تاثیر ابتلا به پارکینسون در بروز آلزایمر

محمدصادق غفوری عضو انجمن گوارش و کبد ایران اظهار کرد: بیماری پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است؛ اما در جوانان هم دیده می‌شود.

او در ادامه افزود: شیوع پارکینسون در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند. به طور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غده قاعده‌های مغز موجب علائم تومور، سفتی عضالت و کندی حرکات می‌شود.

غفوری گفت: در مراحل اولیه بیماری، لرزش اندام و معمولا در یک طرف بدن وجود دارد. با پیشرفت بیماری فردی که دست لرزان خود را در جیب یا پشت خود پنهان می‌کند یا چیزی را برای کنترل لرزش خود، مدام در دست می‌گیرد، دیگر قادر به پنهان کردن لرزش‌های شدید اندام نیست. به ویژه زمانی که می‌خواهد تمرکز بیشتری در انجام کار‌ها داشته باشد.

عضو انجمن گوارش و کبد ایران گفت: شش علامت شایع بیماری پارکینسون لرزش دست و پا در حالت استراحت (Tremor Resting)، سفتی و خشکی اندام‌ها (Rigidity)، کندی حرکات (برادی کینزی)، عدم تعادل در راه رفتن، قامت خمیده (Flexed posture)، یخ زدگی (Freezing) است.

غفوری بیان کرد: در صورتیکه دو یا بیشتر از این علائم در بیمار دیده شود، مخصوصاً وقتی که در یک سمت بیشتر از سمت دیگر باشد، تشخیص بیماری پارکینسون داده می شود؛ مگر اینکه علائم دیگری همزمان وجود داشته باشد که بیماری دیگری را نمایان کند. در واقع راه رفتن در این بیماران دچار اشکال می شود و از آنجا که حرکات دست‌ها در حین راه رفتن کاهش می یابد و همچنین به علت خشکی اندام‌ها، عدم تعادل در راه رفتن ایجاد شده و مرکز ثقل آن‌ها از خودشان جلوتر است گاهی راه رفتن حالتی شبیه به دویدن به خود می گیرد و هیچ گونه کنترلی بر روی آن ندارند که گاهی باعث زمین خوردن فرد می شود.

او در ادامه افزود: در بعضی موارد، این بیماری با اختلال حافظه نیز همراه بوده و بروز آلزایمر در این افراد بیشتر است. تشخیص بیماری پارکینسون، بالینی بوده و براساس شرح حال بیمار و معاینه مشخص می‌شود. به تازگی محققان آزمایشی ابداع کرده اند که در آن یک مولکول مرتبط با بیماری پارکینسون در نمونه مایع مغزی - نخاعی بیمار تشخیص داده می شود؛ این یافته می تواند راه را برای تشخیص زودهنگام این بیماری و تقویت چشم انداز درمان آن هموار کند.

غفوری در پایان تصریح کرد: پارکینسون درمان قطعی ندارد، اما دارو‌هایی مثل لوودوپا (levodopa)، پرامی کپسول، آمانتادین، بیپریدن و سلژیلین برای درمان آن تجویز می شوند. البته نقش کاردرمانی و فیزیوتراپی در کنترل و درمان این بیماری بسیار زیاد است، زیرا مانع پیشرفت بیماری و کاهش محدودیت عملکرد می شود. بنابر تحقیقات جدید، مصرف مواد غذایی حاوی نیکوتین مانند فلفل و گوجه فرنگی باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون می شود.