زمستان سخت وزیر نفت با معاونانش

پارسینه : سمت هایی که وزیر نفت به گوشه نشینان داد، برایش دردسرساز شد.

گفته می‌شود یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد در دوره کنونی وزارت نفت، ادعای برخی معاونان جواد اوجی است؛ ادعایی که می‌گوید اوجی در حد «وزارت» نیست و جامه‌اش، برای او گشاد است. این‌یک ذهنیت غالب در وزارت نفت است و کمتر کسی است که نداند انتخاب اوجی برای چینش معاونان خود، انتخابش نبوده است.

میز نفت نوشت: اوجی اگر بتواند زمستان را به بهار برساند، روزهای سختی را برای معاونان خود رقم می‌زند؛ با کنار رفتن معاونان کلیدی رئیسی دیگر هیچ «آقا بالاسری» برای وی وجود ندارد که اگر بخواهد خجسته مهر، شاه میرزایی یا سالاری را برکنار کند، صدای مخالفت بلند شود.

جواد اوجی در یک تعارف سیاسی - نفتی قرار گرفت و مجبور شد به همه‌کسانی که در دوران زنگنه، گوشه‌نشین شده بودند سمت دهد؛ سمت‌هایی که از کمیته نفت ستاد انتخاباتی رئیسی برآمد و او نیز چاره‌ای جز اطاعت نداشت. ماجرا از آن قرار است که وقتی کمیته نفت تشکیل شد، همه اپوزسیون روحانی و زنگنه در آن حاضری زدند، همه هم می‌دانستند که رئیسی قطعاً رئیس‌جمهور است، پس از هر ابزاری برای بالا بردن خود در این کمیته بهره بردند.

از شیوا و شاه میرزایی گرفته تا سالاری و اوجی ، تلاش خود را به کار گرفتند تا خود یا گزینه خود را برای وزارت نفت مطرح کنند. درحالی‌که قرار بود عبدالحسین بیات به وزارت برسد، ولی قرعه به نام اوجی افتاد که سبب بروز نارضایتی‌های در بدنه کمیته نفت شد.

اما هیئت انتخاب وزرا، تصمیم خود را گرفته بود و روی اوجی پافشاری کرد؛ البته برای ساکت کردن این افراد، به آن‌ها قول داده شد به معاونت وزیر منتصب می‌شوند که همین نیز شد؛ خجسته مهر به نفت رقت، چگنی به گاز، سالاری به پالایش و پخش، بیات به صندوق بازنشستگی، شاه میرزایی به پتروشیمی و اسدزاده به معاونت بین‌الملل.

اوجی در میان کسانی گرفتار شده بود که اغلب ادعای وزارت داشته و دارند و حتی این روزها، لابی‌های خود را تشدید کرده‌اند؛ آن‌ها می‌دانند شکست وزیر نفت در مدیریت زمستان سخت امسال، می‌تواند زیر پایش را خالی کند، پس طبیعی است مثل سال گذشته، با او همکاری کنند.

اوجی اما فهمیده است؛ به‌خوبی نیز فهمیده است و زمزمه‌های برکناری میرکاظمی از سازمان برنامه‌وبودجه، او را خوشخال کرده اما برای ماندگاری در هیئت دولت، باید زمستان سخت را پشت سر بگذارد؛ رقبای او هم، این را می‌دانند و دوست دارند او در این زمستان، زمین‌گیر شود تا درنهایت میخ آخر را بکوبند.

اوجی اگر بتواند زمستان را به بهار برساند، روزهای سختی را برای معاونان خود رقم می‌زند؛ با کنار رفتن معاونان کلیدی رئیسی دیگر هیچ «آقا بالاسری» برای وی وجود ندارد که اگر بخواهد خجسته مهر، شاه میرزایی یا سالاری را