۳ مشكل اساسی خانم ها در رابطه ی جنسی

ببینید دقیقاً چه اتفاقی می‌افتد

فقدان میل جنسی موقتی به این معناست که شما طبیعتاً رابطه جنسی را دوست دارید، اما مدتی است که این میل را در خود نمی‌بینید. فقدان میل جنسی دراز مدت به این معناست که چند وقتی است که این شور و حرارت در شما از بین رفته است. میل جنسی کم یعنی شما یک رابطه جنسی می‌خواهید، اما بدنتان نمی‌خواهد و از نظر جسمی انگیختگی جنسی مغز را رد میکنید. دستگاه تناسلی شما خشک میماند و حساسیت شما به لمس کردن آن از بین رفته است.

اگر از کاهش میل جنسی رنج می‌برید، سریعاً به پزشک زنان مراجعه کرده و از او بخواهید یک چک آپ کامل روی شما انجام دهد. علت این مشکل معمولاً جسمی است و به دلایلی مثل جراحی‌های لگن خاصره مثل بیرون آوردن رحم، بالا بودن فشار خون، کشیدن سیگار، کلسترول بالا، تغییرات هورمونی مثل بچه دار شدن و همچنین استفاده از برخی دارو‌ها برمی گردد.


اگر خوب فکر کنید، فقدان میل جنسی موقتی معمولاً از بروز یک اتفاق ناشی میشود. جدا از اتفاقات آشکاری مثل بچه دار شدن، اتفاقات دیگری هم در این زمینه دخیل هستند، مثل استرس، خستگی، مرگ یکی از عزیزان، تنش در رابطه، و هر چیز دیگری که ممکن است باعث ناراحتی شما شده باشد. اگر توانستید آن اتفاق را تشخیص دهید، راه حل مشکل را تقریباً پیدا کرده اید. دلیلش استرس زیاد است؟ به اولویت هایتان دوباره فکر کنید. اگر غصه دار یا عزا دارید، به خودتان زمان بدهید تا بهبود یابید.


اگر یک سال یا بیشتر است که میل جنسی نداشته اید و نمی‌دانید دلیل آن چه بوده است، آنوقت است که باید بنشینید و یک فکر اساسی کنید. صادق باشید. شاید یکی از مهمترین دلایلی که میل جنسیتان این مدت تحریک نشده این باشد که رابطه تان رابطه‌ی درستی نیست یا از شریک جنسیتان خوشتان نمی‌آید. اما خوشبختانه با کمی حرف زدن و آموزش دیدن می‌توانید این مشکل را به راحتی از میان بردارید.


آیا ناخودآگاه از رابطه جنسی خودداری می‌کنید؟

بیشتر وقت‌ها واقعیت ناراحت کننده‌تر این است که مشکل شیوه‌ی شریکتان نیست، بلکه عدم علاقه شما به اوست. بااینکه راه‌های زیادی برای حرارت بخشیدن به زندگی جنسیتان وجود دارد، اما اگر واقعاً به طرفتان علاقه‌مند نباشید شاید نتوان کاری کرد. این شما هستید که باید تصمیم بگیرید در آن رابطه عاری از رابطه جنسی بمانید یا نه.


رابطه جنسی می‌تواند ابزار بسیار عالی برای تهییج روابط باشد. اگر همسر شما همیشه عطش جنسی دارد، رد کردن منبع اصلی لذت او، راضیتان می‌کند. گاهی اوقات -به ویژه وقتی عصبانی هستید-آگاهانه این کار را می‌کنید. سایر اوقات اگر واقعاً اذیت شده باشید، اینکار به صورت ناخودآگاه انجام می‌گیرد. مشکلات جنسی معمولاً فقط به خودِ رابطه جنسی مربوط می‌شوند و گاهی می‌تواند نشانه‌ی این باشند که رابطه چندان مستحکم نیست.


