چگونه شیطنت کودکان را در دوران قرنطینه مدیریت کنیم؟
پارسینه: دکترای متخصص روانشناسی گفت: تنبیه کودک در هر شرایطی آثار جبران ناپذیر شخصیتی، اختلالات اخلاقی و اضطرابی را به همراه دارد.
حمید خاکباز، دکترای متخصص روانشناسی و مشاوره؛ اظهار کرد: برای جلوگیری از ابتلای دانش آموزان و کودکان به ویروس کرونا، مراکز آموزشی و مدارس تعطیل شده است. همچنین توصیههای فراوان مبنی بر فاصله گذاری اجتماعی و در خانه ماندن را مشاهده میکنیم.
او افزود: کودکان به دلیل رو به رو شدن با محدودیت، به سختی میتوانند وزن سنگین این شرایط را درک کنند. بسیاری از والدین تلاش میکنند فرزندان خود را در منزل به دلیل شرایط قرنطینه محدود کنند و این شرایط برای کودک به کابوس تبدیل شده است؛ بنابراین باید از تهدید و تنبیه کودک در منزل خودداری کرد.
این متخصص روانشناس ادامه داد: کودکان در شرایط قرنطینه و کرونا به میزان کافی نگرانی و اضطراب را تحمل میکنند، و به دلیل محدود بودن و خالی کردن انرژی بدن؛ فعالیتهای زیادی در منزل انجام میدهند، اما کم حوصلگی والدین، تنبیه کودکان را در پی دارد. در واقع تنبیه باعث ترس در کودک میشود و ایمنی کودک را تهدید میکند.
خاکباز تاکید کرد: البته کودکان درک کاملی از رفتار اشتباه و تاثیر منفی آن ندارند. اگر به جای تنبیه، نظم را به کودک آموزش دهیم، با افزایش احساس مسئولیت و توانایی تشخیص رفتار مثبت و منفی رو به رو میشوند.
این دکترای متخصص روانشناسی مطرح کرد: تنبیه کودک مانند زندانی کردن او در اتاق، باعث میشود در آینده آثار جبران ناپذیر شخصیتی، اختلالات اخلاقی و اضطرابی را مشاهده کنیم. فرزندان با فراگیری نظم به جای تنبیه؛ به شکل فردی در قالب خانواده و جامعه، سالم و موفق خواهند بود. همچنین تنبیه بدنی کودک باعث پرخاشگری روانی او میشود.
خاکباز افزود: والدین میتوانند برنامه روزانه برای فرزندان تنظیم کرده و آنها را برای ادامه تحصیل و آموزش در خانه با توجه به شرایط قرنطینه، ترغیب کنند.
او بیان کرد: زمانی که والدین با درس کودک همراه شوند و به او کمک کنند، ناخودآگاه موضوع تنبیه و پرخاشگری کناره گیری میکنند. توصیه میکنیم والدین به جای خواهش از فرزندان برای درس خواندن، به عنوان همکلاسی فرزند خود با او همراه شوند و در موقعیتهای مختلف به فرزند خود کمک کنند. والدین میتوانند در فعالیتهای منزل از فرزندان خود کمک بگیرند؛ این موضوع هم باعث سرگرمی و هم شکل گیری احساس مسئولیت در آنها میشود.
خاکباز افزود: کودکان بدون هیچ دلیلی نسبت به دویدن، پریدن و پرتاب کردن خود از ارتفاع تمایل بسیار دارند و این موضوع ممکن است والدین را به تنبیه کودک ترغیب کند. بهتر است روال عادی مدرسه رفتن کودکان ادامه پیدا کند. برای مثال والدین صبحها با فرزندان خود در ابتدا ورزش، نرمش و در ادامه تمرین درسی داشته باشند تا انرژی کودک تخلیه شود.
این دکترای متخصص روانشناسی در پایان تشریح کرد: والدین از نصیحت کردن پی در پی به کودکان خود پرهیز کنند؛ نصیحت کردن خواه یا ناخواه در کودک مقاومت ایجاد میکند و باعث لجبازی میشود. همچنین با یک تعارض بین والدین و فرزند رو به رو میشویم که در نهایت تنبیه بدنی و آثار مخرب آن را مشاهده میکنیم.
منبع:
باشگاه خبرنگاران
ارسال نظر