تاثیرات ماموریت "آپولو ۱۱" بر فناوری‌های اینترنتی

قدم گذاشتن "نیل آرمسترانگ" (Neil Armstrong) به ماه، توانست راه را برای قدم‌های بزرگتر هموار کند. پس از نخستین قدمی که از نخستین ایستگاه فضایی به ماه گذاشته شد، نخستین کاوشگر‌ها به فضای میان‌ستاره‌ای پرتاب شدند، نخستین ربات‌ها به مریخ فرستاده شدند و یک انقلاب تجاری در حوزه فضا صورت گرفت.

در هر حال، فضا تنها حوزه فناوری نیست که از فرود انسان روی ماه، بهره می‌برد؛ بلکه بسیاری از فناوری‌های مربوط به اینترنت که هر روز از آن‌ها استفاده می‌کنیم، ریشه در ماموریت "آپولو۱۱" (Apollo ۱۱) دارند.

ماهواره‌های مخابراتی

بخش بزرگی از اینترنت جدید، به ارتباطات ماهواره‌ای بستگی دارد که موارد گوناگونی از داده‌های اینترنتی گرفته تا برنامه‌های تلویزیونی را پخش می‌کند. ماهواره مخابراتی، ماهواره‌ای است که از آن برای مخابره صدا، تصویر و داده استفاده می‌شود.

"الا اتکینز" (Ella Atkins)، استاد مهندسی هوافضا در "دانشگاه میشیگان" (UMich) گفت: اگرچه انجام شدن ماموریت آپولو، برای پیشرفت این فناوری ضروری نبود، اما این برنامه کمک کرد تا جوامع، میزبان فناوری‌های مرتبط با ماهواره‌ها از جمله نرم‌افزار‌های ارتباطی باشند.

هنگامی که حامیان مالی، کار روی برنامه آپولو را متوقف کردند، هنوز هم دانشی را به کار می‌بردند که طی ماموریت‌های سفر به ماه به دست آمده بود. این اطلاعات، به برقراری شبکه‌های ارتباطی جدیدی منجر شد که مبنای ساخت اینترنت را تشکیل دادند.

مدار‌های مجتمع و سامانه‌های نهفته

"باب زاگرودنیک" (Bob Zagrodnick)، از کارمندان شرکت "ریتیون" (Raytheon) در زمان ماموریت آپولو گفت: در رابطه با فناوری‌های واقعی، فناوری نیمه‌رسانا و تجهیزات مربوط به آن، نقش مهمی بر عهده دارند.

مدار‌های مجتمع، به مجموعه‌ای از مدار‌های الکترونیکی گفته می‌شود که روی یک سطح صاف کوچک از جنس مواد نیمه‌رسانا قرار داده شده است.

سامانه‌های نهفته، رایانه‌هایی هستند که برای کنترل یک سیستم بزرگ و مشخص طراحی شده‌اند و هنگامی که محدودیت‌هایی در مورد پردازش همزمان وجود دارد، به کار می‌روند.

کار زاگرودنیک در شرکت ریتیون، مدیریت آزمایش رایانه‌های راهنمای ماموریت آپولو بود. این رایانه‌ها در آن زمان، به مدار‌های مجتمع، شکل قانونی بخشیدند.

ما در حال حاضر، مدار‌های مجتمع را به کار می‌بریم، اما این فناوری، در زمان اجرای ماموریت آپولو، جدید بود و به مهندسان صنایع گوناگون کمک می‌کرد تا در کار خود پیشرفت داشته باشند. به کار بردن یک فناوری ثابت نشده مانند مدار‌های مجتمع در ماموریت مهمی مانند آپولو، توانست به این فناوری، شکل قانونی بدهد.

استفاده از رایانه‌های راهنما در ماموریت آپولو، امکان مدیریت چندین نوع لوازم جانبی را به صورت همزمان فراهم کرد. رایانه‌های راهنما، به بسیاری از لوازم جانبی فضاپیمای آپولو متصل شدند و امکان کنترل فضاپیما را در زمان واقعی فراهم کردند.

کنترل ماموریت از راه دور

اتکینز ادامه داد: پیشرفت‌های صورت گرفته در حوزه ارتباطات، امکان کنترل سیستم‌های گوناگون را از صد‌ها یا حتی هزاران مایل فاصله فراهم می‌کند. صد‌ها شرکت، در حال حاضر کنترل از راه دور را در برنامه‌های خود به کار می‌برند و این تاثیر مهم در کنترل سیستم‌های کنترل از راه دور، در ماموریت آپولو ریشه دارد.

بسیاری از عملیات کنترل از راه دور، در حال حاضر از مدل کنترل ماموریت ناسا الگو گرفته‌اند.

اتکینز افزود: ما اکنون با در اختیار داشتن اینترنت، فضای کافی برای افرادی که از داده‌ها استفاده می‌کنند، در اختیار داریم و می‌توانیم در سراسر جهان، به ویدئو‌های گوناگون دسترسی داشته باشیم.

مسیریابی با GPS

یکی از ابزار مورد استفاده در ماموریت آپولو، یک پس‌بازتابگر لیزری بود. این پس‌بازتابگر که حاصل همکاری دو شرکت "هراوس" (Heraeus) و "بندیکس کورپوریشن" (Bendix Corporation) است، برای اندازه‌گیری فاصله میان زمین تا ماه، از لیزر استفاده می‌کند.

از آنجا که ماه و زمین همیشه فاصله یکسانی ندارند، مشخص کردن محل دقیق ماه، به مهندسان کمک می‌کند تا نیروی جاذبه‌ای که بر نحوه گردش ماه به دور زمین و گردش زمین به دور خورشید اثر دارد، مشخص کنند. درک این نیروها، برای اطمینان از دقت ماهواره‌های GPS ضروری است. بدون اطلاع از این نیروها، هماهنگ نگه داشتن ماهواره‌های GPS تقریبا غیرممکن خواهد بود.

در حال حاضر، بسیاری از ماهواره‌ها، به پس‌بازتابگر مجهز هستند، اما این فناوری در زمان ماموریت آپولو، نخستین نمونه بود. میزان تکیه شرکت‌های فناوری به GPS، انعکاس کوچکی از به کار گرفتن پس‌بازتابگر لیزری در ماه هستند.