پای نظامی پارسی گوی هم به ماجرای ایران و چین باز شد!

بسمه تعالی
ز انسان که نا ساخته است خویش را __بشیطان گرو داده است ریش را __بهرجا که باشد زند سر خطاء __چه در ارض باشد چه اندر سماء__نه در چین تنها که در هر کجا __اگر غیر از این است نشان ده دو جا __ندارند پیمان مردم نگاه __نه در شامگاهان نه اندر پگاه __ندارند اگر عقل نآیند براه __خود و غیر خود را کشانند بچاه __گر عهد و وفا نیست در چینیان __بگو فرقشان چیست با تینیان ؟__شنو این سخن را و خوبش بدان __برو اندکی نیز قر آن بخوان __

بسمه تعالی هنگام نوشتن این مطلب به یاد آن دوست عزیز جناب آقا سروش بودم اما بقول خود ایشان برای آن که نوشه ام خیلی طولانی نشود در با لا ذکر خیرش را نیاوردم ولی حالا می بینم که خیلی از ندیدن نام قشنگ و نظرهای آن عزیز دلم تنگ شده است ، نمیدانم چه شد که ایشان یکباره کنار کشیدند ، یادشان بخیر میدانم که ایشان بی وفا نبودند که اگر ببینند کسی دلتنگشان است بی توجهی کرده و جوابی ندهند ، خدا کند که ان شاءالله هر جا هستند سالم و شاد باشند وخدا کند که باز هم در اینجاها پیدایشان بشود وحتی با نواختنمان هم که شده باشد از این غم رهایمان کنند . گاهی به نظرهای گذشته از سالهای قبل نگاه می کنم و با دیدن نام های شریف دوستان یاد از آن روزگاران می کنم هم شاد می شوم و هم آه می کشم . خدایا همه شان را در پناه خودت حفظ کن .