حقایق و باور‌های غلط درباره افسردگی

شایعه: کار سخت بر افسردگی غلبه می‌کند.

افسردگی در هر برهه‌ای از زندگی و تقریباً از هر شش نفر، یک نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین درمان‌های عمومی و تقریبی در مورد این بیماری شایع به وفور یافت می‌شود.

یکی از این روش‌های درمانی: خود را به فعالیت مشغول کنید تا احساس بهتری داشته باشید. در موارد خفیف، ممکن است واقعاً کمک کند، اما افسردگی جانوری متفاوت است. درواقع کار زیاد و خصوصاً در مردان می‌تواند نشانه افسردگی بالینی باشد.

باور غلط: افسردگی یک بیماری واقعی نیست.

افسردگی یک بیماری جدی پزشکی است و مهمترین علت نقص در افراد بزرگسال آمریکایی است، اما هنوز هم با غم و اندوه معمولی اشتباه گرفته می‌شود. شواهد بیولوژیکی افسردگی از مطالعات ژنتیکی، هورمون‌ها، گیرنده‌های سلول عصبی و عملکرد مغز ناشی می‌شود. به نظر می‌رسد که مدار‌های عصبی بخش‌هایی از مغز که خلق و خو را تنظیم می‌کنند، در افسردگی عملکرد غیرطبیعی دارند.

واقعیت: افسردگی در مردان قابل تشخیص نیست.

ممکن است یک مرد افسرده را عزیزانش و حتی پزشکش درست تشخیص ندهد؛ و به این دلیل است که مردان کمتر از زنان در مورد احساسات خود صحبت می‌کنند و برخی از مردان افسرده، غمگین یا ناراحت به نظر نمی‌رسند. در عوض، اینگونه مردان ممکن است تحریک‌پذیر، عصبانی یا بی‌قرار باشند. آن‌ها حتی ممکن است با دیگران خوب رفتار کنند. برخی از مردان سعی می‌کنند از طریق رفتار‌هایی مانند نوشیدن مشروبات الکلی یا مواد مخدر، افسردگی را تحمل کنند.

باور غلط: افسردگی صرفاً خود ترحمی است.

فرهنگ ما، قدرت و مقاومت ذهنی را تحسین می‌کند و فوراً به هر کسی که عقب می‌ماند برچسب می‌زند، اما افرادی که مبتلا به افسردگی بالینی هستند تنبل نیستند و به سادگی تسلیم حال خود نمی‌شوند. همچنین این افراد نمی‌توانند افسردگی را از بین بروند. افسردگی یک بیماری جدی است و مانند سایر بیماری‌ها، یک مشکل سلامتی مربوط به تغییرات مغز است که معمولاً با درمان مناسب بهبود می‌یابد.

واقعیت: هرکسی به افسردکی مبتلا می‌شود

شاعر یا بازیکن فوتبال، فرد خجالتی یا برون‌گرا، هر کس از هر نژادی می‌تواند به افسردگی دچار شود. این بیماری در زنان دو برابر مردان است، اما زنان بیشتر به کمک نیاز دارند. این اتفاق اغلب در اواخر نوجوانی یا ۲۰ سالگی بوجود می‌آید، اما در هر سنی هم ممکن است ایجاد شود. گاهی اوقات تجارب شخصی سخت می‌تواند افسردگی را در افرادی که در معرض خطر بیماری هستند، ایجاد کند یا ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شود.

واقعیت: افسردگی می‌تواند به آرامی ایجاد شود.

افسردگی می‌تواند به تدریج رخنه کند و شناسایی آن دشوارتر از یک بیماری ناگهانی است. افسردگی یک روز بد را تبدیل به شکنجه می‌کند و فرد شروع به کنار کشیدن از کار، مدرسه یا مناسبت‌های اجتماعی می‌کند. نوعی از افسردگی، دیستیمیا نامیده می‌شود که می‌تواند سال‌ها به عنوان یک بیماری مزمن و در حد خفیف، بیماری ناخوشایند و بی صدا، حرفه و روابط فرد را تضعیف کند. یا افسردگی می‌تواند به یک وضعیت ناتوان‌کننده و شدید مبدل شود. با درمان آن بسیاری از افراد در طی ۴ الی۶ هفته بطور کامل درمان می‌شوند.

