.svg)
مثبت اندیشی سمی چیست؟
پارسینه: مثبت اندیشی رکن اساسی را در زندگی انسان ایفا مینماید و میتواند تاثیرات بسزایی را در سبک زندگی انسانها ایفا نماید و ازبسیاری از پیامدهای منفی، منفی گرایی افراد جلوگیری نماید.
دکتر مهناز عسکریان عضو هیئت علمی، مدیر گروه روانشناسی و استاد دانشگاه در مصاحبه با خبرنگار در ارتباط مثبت اندیشی سمی گفتند:
مثبت اندیشی رکن اساسی را در زندگی انسان ایفا مینماید و میتواند تاثیرات بسزایی را در سبک زندگی انسانها ایفا نماید و ازبسیاری از پیامدهای منفی، منفی گرایی افراد جلوگیری نماید. با این وجود، در بین مثبت اندیشی‌های موثر و مفید در تفکر آدمیان، گروهی مثبت اندیشی وجود دارد به نام مثبت اندیشی سمی که نه تنها تاثیر مثبتی را در نگرش، افکار و اعتقادات افراد برجای نمیگذارد، بلکه میتواند تاثیرات مخربی را نیز با خود به همراه داشته باشد که در این مقاله به بررسی چندین نوع مثبت اندیشی سمی پرداخته می‌گردد.
مثبت اندیشی سمی چیست؟
این استاد دانشگاه بیان داشت: اولین مثبت اندیشی سمی آنست که وقتی فرد در شرایط سختی قرار دارد، به خود اجازه خسته شدن و استراحت کردن نمی‌دهد. در برخی از موارد افراد آن قدر به قدرت جسمانی، روانی و فکری خود غره هستند که فراموش میکنند جسم و روان هر یک از انسانها با تاب آوری هرچند بالا ظرفیت محدودی داشته وخاصیت فرسایشی دارد. اگرچه ضریب تحمل و تاب آوری افراد دستخوش تفاوت‌های فردی بوده و از شخصی به شخص دیگر متغیراست، اما این محدودیت در رابطه با تمامی انسانها صادق است لذا افرادی که تمامی فشار‌های روانی و مشکلات محیطی را یک تنه تحمل کرده و با این مثبت اندیشی سمی خود را توجیه میکند که خستگی ناپذیربوده و میتوانند بدون تجدید قوا، صرف انرژی مطلوب برای هضم شرایط را فراهم سازند در اشتباه بوده و فرسودگی مضاعفی را برای خویشتن ایجاد میکنند. از این رو، ضروریست تا افراد درک کنند که باید در شرایط پرفشار نیز به خود مجال تنفس داده و خود را به آرامش نسبی برسانند تا بتوانند قوای از دست رفته را با طرق مختلف دوباره بازیابند و در این راستا مقاومت کردن فرد بیشتر حماقت است تا حمایت از عزت نفس خود.
دکتر عسکریان افزود: دومین مثبت اندیشی سمی آنست که وقتی احساس غم و اضطراب سراسر وجودت را فراگرفته و باز هم با مثبت اندیشی سمی این احساس را در وجود خود به رسمیت نشناخته و آن را در هاله‌ای از انکار مخفی نموده و فقط شادبودنمان را نمایان میسازیم. دیری نمی‌پاید که این احساس متناقض غم و شادی، ادراک فرد را تحت الشعاع قرار داده و وی را دچار سردرگمی و در نهایت یاس و نا امیدی میگرداند.
در ادامه این عضو هیئت علمی به خبرنگار اندیشه معاصر گفتند:سومین مثبت اندیشی سمی در راستای دومین مثبت اندیشی سمی بوده و علی رغم آن که نوع دوم، جنبه اعتقادی و نگرشی داشته، نوع سوم مثبت اندیشی سمی جنبه رفتاری دارد. در این نوع از مثبت اندیشی، فرد زمانیکه از درون حال دلش خوب نیست، از بیرون وانمود به خوب بودن تصنعی مینماید و پشت لبخندی که از دل پردردش سرچشمه میگیرد، شادی و خوشحالی را تقدیم به آدم‌های اطرافش مینماید. شاید این امر دال بر مثبت اندیشی وی بوده و باعث شادکردن اطرافیان او بگردد، اما واقعیت این خنده تلخ‌تر از گریه آسیب‌های زیادی را به روان آدمی وارد مینمایدو آدمی را از نظر هیجانی دچار تعارض میگرداند.
در پایان مدیر گروه روانشناسی مطلب را اینگونه به پایان رسانیدند: چهارمین مثبت اندیشی سمی آنست که در برخی از اوقات تصور کنیم، ما حق نداریم ناراحت باشیم، چرا، چونکه ما چیز‌هایی داریم که دیگران از آن محرومند. در حالیکه این امر بدیهی است که داشتن خیلی از نعمت‌ها میتواند برای فرد یکنواختی به ارمغان آورد و خاصیت انسان اکتساب انتظارات جدید است. پس میتوان در برخی از اوقات به خود این حق را بدهیم که با وجود داشتن بسیاری از چیز‌ها باز هم ناراحت باشیم، البته آنچه در اینجا تمایز بین سلامت روان و کمال گرایی بیمارگونه را مشخص میسازد آنست که باید انتظارات افراد در سطح معقولی قرار گرفته و توان بالقوه و بالفعل افراد به گونه‌ای بازشناسی گردد که سطح انتظارات معقولی را فرد در لیست انتظارات خودفراهم سازد. زیرا در بسیاری از موارد دیده شده که سطح انتظارات افراد بسیار فراتر از توان بالقوه آن‌ها بوده و در نتیجه هیچگاه به شکل بالفعل در نیامده و این امر موجبات نارضایتی و رکود بهداشت روانی را در افراد فراهم می سازد./ اندیشه معاصر
مثبت اندیشی رکن اساسی را در زندگی انسان ایفا مینماید و میتواند تاثیرات بسزایی را در سبک زندگی انسانها ایفا نماید و ازبسیاری از پیامدهای منفی، منفی گرایی افراد جلوگیری نماید. با این وجود، در بین مثبت اندیشی‌های موثر و مفید در تفکر آدمیان، گروهی مثبت اندیشی وجود دارد به نام مثبت اندیشی سمی که نه تنها تاثیر مثبتی را در نگرش، افکار و اعتقادات افراد برجای نمیگذارد، بلکه میتواند تاثیرات مخربی را نیز با خود به همراه داشته باشد که در این مقاله به بررسی چندین نوع مثبت اندیشی سمی پرداخته می‌گردد.
