صرافی ارز دیجیتال غیر متمرکز چیست و چه مزایایی نسبت به صرافی‌های عادی دارد؟

در اینجا همه عملیات‌ها از طریق قراردادهای هوشمند قدرتمند صورت می‌گیرند، تراکنش‌ها دقیقا «والت به والت» هستند و دیگر واسطه‌ها مثل یک صرافی متمرکز وجود ندارند. در این مطلب می‌خواهیم به معرفی جامع صرافی های غیر متمرکز بپردازیم.

صرافی‌های غیرمتمرکز چطور کار می‌کنند؟

صرافی‌های غیرمتمرکز برای حذف الزام نظارت و مجوز دادن به معاملات، ایجاد شده است. صرافی‌های غیرمتمرکز امکان تجارت همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را فراهم می‌کنند. همتا به همتا به بازاری اطلاق می‌شود که خریداران و فروشندگان ارزهای دیجیتال را به هم مرتبط می‌کند. در آن‌ها کاربران کنترل کلیدهای خصوصی کیف پول خود را حفظ می‌کنند و آن‌ها را در اختیار یک موجودیت دیگر مثلا یک صرافی متمرکز قرار نمی‌دهند.

کلید خصوصی نوعی رمزگذاری پیشرفته است که کاربران را قادر می‌سازد به ارزهای دیجیتال خود دسترسی داشته باشند. کاربران می‌توانند بلافاصله پس از ورود به صرافی‌های غیرمتمرکز با کلید خصوصی خود به موجودی ارزهای دیجیتال خود دسترسی پیدا کنند. آن‌ها نیازی به ارسال اطلاعات شخصی مانند نام و آدرس ندارند. این موضوع برای افرادی که حریم خصوصی خود را مهم می‌دانند، بسیار ارزشمند است.

تکیه صرافی‌های غیرمتمرکز بر قراردادهای هوشمند

صرافی‌های غیرمتمرکز بر قراردادهای هوشمند تکیه می‌کنند تا به معامله‌گران اجازه دهند بدون واسطه، سفارش‌ها را اجرا کنند. از سوی دیگر، صرافی‌های متمرکز توسط یک سازمان متمرکز مانند بانکی مدیریت می‌شوند و کنترل کلیدهای خصوصی کاربران را در اختیار دارند. صرافی‌های متمرکز بیشتر حجم معاملات در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهند، زیرا آن‌ها نهادهای تنظیم‌شده‌ای هستند که وجوه کاربران را نگهبانی می‌کنند و پلتفرم‌هایی با کاربری آسان را برای تازه‌واردان ارائه می‌دهند.

برخی صرافی‌های متمرکز حتی دارایی‌های سپرده‌شده را بیمه می‌کنند. خدمات ارائه‌شده توسط یک صرافی متمرکز را می‌توان با خدمات ارائه‌شده توسط یک بانک مقایسه کرد. بانک وجوه مشتریان خود را ایمن نگه می‌دارد و خدمات امنیتی و نظارتی را ارائه می‌کند که افراد نمی‌توانند به‌طور مستقل ارائه کنند و جابه‌جایی وجوه را آسان‌تر می‌کند.

در مقابل، صرافی‌های غیرمتمرکز به کاربران اجازه می‌دهند تا با تعامل با قراردادهای هوشمند مورد استفاده در پلتفرم معاملاتی، مستقیماً از کیف پول خود معامله کنند. معامله گران از وجوه خود محافظت می‌کنند و در صورت ارتکاب اشتباهاتی مانند گم کردن کلید خصوصی یا ارسال وجوه به آدرس‌های اشتباه، مسئول از دست دادن آن‌ها هستند.

به لطف آن‌ها دنیای کریپتو به آن هدفی که برایش متولد شده بود نزدیک شده است. رمز ارزها را دارایی‌های غیر متمرکز خطاب می‌کنند، اما جابه‌جا کردن آن‌ها در یک بستر متمرکز خیلی جالب نیست. به لطف صرافی های ارز دیجیتال غیر متمرکز این مشکل برطرف شده است.

بهترین کیف پول ها برای صرافی های غیر متمرکز

از کیف پول های متعددی می‌توان برای استفاده از آن‌ها بهره برد، اما از آن جایی که بخش قابل توجهی از صرافی های غیر متمرکز در شبکه اتریوم ایجاد شده‌اند، بهترین گزینه‌ها تراست ولت و متامسک محسوب می‌شوند.

به عنوان یک فعال حوزه کریپتوکارنسی، اگر بیشتر خرید و فروش‌های شما مربوط به بی‌شمار توکن‌ و رمز ارز شبکه اتریوم مخصوصا ارز دیجیتال بومی آن یعنی اتر (ETH) است، گزینه‌ای بهتر از کیف پول متامسک پیدا نخواهید کرد.

مزایای صرافی‌ های غیرمتمرکز چیست؟

صرافی‌های غیرمتمرکز محبوب بر روی بلاک چین‌های پیشرو ساخته‌شده‌اند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند. آن‌ها بر روی پروتکل‌های لایه یک قرار دارند، به این معنی که مستقیماً بر روی بلاک چین ساخته‌شده‌اند.

