ادبیات ارباب رعیتی زاکانی با دانشجویان معترض/ تعصب انقلابی با طعم لُمپنیزم مهار نشدنی

علی علیزاده - تحریریه پارسینه| به نظر می رسد علیرضا زاکانی پس از مدتها سکوت و دوری از جنجال، با توجه به اینکه خود را از قشر تحصیل کرده،سیاسی و علمی امروز ایران می داند، با نیت اینکه بتواند پاسخی برای روحیه پرسشگر دانشجویان پر ماجرای این روزهای نا آرام کشور داشته باشد، یکی از جنجالی ترین دانشگاه های کشور را برای این منظور انتخاب و در دانشگاه شریف حاضر شد.

همانطور که پیش بینی می شد کرد، زاکانی که روزگاری سودای تصدی صندلی ریاست جمهوری را در ذهن می پروراند، حتی نتوانست ساعتی با صبوری پای سخنان، اعتراضات، کم تحملی ها و حتی ذهن ماجراجوی دانشجویان بنشیند و با ادبیاتی که از وی سراغ داریم، به سخنان و دیدگاه های بعضاً نا پخته اما معنی دار دانشجویان نخبه شریف تاخت و آنان را بارها تحقیر کرد!

برافروختگی زاکانی در حالی به جنجال تبدیل شد که نه فقط صدای خود را برای دانشجویان کم سن و سال با تحکم بلند می کند، بلکه می توان با توجه به اضطراب و لرزش صدا و حتی حس کردن کوبش ضربان قلبی که در طنین رفتارش هویداست، به روشنی قابل ادراک است که شهردار پایتخت که احتمالاً به لطف و حمایت رئیس جمهور بر این سکان نشسته، کوچکترین تحمل و صبری برای شنیدن صدای مخالف هر چند غیر منصافه و تکراری هم باشد، ندارد!

شاید این بدترین نمایش برای مردی بود که خود را یک انقلابی پاک دست، مبارز با فساد و انسانی افتاده در خدمت مردم ایران زمین می داند!

از همه غم انگیز تر اینکه زاکانی که تصور می شد از آن شخصیت برافروخته و مسلح به ادبیات تند کوچه بازاری، فاصله گرفته، اما در مقابله با دانشجویان از ادبیات و واژه هایی استفاده کرد که این تصور را بر باد داد.

در جزئیات کلام، ادبیات، واژه ها و حتی لحن و صوت صدای زاکانی در کنار زبان بدن و رفتارهای هیستریکش می توان به میزان برافروختگی وی پی برد. همین رفتار کافی بود تا زاکانی و جریان همفکرش را به عنوان افراد کم تحمل و سرسخت به حساب آورد.

گویی وی و هم پیاله هایش ارباب ملت و بقیه مردم رعیت ایشان می باشند و چنانچه از انحراف انقلابیون، فساد و تبعیض سخن گفته شود و یا اتهامی به جریان مورد علاقه آنها وارد شود، نه تنها این سخنان را بر نمی تابند بلکه اگر اراده و فرصتی هم باشد به سخت ترین حالت ممکن منتقد را تنبیه و پشیمان خواهند کرد!

شهردار تهران در میانه سخنان خود زمانی که درمورد اقدامات خود در زمان نمایندگی در خصوص مبارزه با فساد صحبت می کرد، با واکنش برخی دانشجویان مواجه شد و با عصبانیت به آنها پاسخ داد که «آنقدر غیرت داشتم بروم دادگاه؛ شما حاضرید یک سیلی بخورید؟ » پاسخ دانشجویان به این اظهارات اما زاکانی را خشمگین تر کرد.

آقای زاکانی دانشجویان به اندازه شما سخنور و دارای بینش اجتماعی پخته و پیچیده نیستند، اما خود شما بهتر است جهت تنویر افکار عمومی بفرمایید دقیقا کجاها و کی و چند بار بخاطر مبارزه با فساد سیلی خورده اید؟ به چه دلیلی دانشجویان را تهدید می کنید که عاقبت پیگیری و مبارزه با فساد سیلی خوردن است و اساساً با چه ذهنیتی آنان را از عاقبت مبارزه با یا علیه فساد ترسانده و شهامت آنها را با خود مقایسه می کنید؟

وی در بخشی از سخنان خود گفت خود او سال‌هاست که ایده‌اش «انقلاب» است و معتقد است در کشور باید انقلاب صورت بگیرد تا اصلاح شود.

