دلایل دروغگویی نوجوانان

قریب به نود درصد این نوجوانان، هنگامی که مشت شان باز می‌شود و دروغ شان لو می‌رود، بابت آنکه صداقت نداشته متاسف نمی‌شوند؛ بلکه آن‌ها از این بابت ناراحت می‌شوند که نتوانسته اند خوب دروغ بگویند!
شاید تعجب کنید، ولی تحقیقی که این اواخر در بیش از ده هزار دبیرستان انجام شد، نشان داد که در طی ده سال گذشته تعداد نوجوانانی که در طول سال یک یا دو بار به والدین شان دروغ گفته اند، تا ده درصد افزایش یافته است و جالب اینکه قریب به نود درصد این نوجوانان، هنگامی که مشت شان باز می‌شود و دروغ شان لو می‌رود، بابت آنکه صداقت نداشته متاسف نمی‌شوند؛ بلکه آن‌ها از این بابت ناراحت می‌شوند که نتوانسته اند خوب دروغ بگویند!

دروغگویی در نوجوانان به سه شکل اتفاق می‌افتد:
۱. حذف حقیقت
۲. تحریف حقیقت به شکل گفتن نیمی از حقیقت
۳. دستکاری کردن حقیقت

چه باید کرد؟
صرف نظر از اینکه نوجوان شما به چه دلیل دروغ می‌گوید و از کدام یک از شیوه‌های بالا استفاده می‌کند، شما در برابر دروغگویی او چاره‌ای ندارید جز اینکه:

۱. ابتدا خوب گوش کنید، سپس واکنش نشان دهید.
تصور کنید با صحنه‌ای مواجه شده اید که برایتان غیر قابل باور است؛ مثلاً نوجوان تان را در جمع دوستانش، سوار بر یک ماشین می‌بینید که با سرعت غیر مجاز در حال ویراژ دادن به خیابان است.

به طور حتم این بدین معناست که فرزند شما، در تمام فعالیت‌های غیر اخلاقی آن گروه (مثلاً سیگار کشیدن) نیز شرکت داشته یا دارد؛ البته باید پذیرفت که اگر در چنین کار‌هایی شرکت نداشته، حداقل در معرض خطر اقدام به آن قرار گرفته است.

قطعاً حق با شماست، اما تا زمانی که مطلب کاملاً روشن نشده باشد، شما نمی‌توانید به حقیقت پی ببرید و قضاوت کنید. شما تنها زمانی می‌توانید حقیقت را کشف کنید که با دقت به سخنان فرزند نوجوان تان گوش دهید. نگران نباشید؛ شما به عنوان یک فرد بالغ و یک والد با تجربه، می‌توانید حقیقت را به وضوح در بسیاری از نکته ها، حرف ها، باور‌ها و دفاع‌هایی که نوجوان تان در هنگام صحبت با شما ابراز می‌کند، پیدا کنید (البته بدون احساساتی شدن و تحقیر آنها).

اگر احساس کردید که نوجوان شما برای سرپوش گذاشتن بر روی حقیقت، سکوت کرده است، منتظر نمانید؛ برای آنکه هر چه سریع‌تر میزان صدمه و آسیب وارده را بررسی کنید، خودتان پیش قدم شوید و پرسش‌های زیرکانه و دقیقی را در موقعیت‌های مناسب مطرح کنید. اگر احساس کردید که حقیقت همچنان پنهان مانده، کمی صبر کنید و زمان بدهید تا ببینید چه اتفاقی می‌افتد (مثلاً یک روز). جالب است بدانید که بهترین پادزهر در برابر طفره رفتن‌های نوجوانان، صبر است.

۲. مُتهم نکنید؛ زیرک باشید و غیر مستقیم عمل کنید.

مهمترین اصل در برخورد با یک نوجوان، حفظ ارتباط با نوجوان است و از آنجا که اتهام بستن (درست یا غلط) یا سختگیری‌های بی مورد، این ارتباط را قطع می‌کند، مطلقاً توصیه نمی‌شود. دقت کنید که تحت هیچ شرایطی پدر و مادر نباید آمرانه و مستبدانه با نوجوان برخورد کنند، زیرا نوجوان در پی فرآیند‌های رشد مغزی، هورمونی و روانی، در برابر برخورد‌های خشن، آمرانه و مستبدانه، واکنش بسیار سختی نشان می‌دهد.

او برای خود ارزش زیادی قائل است و خود را یک فرد برخوردار از عقل، شعور و قدرت انتخاب می‌بیند؛ بنابراین بهترین راه حل این است که والدین، قوانین خانواده، اجتماع و عرف را با یکدیگر به بحث بگذارند و بدون آنکه نوجوان را مجبور به پذیرش یا اطاعت کنند، دلایل خود را ارائه دهند و دلایل او را نیز در مورد موضوع مورد بحث، بشنوند.

سر تکان دادن‌های سرسری، نُچ نُچ کردن‌های عجولانه و دیکته کردن دستورات به نوجوان، بدون در نظر گرفتن حق انتخاب او و شنیدن نظراتش، شروع یک بازی خطرناک است؛ بازی‌ای که نوجوان علی رغم میل باطنی، صرفاً برای ابراز وجود و اثبات منیت خود به خانواده، آن را در پیش می‌گیرد؛ بی آنکه به عاقبت آن فکر کند. همواره به خاطر داشته باشید که رعایت احترام، پذیرش عقاید طرفین در وضع قوانین خشک و مستبدانه و گفتگوی چهره به چهره، همراه با آرامش و به دور از هر گونه توهین، تحقیر و اتهام، تنها چیزی است که می‌تواند والدین یک نوجوان را در صلح کامل، به نتیجه دلخواه برساند.

۳. به عنوان الگو، خودتان همه یک انسان راستگو باشید.

بسیاری از والدین، پیش چشم تیزبین و هوشیار فرزندان شان دروغ می‌گویند؛ در حالی که مکرراً به آن‌ها هشدار می‌دهند که دروغ نگویند! خودتان را جای نوجوان تان بگذارید؛ اگر ببینید والدین تان در مورد چیزی به شما اخطار می‌دهند که خودشان آن را رعایت نمی‌کنند، چه حالی خواهید داشت؟ شاید برایتان جالب باشد، اما حقیقت این است که نوجوانان، هر سه سبک دروغگویی را از والدین شان می‌آموزند و در اغلب موارد، از همان شیوه‌ای برای پنهان کردن حقیقت استفاده می‌کنند که از بزرگترهایشان آموخته اند؛ بنابراین می‌شود گفت: بهترین راه تشویق نوجوانان به راستگویی آن است که خود شما به عنوان والدین، چنان زندگی کنید که هر روز، دروغ گفتن را برای نوجوان تان سخت‌تر و دشوارتر کنید. برای نیل به این مقصود لازم است خودتان تحت هر شرایطی راستگو باشید؛ بی آنکه برای رسیدن به اهداف تان حقیقت‌های سرهم بندی شده را به جای واقعیت، بر سر منطق و شعور خانواده تان آوار کنید.


منبع: afkarnews.com