محبوب‌ترین صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی بلاک چین اتریوم ساخته‌شده‌اند. پس برای خرید و فروش اتریوم می‌توانید به راحتی از آن‌ها استفاده کنید. ارز دیجیتال بومی اتریوم، اتر (ETH)، از نظر مارکت کپ (کل سرمایه بازار) بعد از بیت کوین و با اختلاف از رقبا در رتبه دوم قرار دارد. اما DEX ها چگونه کار می‌کنند؟

ازآنجایی‌که صرافی‌های غیرمتمرکز بر روی شبکه‌های بلاک چین ساخته می‌شوند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند و کاربران در آن نگهبانی وجوه خود را نگه می‌دارند، هر معامله با کارمزد معامله همراه با کارمزد معامله همراه است. در اصل، معامله گران برای استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز با قراردادهای هوشمند در بلاک چین تعامل دارند.

سه نوع اصلی از صرافی‌های غیرمتمرکز وجود دارد:

• بازار سازان خودکار
• صرافی‌های غیرمتمرکز کتاب‌های سفارش
• تجمیع کننده‌های صرافی‌های غیرمتمرکز

همه آن‌ها به کاربران اجازه می‌دهند تا از طریق قراردادهای هوشمند، خود مستقیماً با یکدیگر تجارت کنند. اولین صرافی‌های غیرمتمرکز از همان نوع دفترچه‌های سفارش، مشابه صرافی‌های متمرکز استفاده می‌کردند.

بازار سازان خودکار، یک سیستم بازار ساز خودکار

بازار سازان خودکار، یک سیستم بازار ساز خودکار (AMM) که بر قراردادهای هوشمند متکی است، برای حل مشکل نقدینگی ایجاد شد. ایجاد این صرافی‌ها تا حدی از مقاله ویتالیک بوترین، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم در مورد صرافی‌های غیرمتمرکز نشات گرفته است که نحوه انجام معاملات در بلاک چین با استفاده از قراردادهای دارای توکن را شرح می‌دهد.

این AMM ها به خدمات مبتنی بر بلاک چین متکی هستند که اطلاعاتی را از صرافی‌ها و دیگر پلتفرم‌ها برای تعیین قیمت دارایی‌های معامله‌شده به نام اوراکل‌های بلاک چین ارائه می‌دهند. قراردادهای هوشمند این صرافی‌های غیرمتمرکز به‌جای تطبیق سفارش‌های خریدوفروش، از مجموعه‌های دارایی‌های از پیش تأمین‌شده به نام استخر نقدینگی استفاده می‌کنند.

استخرها توسط کاربران دیگری تامین می‌شوند که پس از آن مستحق دریافت کارمزد تراکنش‌هایی هستند که پروتکل برای اجرای معاملات روی آن جفت دریافت می‌کند. این ارائه‌دهندگان نقدینگی باید ارزشی معادل از هر دارایی را در جفت معاملاتی سپرده‌گذاری کنند تا سود دارایی‌های ارز دیجیتال خود را به دست آورند، فرآیندی که به‌عنوان استخراج نقدینگی شناخته می‌شود.

اگر آن‌ها تلاش کنند که یک دارایی بیش از دیگری سپرده‌گذاری کنند، قرارداد هوشمند پشت استخر معامله را باطل می‌کند.

مزایای و معایب استفاده از استخرهای نقدینگی

استفاده از استخرهای نقدینگی به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا سفارش‌ها را اجرا کنند یا به روشی بدون مجوز و بدون اعتماد سود کسب کنند. این مبادلات اغلب بر اساس میزان وجوه قفل‌شده در قراردادهای هوشمندشان به نام کل ارزش قفل‌شده (TVL) رتبه‌بندی می‌شوند، زیرا مدل AMM زمانی که نقدینگی کافی وجود ندارد یک جنبه منفی دارد: لغزش.

لغزش زمانی اتفاق می‌افتد که کمبود نقدینگی در پلتفرم باعث می‌شود خریدار قیمت‌های بالاتر از بازار را برای سفارش خود بپردازد و سفارش‌های بزرگ‌تر با لغزش بیشتری مواجه شوند.

کمبود نقدینگی می‌تواند معامله‌گران ثروتمند را از استفاده از این پلتفرم‌ها منصرف کند، زیرا سفارش‌های بزرگ احتمالاً بدون نقدینگی عمیق دچار لغزش خواهند شد.

ارائه‌دهندگان نقدینگی همچنین با خطرات مختلفی ازجمله زیان دائمی روبرو هستند که نتیجه مستقیم سپرده‌گذاری دو دارایی برای یک جفت معاملاتی خاص است. زمانی که یکی از این دارایی‌ها نوسانات بیشتری نسبت به دیگری دارد، معاملات در بورس می‌تواند مقدار یک دارایی را در استخر نقدینگی کاهش دهد. اگر قیمت دارایی با نوسان بالا افزایش یابد درحالی‌که مقدار نقدینگی نگهداری شده توسط ارائه‌دهندگان کاهش می‌یابد، ارائه‌دهندگان نقدینگی متحمل زیان دائمی می‌شوند.

زیان ناپایدار است زیرا قیمت دارایی همچنان می‌تواند به سمت بالا حرکت کند و معاملات در بورس می‌تواند نسبت جفت را متعادل کند. نسبت جفت، نسبت هر دارایی نگهداری شده در استخر نقدینگی را توصیف می‌کند.