این ادعای او با واکنش یک دانشجوی معترض مواجه شد که گفت «ما می‌خواهیم انقلاب کنیم ولی شما نمی‌گذارید» و شهردار تهران در پاسخ گفت: «انقلاب شما که بچه‌بازی است. بشین بابا مرد حسابی. وقتی می‌خواهی اسم انقلاب را ببری، گلویت را خوب بمال تا در گلویت گیر نکند».

چه کسی تأیید می کند یک رجل سیاسی که از قضا تحصیل کرده و ادعای مدیریتش هم کم نیست، می تواند و یا به خود اجازه می دهد در مقابل ذهن پرسشگر یک دانشجو با این روش پاسخگو باشد؟

پس از آن‌که دانشجویان از وی خواستند نام کسانی که او با آن‌ها مبارزه کرده است را ببرد، پاسخ داد: «بسیار خب پس خودتان را محکم نگاه دارید».

این محکم نگه دارید که بنظر می رسد منطور شهردار تهران، اشاره تلویحی به خرابکاری در شلوار بر اثر شنیدن اسامی بسیار تعجب آوری است که آقای زاکانی با آنها به مبارزه برخواسته، و قصد دارد آنها را افشا کند!

دانشجویان با فریادهای مکرر از زاکانی درخواست کردند که اسم افرادی که در مبارزه با فساد مقابل آنها ایستاد را بیان کند. زاکانی در پاسخ به این درخواست دانشجویان شریف گفت: وزیر اطلاعات را به صحن مجلس آوردم. سه بار دادگاه رفتم. مرتضوی دادستان تهران با دو معاون رئیس جمهور با وزیر نفت، با کسانی که فیل را می‌خوردند و هاضمه آنها نفخ هم نمی‌کرد. آیا شما برای مبارزه با فساد حاضرید یک سیلی بخورید.

یکی از دانشجویان با فریاد خطاب به زاکانی گفت: این چه نظامی است که سرتا پا فساد است.

وی در پاسخ گفت: اصلا اینطور نیست. نظامی که سر تا پا فساد است آمریکاست. شما تنها شعار فساد می‌دهید. من ۲۰ سال است برای مبارزه با فساد به دادگاه می‌روم. خائن کسی است که از محیط دانشگاه استفاده می‌کند. به ارکان نظام فحش می‌دهد و خائن کسی است که چاقو می‌گذارد و به درون دانشگاه می‌آید. شما گروه فشار هستید.

پس از صحبت‌های تند شهردار تهران تعدادی از دانشجویان به نشانه اعتراض سالن جلسه را ترک کردند که زاکانی خطاب به آنها گفت: شما گروه فشار هستید، فرار نکنید. بنشینید و بشنوید. با شعار و گروه فشار کسی به جایی نمی‌رسد.

در هر صورت این جلسه پرسش و پاسخ به نفع هر کس و جریانی تمام شد، قطعاً آن فرد نه زاکانی بود و نه جریان همفکرش و قطعا با توجه به تبعاتی که این حضور و عدم کنترل جلسه توسط زاکانی رخ داد، فقط یک موضوع بیش از پیش بر افکار و ذهن بسیاری حاکم و تثبیت شد و آن چیزی جز این نیست که برخی در شرایط کنونی نام انقلاب و شهدا و حتی امام راحل را مصادره و قصد دارند با تکیه بر خشونت و تحکم و دو دستگی در جامعه و تقسیم جریانهای سیاسی و اجتماعی به جبهه خودی و نا خودی، هر چیزی که بر وفق و مراد و تأییدشان است بر کرسی بنشانند که قطعا چنین چیزی جز بروز اصطکاک بیشتر، هیچگونه دست آورد دیگری نخواهد داشت.