.svg)
زنده ماندن مهماندار هواپیما پس از سقوط از ارتفاع ۱۰ هزار متری + تصاویر
پارسینه: یک مهماندار به نام «وسنا ولوویچ» از سقوط خیالی از ارتفاع ۳۳ هزار پا یا ۱۰ هزار متر جان سالم به در برده بود، که به یکی از عجیب‌ترین رکورد‌های جهان تبدیل شد.
در ۲۶ ژانویه سال ۱۹۷۲ یک شهروند چکسلواکی به نام «برونو هونک» صدای فریاد‌هایی را که از کنار یک تپه نه چندان دور از شهر کوچکش شنیده می‌شد، شنید و با رفتن به سمت منبع صدا برای تأیید موضوع، نمای وحشتناکی او را متوقف کرد: بقایای هواپیمای مسافربری که با یک انفجار کاملاً از هم جدا شده بود. هرچند این صحنه حاکی از آن بود که زنده ماندن در این واقعه برای هر کسی غیرممکن است، هونک خیلی زود فهمید که در واقع کسی زنده مانده است.
در میان خرابه‌ها، «هونک» زنی را با لباس آبی‌رنگ پرواز و خون‌آلود پیدا کرد که کفشی هم نداشت. این مهماندار «وسنا ولوویچ» نام داشت و با اینکه در آن زمان خودش نمی‌دانست، اما از سقوط خیالی از ارتفاع ۳۳ هزار پا یا ۱۰ هزار متر جان سالم به در برده بود، که به یکی از عجیب‌ترین رکورد‌های جهان تبدیل شد: زنده ماندن در ارتفاع زیاد و بدون چتر.
وسنا یک دختر متولد صربستان در زمان حادثه ۲۲ ساله بود و به عنوان مهماندار هواپیما کار می‌کرد و در آن زمان فقط ۸ ماه استخدام شده بود. پس از سفر به لندن برای یادگیری زبان انگلیسی او متوجه عشق بزرگ خود به مسافرت شد و وقتی فهمید یکی از دوستانش در حال استخدام به عنوان مهماندار هواپیماست و این شغل امکان مسافرت به سراسر جهان را برای او فراهم می‌کند، فرصت را مغتنم شمرد و به دوستش ملحق شد.
در سال ۱۹۷۱، وسنا به هواپیمایی JAT هواپیمایی ملی یوگسلاوی و بزرگترین شرکت هواپیمایی کشور خود پیوست. او از فشار خون پایین مزمن رنج می‌برد و رؤیای او تقریباً در حال از بین رفتن بود، زیرا می‌دانست با این اوضاع نمی‌تواند آزمایش و معاینه پزشکی را با موفقیت پشت سر بگذارد، بنابراین ترفندی به ذهنش رسید و تصمیم گرفت بلافاصله قبل از انجام آزمایش چند فنجان قهوه بنوشد به امید اینکه فشار خون خود را برای مدتی بالا نگه دارد. سرانجام آزمون برای او موفقیت آمیز بود و او در برنامه آموزش مهمانداران پرواز هواپیمایی پذیرفته شد.
او تنها هشت ماه مهماندار هواپیما بود، پس از هشت ماه از او خواسته شد به کادر پرواز شماره ۳۶۷ وابسته به شرکت هواپیمای ملی یوگسلاوی JAT بپیوندد؛ پروازی که قرار بود با توقف در کپنهاگ از مقصد استکهلم به سمت بلگراد حرکت کند. اگرچه وسنا در آن زمان متوجه شد که هواپیمایی در انتخاب او مرتکب خطا شده و او را با شخص دیگری اشتباه گرفته است، این اتفاق را یک فرصت طلایی برای بازدید از پایتخت دانمارک که قبلاً هرگز ندیده بود، در نظر گرفت.
به محض ورود به کپنهاک، او دریافت خدمه‌ای که قرار است در کنار آن‌ها پرواز کنند، تا حدی خسته به نظر می‌رسند، در حالی که او می‌خواست برای لذت بردن از مناظر زیبا در کپنهاگ به بیرون برود، بقیه گروه خرید در نزدیکی فرودگاه یا ماندن در هتل را ترجیح دادند. اما کاپیتان ۲۴ ساعت اتاق هتل خود را ترک نکرد و از رفتن به بیرون از هتل کامل امتناع نمود.
در ساعت سیزده و سی دقیقه ۲۶ ژانویه سال ۱۹۷۲ خدمه هواپیمای ۳۶۷ در فرودگاه بین المللی کپنهاگ حاضر شدند و سرانجام این هواپیما ساعت ۳:۱۵ عصر پرواز کرد.
ساعت چهار بعد از ظهر در بخش نگهداری چمدان هواپیما یک انفجار رخ داد. این هواپیما قبل از سقوط از ارتفاع ۱۰ هزار متری در حومه شهر صربسکا‌کامنیس در چکسلواکی در آسمان منفجر و متلاشی شد و از بیست و هشت مسافر و خدمه، وسنا ولوویچ تنها بازمانده آن بود.
خوشبختانه برونو هونک مرد روستایی که او را پیدا کرد در زمان جنگ جهانی دوم پزشک بود و تا رسیدن امدادگر‌ها توانست وسنا را زنده نگه دارد. اما این کار آسانی نبود، زیرا هر دو پای او، سه مهره از ستون فقرات، لگن و دنده و جمجمه اش شکسته بود.
پس از انتقال به بیمارستان در پراگ، وسنا چند روز را در کما گذراند. علاوه بر صدمات متعدد در سطح بدن، او از خونریزی مغزی رنج می‌برد که باعث از دست رفتن کامل حافظه او شد. او از لحظه سوار شدن در هواپیما تا حدود یک ماه پس از حادثه، یادش نمی‌آمد که چه اتفاقی برای او رخ داده است. تمام آنچه او می‌توانست به خاطر بیاورد سلام او به مسافران هواپیما بود سپس تمام خاطرات تا صحنه ایستادن والدین در کنار تخت بیمارستان از ذهنش پاک شد.
چگونه وسنا ولوویچ زنده ماند؟
هرچند تمام این جراحات وارد‌هایی که وی متحمل شده بود می‌توانست او را برای همیشه فلج کند و حتی بکشد، اما تنها ۱۰ ماه پس از تصادف وسنا دوباره روی پاهایش ایستاد. پزشکان هرگز انتظار نداشتند که او بتواند زندگی طولانی داشته باشد و البته از همان ابتدا که از حالت کما خارج شد همه را شگفت‌زده کرد. اولین کاری که وی بعد از بلند شدن از کما انجام داد سفارش یک سیگار بود. در حقیقت، دوره بهبودی وی نسبتاً کوتاه و تا حد زیادی موفقیت آمیز بود، واقعیتی که شاید به رژیم غذایی او در کودکی که شامل شکلات، اسفناج و روغن ماهی بود بازمی‌گشت.
بازرسان ایمنی حمل و نقل هوایی بر این باورند که موقعیت وسنا در هواپیما در زمان حادثه همان چیزی بود که به او کمک کرد تا از سقوط مهلک جان سالم به در ببرد؛ زیرا او هنگام انفجار در پشت هواپیما کنار سبد توزیع مواد غذایی نشسته بود. در حالی که بسیاری از بقیه مسافران از داخل هواپیمای آسیب دیده بیرون افتاده بودند، وسنا با صندلی خود که به این بخش از هواپیما وصل شده بود در جای خود باقی ماند و این بخش کوچک که در آن قرار داشت، روی تپه‌ای با پوشش انبوه درخت افتاد که زمین آن پوشیده از لایه ضخیم برف بود.
چگونه می‌توان از سقوط هواپیما در آسمان بدون چتر جان سالم به در برد؟
پزشکان و محققان ایمنی هوا گفتند فشار خون پایین وسنا همان چیزی بود که به زنده ماندن او کمک کرد، زیرا فشار خون پایین از انفجار قلب او پس از سقوط جلوگیری کرد.
علت انفجار این هواپیما، کار گذاشتن یک بمب کوچک در هواپیما توسط یک گروه جدایی طلب کرواتی به نام Ustaše بود که برای جدایی از یوگسلاوی می‌جنگیدند.