باور غلط: استفاده از مواد مخدر برای درمان

با وجود شایعات بسیار، دارو صرفاً یکی از ابزار‌هایی است که برای رفع افسردگی استفاده می‌شود. درخواست کمک لزوماً به این معنا نیست که پزشک دارویی را توصیه کند، اگرچه دارو‌ها اغلب می‌توانند برای انواع قابل توجهی از افسردگی بسیار مفید باشند. با این حال مطالعات نشان می‌دهد که گفتاردرمانی و همچنین مصرف دارو‌هایی برای افسردگی خفیف تا متوسط موثر است؛ حتی اگر از دارو‌های ضد افسردگی استفاده کنید، احتمالاً مصرف آن مادام‌العمر نخواهد بود. پزشک به ما در تشخیص زمان مناسب قطع دارو کمک می‌کند.

باور غلط: افراد افسرده بسیار گریه می‌کنند، اما نه همیشه.

برخی از افراد هنگام افسردگی گریه نمی‌کنند یا حتی به شدت غمگین نمی‌شوند. در عوض آن‌ها از نظر احساسی تهی هستند و ممکن است احساس بی‌ارزشی یا مفید نبودن کنند. حتی بدون علائم چشمگیر نیز افسردگی درمان نشده مانع زندگی می‌شود و آسیب خانواده‌ها را به همراه دارد.

واقعیت: تاریخچه خانواده روی افسردگی تاثیر ندارد

اگر افسردگی در تاریخچه خانوادگی وجود داشته باشد، فرد نیز به ممکن است به آن مبتلا شود، اما باز هم احتمال ابتلا زیاد نخواهد بود. افرادی که سابقه خانوادگی دارند، می‌توانند علائم اولیه افسردگی را مشاهده کرده و بلافاصله اقدامات مثبتی را انجام دهند و با کاهش استرس، ورزش بیشتر، مشاوره یا سایر درمان‌های حرفه‌ای آن را درمان کنند.

باور غلط: افسردگی بخشی از دوره سالمندی است

بیشتر افراد بدون افسردگی از چالش‌های پیری گذر می‌کنند، اما وقتی هم اتفاق بیافتد، ممکن است نادیده گرفته شود. افراد مسن ممکن است غم و اندوه خود را پنهان کنند یا علائم مختلف و مبهمی داشته باشند؛ مثلا غذا دیگر برایشان طعم خوبی ندارد، درد‌ها و دل‌درد آن‌ها بدتر می‌شود یا الگوی خوابشان تغییر می‌کند. بیمار‌ی‌ها نیز می‌تواند افسردگی را در سالمندان تحریک کند و افسردگی نیز سرعت بهبودی ناشی از حمله قلبی یا جراحی را کندتر می‌کند.

واقعیت: افسردگی از زوال عقل ناشی می‌شود

در سالمندان، افسردگی می‌تواند دلیل اصلی مشکلات حافظه، حواس‌پرتی و در برخی موارد، هذیان‌گویی باشد. افراد مراقب و پزشکان ممکن است این عوارض را با علائم زوال‌عقل یا کاهش حافظه مربوط به سن، اشتباه بگیرند. با انجام معالجه، اکثر افراد مسن بیشتر مبتلا به افسردگی می‌شوند. روان‌درمانی همچنین می‌تواند بخشی مفیدی از درمان بزرگسالان مسن مبتلا به افسردگی باشد که ممکن است با فوت، بیماری یا سایر تغییرات زندگی همراه باشد.

باور غلط: گفتگو باعث بدتر شدن افسردگی می‌شود

روزگاری به مردم توصیه می‌شد که با صحبت نکردن درمورد مشکلات می‌توانند به درمان افسردگی کمک کنند. امروز شواهدی وجود دارد که مباحث هدایت شده با یک متخصص می‌تواند اوضاع را بسیار بهتر کند. پزشکان با انواع مختلف روان‌درمانی و پرداختن به الگو‌های فکری منفی، احساسات ناخودآگاه یا مشکلات رابطه‌ای و افسردگی را درمان می‌کنند. اولین قدم صحبت با یک متخصص بهداشت روان است.