از جنبه مثبتِ قضیه

این هم به همان اندازه متداول و البته به همان اندازه برای زندگی جنسیتان مخرب است: شما خیلی به شریک جنسیتان نزدیک شده اید. رابطه جنسی در ابتدای رابطه تان با این فرد چطور بوده است؟ اگر خوب بوده و هنوز هم مجذوب آن هستید، باید بدانید که صمیمیت در رابطه باعث عقب راندن شور و اشتیاق جنسی می‌شود. تعجب کردید نه؟ اما خوب است بدانید که زوج‌هایی که معمولاً صمیمی‌ترین و بهترین رابطه عشق و عاشقی را دارند، بدترین زندگی جنسی را دارند. یکی از مهمترین الزامات تداوم یک رابطه جنسی، تازگی است. اگر آنقدر با طرفتان جور شده اید که همه علایق و سلایقتان باهم یکی شده است، مطمئناً رابطه جنسیتان سخت‌تر خواهد شد. زوج‌هایی که خیلی به همدیگر نزدیک نمی‌شوند و همیشه به خود اجازه می‌دهند که چیز‌های تازه را امتحان کنند و دیدگاهی خاص خود را داشته باشند، همیشه زندگی جنسی بهتری باهم خواهند داشت.


چند نکته دیگر:

دلایل پزشکی را بررسی کنید. قبل از هر چیز برای ارزیابی شیوه زندگی، سلامت عمومی، دارو‌ها و سطح هورمون ها، یک مشاوره‌ی کامل پزشکی انجام دهید.


میل جنسی یک تصمیم است. به خودی خود اتفاق نمی‌افتد، شما باید باعث شوید که اتفاق بیفتد. مسئولیت انگیزش خود را بپذیرید. ببینید چه چیز‌هایی باعث تحریک شما می‌شود و چه چیز‌هایی میلتان را از بین می‌برد.


حداقل هفته‌ای یکبار با همسرتان قرار رابطه جنسی بگذارید. علاوه بر این یک قرار، سه قرار ملاقات دیگر هم باهم در هفته داشته باشید که بدون انجام رابطه جنسی داخل اتاق کنارهم باشید. این قرار ملاقات‌ها را در راس اولویت هایتان قرار دهید. وقتی زمانش فرا می‌رسد با اشتیاق در رابطه شرکت کنید و خواهید دید که شما هم به اندازه‌ی او لذت خواهید برد.


همسرتان را متهم نکنید. اگر او می‌خواهد که به فلان شیوه با شما رابطه جنسی داشته باشد، غر نزنید و شکایت نکنید که چرا وقتی نمی‌خواهید مجبورید کاری را انجام دهید. درعوض همه‌ی تلاشتان را به کار گیرید که از رابطه جنسی لذت ببرید، همین!


گاهی ممکن است اصلاً و به هیچ عنوان ارگاسم نشوید و گاهی ممکن است بسیار سخت ارگاسم شوید. مشکل شما کدام است؟


چند نکته:

اطلاعات خود را از بدنتان بیشتر کنید. می‌توانید از کتاب‌های آموزشی، به ویژه کتاب‌هایی که درمورد ارگاسم صحبت میکند، استفاده کنید. هرچه اطلاعاتتان درمورد رابطه جنسی کمتر باشد، اگر زن باشید، ارگاسمتان دشوارتر خواهد بود.

‌
نمی‌توانید ارگاسم شوید؟ احتمالاً یک مشکل عمیق روانی برای آن وجود دارد. این مشکل می‌تواند یک تجربه‌ی زود هنگام باشد که ضربه‌ی شدیدی بر شما وارد کرده است، اما شما آن را به خاطر نمی‌آورید. گاهی مغز برخی اطلاعات را که تصور می‌میکند برای ما دردآور است، از ما پنهان میکند. اما فقط مغزتان نیست که می‌تواند چیز‌ها را به یاد آورد، بدنتان هم می‌تواند. اگر فکر میکنید اشکالی در کار است، اما مطمئن نیستید که آن چیست، یا به طور کل از رابطه جنسی احساس ناراحتی میکنید، حتماً با یک روانشناس مشورت کنید.