در پاسخ به این حملات، یوگسلاوی امنیت فرودگاه‌ها را تقویت کرد. وسنا در طول زندگی خود یک مسافر پرشور ماند تا اینکه در سال ۲۰۱۶ در ۶۶ سالگی درگذشت.
در میان خرابه‌ها، «هونک» زنی را با لباس آبی‌رنگ پرواز و خون‌آلود پیدا کرد که کفشی هم نداشت. این مهماندار «وسنا ولوویچ» نام داشت و با اینکه در آن زمان خودش نمی‌دانست، اما از سقوط خیالی از ارتفاع ۳۳ هزار پا یا ۱۰ هزار متر جان سالم به در برده بود، که به یکی از عجیب‌ترین رکورد‌های جهان تبدیل شد: زنده ماندن در ارتفاع زیاد و بدون چتر.
وسنا یک دختر متولد صربستان در زمان حادثه ۲۲ ساله بود و به عنوان مهماندار هواپیما کار می‌کرد و در آن زمان فقط ۸ ماه استخدام شده بود. پس از سفر به لندن برای یادگیری زبان انگلیسی او متوجه عشق بزرگ خود به مسافرت شد و وقتی فهمید یکی از دوستانش در حال استخدام به عنوان مهماندار هواپیماست و این شغل امکان مسافرت به سراسر جهان را برای او فراهم می‌کند، فرصت را مغتنم شمرد و به دوستش ملحق شد.
در سال ۱۹۷۱، وسنا به هواپیمایی JAT هواپیمایی ملی یوگسلاوی و بزرگترین شرکت هواپیمایی کشور خود پیوست. او از فشار خون پایین مزمن رنج می‌برد و رؤیای او تقریباً در حال از بین رفتن بود، زیرا می‌دانست با این اوضاع نمی‌تواند آزمایش و معاینه پزشکی را با موفقیت پشت سر بگذارد، بنابراین ترفندی به ذهنش رسید و تصمیم گرفت بلافاصله قبل از انجام آزمایش چند فنجان قهوه بنوشد به امید اینکه فشار خون خود را برای مدتی بالا نگه دارد. سرانجام آزمون برای او موفقیت آمیز بود و او در برنامه آموزش مهمانداران پرواز هواپیمایی پذیرفته شد.
او تنها هشت ماه مهماندار هواپیما بود، پس از هشت ماه از او خواسته شد به کادر پرواز شماره ۳۶۷ وابسته به شرکت هواپیمای ملی یوگسلاوی JAT بپیوندد؛ پروازی که قرار بود با توقف در کپنهاگ از مقصد استکهلم به سمت بلگراد حرکت کند. اگرچه وسنا در آن زمان متوجه شد که هواپیمایی در انتخاب او مرتکب خطا شده و او را با شخص دیگری اشتباه گرفته است، این اتفاق را یک فرصت طلایی برای بازدید از پایتخت دانمارک که قبلاً هرگز ندیده بود، در نظر گرفت.
به محض ورود به کپنهاک، او دریافت خدمه‌ای که قرار است در کنار آن‌ها پرواز کنند، تا حدی خسته به نظر می‌رسند، در حالی که او می‌خواست برای لذت بردن از مناظر زیبا در کپنهاگ به بیرون برود، بقیه گروه خرید در نزدیکی فرودگاه یا ماندن در هتل را ترجیح دادند. اما کاپیتان ۲۴ ساعت اتاق هتل خود را ترک نکرد و از رفتن به بیرون از هتل کامل امتناع نمود.
در ساعت سیزده و سی دقیقه ۲۶ ژانویه سال ۱۹۷۲ خدمه هواپیمای ۳۶۷ در فرودگاه بین المللی کپنهاگ حاضر شدند و سرانجام این هواپیما ساعت ۳:۱۵ عصر پرواز کرد.
ساعت چهار بعد از ظهر در بخش نگهداری چمدان هواپیما یک انفجار رخ داد. این هواپیما قبل از سقوط از ارتفاع ۱۰ هزار متری در حومه شهر صربسکا‌کامنیس در چکسلواکی در آسمان منفجر و متلاشی شد و از بیست و هشت مسافر و خدمه، وسنا ولوویچ تنها بازمانده آن بود.
خوشبختانه برونو هونک مرد روستایی که او را پیدا کرد در زمان جنگ جهانی دوم پزشک بود و تا رسیدن امدادگر‌ها توانست وسنا را زنده نگه دارد. اما این کار آسانی نبود، زیرا هر دو پای او، سه مهره از ستون فقرات، لگن و دنده و جمجمه اش شکسته بود.
پس از انتقال به بیمارستان در پراگ، وسنا چند روز را در کما گذراند. علاوه بر صدمات متعدد در سطح بدن، او از خونریزی مغزی رنج می‌برد که باعث از دست رفتن کامل حافظه او شد. او از لحظه سوار شدن در هواپیما تا حدود یک ماه پس از حادثه، یادش نمی‌آمد که چه اتفاقی برای او رخ داده است. تمام آنچه او می‌توانست به خاطر بیاورد سلام او به مسافران هواپیما بود سپس تمام خاطرات تا صحنه ایستادن والدین در کنار تخت بیمارستان از ذهنش پاک شد.
چگونه وسنا ولوویچ زنده ماند؟
هرچند تمام این جراحات وارد‌هایی که وی متحمل شده بود می‌توانست او را برای همیشه فلج کند و حتی بکشد، اما تنها ۱۰ ماه پس از تصادف وسنا دوباره روی پاهایش ایستاد. پزشکان هرگز انتظار نداشتند که او بتواند زندگی طولانی داشته باشد و البته از همان ابتدا که از حالت کما خارج شد همه را شگفت‌زده کرد. اولین کاری که وی بعد از بلند شدن از کما انجام داد سفارش یک سیگار بود. در حقیقت، دوره بهبودی وی نسبتاً کوتاه و تا حد زیادی موفقیت آمیز بود، واقعیتی که شاید به رژیم غذایی او در کودکی که شامل شکلات، اسفناج و روغن ماهی بود بازمی‌گشت.
بازرسان ایمنی حمل و نقل هوایی بر این باورند که موقعیت وسنا در هواپیما در زمان حادثه همان چیزی بود که به او کمک کرد تا از سقوط مهلک جان سالم به در ببرد؛ زیرا او هنگام انفجار در پشت هواپیما کنار سبد توزیع مواد غذایی نشسته بود. در حالی که بسیاری از بقیه مسافران از داخل هواپیمای آسیب دیده بیرون افتاده بودند، وسنا با صندلی خود که به این بخش از هواپیما وصل شده بود در جای خود باقی ماند و این بخش کوچک که در آن قرار داشت، روی تپه‌ای با پوشش انبوه درخت افتاد که زمین آن پوشیده از لایه ضخیم برف بود.
چگونه می‌توان از سقوط هواپیما در آسمان بدون چتر جان سالم به در برد؟
پزشکان و محققان ایمنی هوا گفتند فشار خون پایین وسنا همان چیزی بود که به زنده ماندن او کمک کرد، زیرا فشار خون پایین از انفجار قلب او پس از سقوط جلوگیری کرد.
علت انفجار این هواپیما، کار گذاشتن یک بمب کوچک در هواپیما توسط یک گروه جدایی طلب کرواتی به نام Ustaše بود که برای جدایی از یوگسلاوی می‌جنگیدند.
در پاسخ به این حملات، یوگسلاوی امنیت فرودگاه‌ها را تقویت کرد. وسنا در طول زندگی خود یک مسافر پرشور ماند تا اینکه در سال ۲۰۱۶ در ۶۶ سالگی درگذشت.
منبع:
تابناک
اگر از ابتدا میدانستم منبع این مقاله سایت تابناک هست، آنرا نمیخواندم!
خطاب به پارسینه: میشه لطفاً منبع و مأخذ مقاله ای را که از سایتی دیگر میگیرید در همان ابتدای مقاله ذکر کنید، با سپاس از شما