واقعیت: تفکر مثبت به درمان افسردگی کمک می‌کند.

توصیه قدیمی جملات تاکیدی مثبت روشی است که می‌تواند افسردگی را تسکین دهد و به آن درمان شناختی رفتاری (سی. بی. تی) گفته می‌شود. افراد شیوه‌های جدید تفکر و رفتار را می‌آموزند. گفتگو و رفتار‌های منفی شناسایی و با افکار مثبت جایگزین می‌شود و تفکر بهتر و متعادل‌تر درباره خود و جهان جایگزین آن می‌شود. درمان شناختی رفتاری که به تنهایی یا با دارو انجام می‌شود، در بسیاری از افراد موثر و مفید واقع شده است.

باور غلط: نوجوانان ذاتاً ناراضی هستند

اگرچه بسیاری از نوجوانان بدخلق، اهل مشاجره و منزوی می‌شوند، اما طولانی شدن غم یا تحریک‌پذیری برای نوجوانان امری طبیعی نخواهد بود. وقتی ناراحتی بیش از دو هفته طول بکشد، ممکن است نشانه افسردگی باشد که تقریباً از هر ۱۱ نوجوان، یک نفر دچار افسردگی می‌شود. علائم دیگری که ممکن است نوجوان در آن به کمک نیاز داشته باشد عبارتند از: غمگین بودن یا تحریک پذیری مداوم حتی نسبت به دوستان، لذت نبردن از فعالیت‌های مورد علاقه یا افت تحصیلی ناگهانی.

واقعیت: ورزش داروی خوبی برای افسردگی است.

مطالعات بسیار جدی اکنون نشان می‌دهد که ورزش منظم و با شدت متوسط می‌تواند علائم افسردگی را بهبود ببخشد و همچنین برخی از دارو‌های افراد مبتلا به افسردگی خفیف تا متوسط را به حداقل برساند. ورزش با یک گروه یا دوستان خوب و حمایت‌های اجتماعی که تقویت کننده روحیه خواهد بود.

باور غلط: درمان افسردگی دشوار است

واقعیت این است که بیشتر افرادی که برای رفع افسردگی خود اقدام می‌کنند، درمان شده و بهتر می‌شوند. در مطالعه بزرگ انستیتوی ملی بهداشت روان، ۷۰٪ مردم از طریق دارو‌ها از علائم افسردگی پاک می‌شدند؛ البته همیشه با اولین داروی تجویزی نبوده است. مطالعات نشان می‌دهد که بهترین درمان آن اغلب ترکیبی از دارو و گفتاردرمانی است.

واقعیت: همیشه افسردگی اتفاق نمی‌افتد.

برخی از وقایع زندگی موجب ناراحتی یا ناامیدی می‌شوند، اما منجر به افسردگی بالینی نمی‌شوند. غم و اندوه پس از مرگ، طلاق، از دست دادن شغل یا تشخیص یک مشکل جدی امری طبیعی است.

نشانه‌ی نیاز به درمان چیست؟ اگر غم و اندوه هر روز و در بیشتر ایام روز ثابت باشد. وقتی افراد در شرایط سخت شرایط بدی را تجربه می‌کنند، معمولاً برای مدت کوتاهی حواس آن‌ها پرت یا تشویق می‌شوند.

واقعیت: امید به روز‌های بهتر واقعیت است.

در اعماق افسردگی، مردم ممکن است فکر کنند که هیچ امیدی به زندگی بهتر وجود ندارد. این ناامیدی بخشی از بیماری است، نه یک واقعیت. با درمان، تفکر مثبت به تدریج جایگزین افکار منفی می‌شود. خواب و اشتها با افزایش روحیه بهبود می‌یابد؛ و افرادی که برای مشاور و گفتاردرمانی مراجعه کرده‌اند، برای مقابله با استرس‌های زندگی که ممکن است فرد را از بین ببرند، مهارت‌های بهتر کنار آمدن با مشکلات را می‌آموزند.