مثبت اندیشی سمی چیست؟
این استاد دانشگاه بیان داشت: اولین مثبت اندیشی سمی آنست که وقتی فرد در شرایط سختی قرار دارد، به خود اجازه خسته شدن و استراحت کردن نمی‌دهد. در برخی از موارد افراد آن قدر به قدرت جسمانی، روانی و فکری خود غره هستند که فراموش میکنند جسم و روان هر یک از انسانها با تاب آوری هرچند بالا ظرفیت محدودی داشته وخاصیت فرسایشی دارد. اگرچه ضریب تحمل و تاب آوری افراد دستخوش تفاوت‌های فردی بوده و از شخصی به شخص دیگر متغیراست، اما این محدودیت در رابطه با تمامی انسانها صادق است لذا افرادی که تمامی فشار‌های روانی و مشکلات محیطی را یک تنه تحمل کرده و با این مثبت اندیشی سمی خود را توجیه میکند که خستگی ناپذیربوده و میتوانند بدون تجدید قوا، صرف انرژی مطلوب برای هضم شرایط را فراهم سازند در اشتباه بوده و فرسودگی مضاعفی را برای خویشتن ایجاد میکنند. از این رو، ضروریست تا افراد درک کنند که باید در شرایط پرفشار نیز به خود مجال تنفس داده و خود را به آرامش نسبی برسانند تا بتوانند قوای از دست رفته را با طرق مختلف دوباره بازیابند و در این راستا مقاومت کردن فرد بیشتر حماقت است تا حمایت از عزت نفس خود.
دکتر عسکریان افزود: دومین مثبت اندیشی سمی آنست که وقتی احساس غم و اضطراب سراسر وجودت را فراگرفته و باز هم با مثبت اندیشی سمی این احساس را در وجود خود به رسمیت نشناخته و آن را در هاله‌ای از انکار مخفی نموده و فقط شادبودنمان را نمایان میسازیم. دیری نمی‌پاید که این احساس متناقض غم و شادی، ادراک فرد را تحت الشعاع قرار داده و وی را دچار سردرگمی و در نهایت یاس و نا امیدی میگرداند.
در ادامه این عضو هیئت علمی به خبرنگار اندیشه معاصر گفتند:سومین مثبت اندیشی سمی در راستای دومین مثبت اندیشی سمی بوده و علی رغم آن که نوع دوم، جنبه اعتقادی و نگرشی داشته، نوع سوم مثبت اندیشی سمی جنبه رفتاری دارد. در این نوع از مثبت اندیشی، فرد زمانیکه از درون حال دلش خوب نیست، از بیرون وانمود به خوب بودن تصنعی مینماید و پشت لبخندی که از دل پردردش سرچشمه میگیرد، شادی و خوشحالی را تقدیم به آدم‌های اطرافش مینماید. شاید این امر دال بر مثبت اندیشی وی بوده و باعث شادکردن اطرافیان او بگردد، اما واقعیت این خنده تلخ‌تر از گریه آسیب‌های زیادی را به روان آدمی وارد مینمایدو آدمی را از نظر هیجانی دچار تعارض میگرداند.
در پایان مدیر گروه روانشناسی مطلب را اینگونه به پایان رسانیدند: چهارمین مثبت اندیشی سمی آنست که در برخی از اوقات تصور کنیم، ما حق نداریم ناراحت باشیم، چرا، چونکه ما چیز‌هایی داریم که دیگران از آن محرومند. در حالیکه این امر بدیهی است که داشتن خیلی از نعمت‌ها میتواند برای فرد یکنواختی به ارمغان آورد و خاصیت انسان اکتساب انتظارات جدید است. پس میتوان در برخی از اوقات به خود این حق را بدهیم که با وجود داشتن بسیاری از چیز‌ها باز هم ناراحت باشیم، البته آنچه در اینجا تمایز بین سلامت روان و کمال گرایی بیمارگونه را مشخص میسازد آنست که باید انتظارات افراد در سطح معقولی قرار گرفته و توان بالقوه و بالفعل افراد به گونه‌ای بازشناسی گردد که سطح انتظارات معقولی را فرد در لیست انتظارات خودفراهم سازد. زیرا در بسیاری از موارد دیده شده که سطح انتظارات افراد بسیار فراتر از توان بالقوه آن‌ها بوده و در نتیجه هیچگاه به شکل بالفعل در نیامده و این امر موجبات نارضایتی و رکود بهداشت روانی را در افراد فراهم می سازد./ اندیشه معاصر
ارسال نظر