همسرتان توانایی رساندن شما به ارگاسم را ندارد

باید بگویم که تقریباً %۷۷ خانم‌ها فکر میکنند که شریک جنسیشان نمیتواند آن‌ها را به ارگاسم برساند. حتی آن‌هایی که این جرات را دارند به طرفشان آموزش دهند که برای ارگاسم شدن آن‌ها چه باید بکنند. اما چرا؟ شاید دلیلش این است که طرفشان نمیتواند به همان مدت طولانی کاری که آن‌ها می‌گویند را انجام دهد. اما نکته جالب این است که تحقیقات نشان می‌دهد مرد‌ها دوست دارند به آن‌ها بگویید که چه باید بکنند. تنها دلیلی که باعث می‌شود زود دست از کار بکشند این است که، چون ارگاسم خودشان خیلی سریعتر است فکر می‌کنند که شما هم باید همینطور باشید. باید به آن‌ها بگویید که شاید تا ۲۰ دقیقه هم طول بکشد تا ارگاسم شوید، آنوقت آن‌ها با خیال راحت کارشان را ادامه می‌دهند.


اگر هنوز هم نمی‌توانید ارگاسم شوید، می‌توانم راهکاری به شما معرفی کنم. ابتدا از شریک جنسیتان بخواهید به تحریک سایر قسمت‌های حساس بدنتان بپردازد. وقتی هر دوی شما بدانید که می‌توانید ارضاء شوید، فشار روحی وارد بر شما کمتر خواهد شد. هرچه طرفتان بیشتر با روشی که شما برای رابطه جنسی کردن می‌پسندید انس بگیرد، کم کم می‌توانید از طریق رابطه جنسی با همسرتان به ارگاسم برسید. اجازه بدهید او همه‌ی تلاشش را برای ارگاسم کردن شما بدون استرس به کار گیرد. سعی کنید روش‌ها و تکنیک‌ها جدید را بین خود آزمایش کنید تا ببینید کدام برای شما کارآمدتر است.



درمورد رابطه جنسی مطالعه داشته باشید. کتاب‌های خوب و مفید بخوانید و از شریک جنسیتان بخواهید که همین کار را بکند.


با گذاشتن نامی دیگر بر رابطه جنسی مشروع، آن را عملی طبیعی جلوه دهید تا دیگر عملی زشت و ناشایست را در ذهنتان تداعی نکند.


نگران اینکه بقیه چه فکری درموردتان میکنند نباشید. همیشه نگران این هستیم که طرفمان چه فکری درموردمان میکند یا اگر مادرمان بفهمد چه فکری می‌کند. دست ازاین فکر‌ها بردارید. هروقت دیدید ذهنتان درگیر چنین موضوعاتی می‌شود با آن مقابله کنید.


دست از خرده گرفتن بر اندامتان بردارید. بله شما کامل نیستید، اما هیچ انسان دیگری هم در جهان وجود ندارد که کامل باشد. با این افکار مقابله کنید. مثل مرد‌ها رفتار کنید: وقتی جلوی آینه می‌ایستید به جای متمرکز شدن روی نقاط ضعفتان، به نقاط مثبتتان بیندیشید.


گذشته‌ی جنسی خود را بررسی کنید. چه پیام‌هایی درمورد رابطه جنسی از والدینتان دریافت کرده اید؟ چه تجربیات دیگری در گذشته داشته اید که امروز بر شما تاثیر گذاشته باشد؟ با یک دوست مطمئن صحبت کنید. با شریک جنسیتان صحبت کنید؛ و اگر با هیچکدام از این‌ها دوست نداشتید، با یک متخصص روانشناس مشورت کنید.


موقع رابطه جنسی کردن، فقط به لحظه حال توجه داشته باشید. روی احساسات آن زمان خود متمرکز شوید. اگر فکر میکنید که ذهنتان به سمت افکار منفی می‌رود-یا حتی به سراغ کار‌هایی که باید انجام دهید-به سرعت این افکار را پس بزنید. حتی نباید تمرکزتان بر ارگاسم باشد. فقط باید از آنچه در همان لحظه اتفاق می‌افتد لذت ببرید.



سلامت نیوز