.»
در این سند همچنین آمده است: «بسیاری بیمارند، خبری از کمکهای پزشکی نیست. میزان مرگ و میر بالا است.»
در دوران جنگ جهانی دوم، صدها «دولاگ» (معادل آلمانی بازداشتگاه موقتی کار اجباری) در سراسر اروپا برپا شده بود که بسیاری از آنها در روسیه و اوکراین قرار داشت.
میخائیل سِگودین، مدیر این گروه جستوجو، در مصاحبه با خبرگزاری تاس روسیه گفت که انتظار داشت بقایای حداقل ۵۰۰ جنازه را در این محل پیدا کنند. یک اردوگاه مخصوص زنان و کودکان نیز در نزدیکی این محل پیدا شده است.
گویا حدود ۸ هزار و ۵۰۰ نفر طی جنگ جهانی دوم در این اردوگاهها جان سپردهاند.
او افزود: «اینجا حدود ۱۵ گور در یک ردیف پیدا کردیم که مجموعا حدود ۵۰۰ نفر یا بیشتر در آنها دفن شدهاند. تا الان بقایای ۱۵۶ جنازه را پیدا کردهایم. با بررسی بقایای جنازههای نبشقبر شده، نشانههای جراحتهای ناشی از اصابت گلوله، و ضربههای سهمگین یا بهعبارتی خردشدگی استخوانها را دیدهایم. روی جنازه دو سرباز ارتش سرخ هم دو مدال پیدا شده است. یکی از وسط شکافته شده و زنگ زده است، اما مدال دیگر وضعیت خوبی دارد. کلمات درون این مدال را با مداد و جوهر نوشتهاند که در گذر زمان کمرنگ شده است. قرار است این مدالها را امروز برای بررسی به آزمایشگاه بفرستیم.»
ساکنان این اردوگاهها را برای ساختن بخشی از راهآهن بِرلینکا که ارتش نازی برای وصل کردن برلین به استالینگِراد و قفقاز طراحی کرده بود، به کار اجباری گرفته بودند.
گویا در مجموع ۱۷ اردوگاه کار اجباری مخصوص زندانیان جنگی برای تامین نیروی کار این راهآهن برپا شده بود. مجموعا ۷۰ هزار نفر در این اردوگاهها سکونت داشتند که میدانیم حداقل ۱۰ هزار نفرشان همانجا جان سپردهاند.
طبق گزارش سال ۱۹۴۲ سازمان اطلاعات شوروی، «یک اردوگاه کار اجباری مخصوص زنان و کودکان» نیز در «یک کارخانه آجرسازی در یکی از دهکدههای حومه لوشنیکووا» وجود داشت.
در آن گزارش آمده است: «به زندانیها غذا نمیدادند، اما کودکان اجازه داشتند گدایی کنند و دریافت بستههای کمک نیز بلامانع بود.»
در این سند همچنین آمده است: «بسیاری بیمارند، خبری از کمکهای پزشکی نیست. میزان مرگ و میر بالا است.»
در دوران جنگ جهانی دوم، صدها «دولاگ» (معادل آلمانی بازداشتگاه موقتی کار اجباری) در سراسر اروپا برپا شده بود که بسیاری از آنها در روسیه و اوکراین قرار داشت.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر