گوناگون

۱۰۰دلار پاداش برای رکوردشکن ۱۰۰متر!

پارسینه: «حسن تفتیان» دونده جوانی است که با 20سال سن، لقب سریع‌ترین مرد ایران را به خود داده است...



پارسینه: «حسن تفتیان» دونده جوانی است که با 20سال سن، لقب سریع‌ترین مرد ایران را به خود داده است.

او که سه ماه بیشتر نیست وارد تیم‌ملی بزرگسالان شده، هفته گذشته در مسابقات بین‌المللی جام «کازانف قزاقستان» آنقدر خوش درخشید که توانست در یک روز دو بار رکورد دو 100متر کشور را بزند و از همه مهم‌تر اینکه دوومیدانی ایران را برای نخستین‌بار در این ماده صاحب ورودی A مسابقات قهرمانی جهان کند. مسابقاتی که جذاب‌ترین رقابت دوومیدانی را به نمایش گذاشته و پربیننده‌ترین تماشاگر را در دنیا به خود اختصاص داده است. تفتیان حالا با رکورد 10‌ثانیه و 15‌صدم‌ثانیه خودش را به دونده‌های صاحب‌نام جاماییکایی که قدرت بلامنازع دو 100 متر دنیا هستند نزدیک کرده. طوری که در حال حاضر رکوردش با رایان بیلی، نفر ششم المپیک 2012 لندن یکی شده است.

او که آماده می‌شود تا مرداد در مسابقات قهرمانی جهان روسیه شرکت کند امیدوار است که آنجا این رکورد را تکرار کند تا در شمار هشت مرد سریع دنیا قرار بگیرد. گفت‌وگوی «شرق» را با مرد شماره یک دو 100 متر ایران می‌خوانید:

کارتان در قزاقستان فوق‌العاده بود، فکرش را می‌کردی که اینقدر خوب رکورد بزنی و ورودی A مسابقات قهرمانی جهان را بگیری؟
نه زیاد، من هدفم این بود که با زمان 10‌ثانیه و 20‌صدم‌ثانیه بدوم و رکورد ایران را که 10‌ثانیه و 24‌صدم‌ثانیه بود ارتقا بدهم اما خوشبختانه اینقدر شرایط برایم مهیا بود که در دور مقدماتی 10‌ثانیه و 21‌صدم و در فینال 10‌ثانیه و 15‌صدم‌ثانیه دویدم. از همه مهم‌تر اینکه توانستم دو بار رکورد کشور را در یک روز بزنم. خوشحالم که مقتدرانه ورودی A را گرفتم.

تا پیش از این مسابقات رکوردت چند بود؟
10‌ثانیه و 41‌صدم‌ثانیه.

امسال اولین سالی است که تو به تیم‌ملی بزرگسالان آمدی، چه چیز باعث شد که اینقدر زود به این رکورد برسی؟
من زمستان گذشته فصل بدنسازی و تمرینات بسیار خوبی را زیر نظر آقای احمد رمضان‌زاده داشتم. رییس فدراسیون هم شرایط مناسبی را برایم در ورزشگاه آفتاب انقلاب در نظر گرفت و تمام‌مدت در اردو بودم. اما در مورد مسابقات قزاقستان باید بگویم پیست آنجا واقعا خیلی کمکم کرد تا سریع‌تر بدوم. زیرسازی این پیست کاملا استاندارد و از پیست آفتاب بهتر بود. از طرفی شرایط جوی هم بهتر از تهران بود. این در حالی است که در ورزشگاه آفتاب باد، جهت مخالف می‌وزد و نمی‌توانی رکورد بهتری بزنی.

رضا قاسمی یکی از بهترین دونده‌های ایران است که تا پیش از این رکورد 100 متر متعلق به او بود، چه احساسی‌داری از اینکه یک رقیب قدر در کشور داری؟
بهتر است در مورد رضا صحبتی نکنم. او دونده بزرگی است و توانسته به المپیک برود. من و رضا دو دوست صمیمی هستیم که شب و روز در کنار هم تمرین می‌کنیم و هم‌اتاقی هستیم.

از مسابقات لیگ بگو، به محض اینکه به ایران رسیدی در این مسابقات هم شرکت کردی و باز اول شدی؟
ما روز پنجشنبه به تهران رسیدیم و با توجه به اینکه پرواز هم تاخیر داشت خسته بودم و نشد که رکوردهای روزهای گذشته را تکرار کنم. البته برایم مهم هم نبود که رکوردهای خوبی بزنم. چون مسابقات باشگاهی بود و تیم نفت به امتیاز من نیاز داشت، در آن شرکت کردم. خوشبختانه اینجا هم با زمان 10‌ثانیه و 38‌صدم‌ثانیه اول شدم. ضمن اینکه در تیم دو امدادی 4 در 100متر هم توانستیم در کنار رضا قاسمی، علیرضا حبیبی و مهدی زمانی رکورد این ماده را هم در مسابقات ملی و باشگاهی بزنیم.

پیش از اینکه در مسابقات قهرمانی جهان شرکت کنی باید اولین حضورت را در رقابت‌های قهرمانی آسیا تجربه کنی. قول طلای آسیا را می‌دهی؟
انشاءالله. امیدوارم بتوانم طلا بگیرم. من در دو سال گذشته قهرمان و نایب‌قهرمان آسیا در رده جوانان شدم. در حال حاضر هم چون آمادگی بدنی بالایی دارم تمام تلاشم این است که در مسابقات بزرگسالان در هند هم روی سکو بروم.

رقبای اصلی‌ات در آسیا از چه کشورهایی هستند؟
ساموئل فرانسیس از قطر است که اصلیتش نیجریه‌ای است. رکورد او 10‌ثانیه و 8‌صدم‌ثانیه است. دو دونده هم از چین و ژاپن هستند.

با وجود فرانسیس فکر نمی‌کنی طلاگرفتن قدری برایت دشوار باشد؟
نه فکر نمی‌کنم، اینها رقبای خوبی برای من باشند. ضمن اینکه هیچ ترسی از آنها ندارم. حریفان اصلی من دونده‌های مطرح دنیا هستند. رکورد من الان با رایان بیلی دونده جاماییکایی که در المپیک لندن ششم شد برابر است. البته این را هم بگویم امسال چون مسابقات قهرمانی جهان است، رده‌بندی‌ها فشرده است. فکر کنم الان با این رکورد، دوم یا سوم آسیا باشم.

چیزی هم به مسابقات قهرمانی جهان در روسیه نمانده، برای آنجا چه پیش‌بینی‌ای می‌کنی؟
من اگر همین 10‌ثانیه و 15‌صدم‌ثانیه را یا دو، سه‌ثانیه پایین‌تر از آن را بزنم آمدنم به فینال حتمی است. فکر می‌کنم اگر به فینال بیایم و در جمع هشت مرد سریع دنیا قرار بگیرم کار بزرگی انجام داده‌ام.

تو اولین دونده ایران هستی که در دو 100 متر توانستی ایران را آن هم با رکورد ورودی A راهی مسابقات جهانی کنی. چه پاداشی برایت در نظر گرفته‌اند؟
واقعا گفتنش زشت است. یک 100‌دلاری، قابل‌توجه‌ترین پاداشی بود که فدراسیون در قزاقستان به من داد. دو 100 متر، پربیننده و جذاب‌ترین مسابقه دوومیدانی در دنیاست اما در کشور ما مسوولان با قهرمان آن اینگونه برخورد می‌کنند. این در حالی است که به اعضای تیم‌ملی فوتبال بعد از گرفتن ورودی مسابقات جام‌جهانی بلافاصله در کره 10هزار‌دلار می‌دهند. من فکر نمی‌کنم گرفتن ورودی A مسابقات جهانی دوومیدانی که بعد از جام‌جهانی فوتبال دومین رویداد ورزشی در دنیاست، کمتر باشد. اینقدر در حق ما کم لطفی کردند که حتی یک نفر هم از وزارت ورزش و جوانان به استقبال تیم نیامد.

از فدراسیون چقدر حقوق می‌گیری؟
هیچ. با وجود اینکه رکورد ملی تمام رده‌ها از نونهالان، نوجوانان، جوانان تا بزرگسالان متعلق به من است اما هیچ‌وقت حقوقی از فدراسیون نگرفته‌ام.

پس یعنی از شرایطی که‌ داری راضی نیستی؟
نه اصلا. من منکر زحمات آقای داوری، رییس فدراسیون نیستم اما باید پذیرفت که این شرایط برای ورزشکاری که حرفه‌ای کار می‌کند منصفانه نیست. مبلغ قرارداد هاي باشگاهي هم كه اصلا قابل توجه نيست.

منبع:شرق

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار

اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان
    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت پارسینه هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد