تجربه خواندنی یک دانشجوی دانشگاه شریف از آماده شدن برای آزمون تافل
قبل از اینکه درس خوندن برای تافل رو به طور جدی شروع کنم، در کلاسهایی که به همین منظور دردانشگاه تهران برگزار میشد شرکت کردم. و همچنین به طور موازی خواندن کتاب 504 رو شروع کردم. این برنامه از اوایل تابستان شروع شد. کالاس های دانشگاه تهران قرار بود 4 موضوع تافل رو پوشش بده و هزینه کلاس در تابستان 86 برابر 120 هزار تومان بود.
در پایان دوره اول، که بیشتر با بازی گوشی و خوش گذرانی همراه بود، به این نتایج دست یافته بودم: 10 درس اول کتاب 504 رو خوندم و نمره تافل آی بی تی رو برای خودم 62-69 تخمین میزدم.
بعد از این دوره اول رفتم مکه و از اونجا که برگشتم دقیقا 35 روز تا امتحان تافل وقت داشتم.
اولین کاری که کردم این بود که رفتم یک mp3 player خریدم. از اون کلاس تافل دانشگاه تهران 2 تا سی دی دستم رسیده بود که کلی موضوعات مختلف از BBC توی اون بود. موضوعات از بخش آموزش زبان BBC گرفته شده بود و از آزمون تافل اصلی ساده تر بود. همچنین با اخبار عادی هم فرق داشت و به قصد آموزش تهیه شده بود. در واقع موضوعات گسترده ای رو پوشش می داد مانند اخبار ولی از آزمون تافل و خود اخبار معمولی ساده تر بود. کل این دوتا سی دی رو روی دستگاه ریختم و هر جا میرفتم به اوم مطالب گوش میدادم. انجام این کار رو به شدت پیشنهاد می کنم. مهمترین نکته ای که کار برای من داشت این بود که به موضوعات مختلفی مانند کشاورزی و تاریخ و ستاره شناسی و غیره گوش می دادم که در حالت عادی هیچ اطلاعی از آنها نداشتم و این کار دانش عمومی من رو بالا میبرد. در ضمن اینکار باعث میشه که گوشتون به انگلیسی عادت بکنه.
دومین کاری که کردم این بود که جعبه لایتنر درست کردم و یه جوری برنامه ریزی کردم که تو 10 روز اول (شاید هم 15 روز) کتاب 504 رو با لایتنر تموم کردم. اون چیزی که من درست کردم نمی دونم چقدر به لاینتر واقعی شبیه بود اما کار من رو راه انداخت. برای یاد آوری لغات خیلی خوب بود اما یه اشکالی داشت. من رو تنبل میکرد چون سعی نمی کردم لغات رو حفظ کنم. من با خودم می گفتم اشکال نداره اگه حفظ نشدم خود به خود تکرار میشه اکه هم شدم تکرار نمیشه. واسه همین تلاشم در حفظ کردن لغت کم بود. ( فکرنکنم لغت های تافل الآن یادم باشه.)
این دوتا کار یعنی BBC گوش دادن و جعبه لایتنر رو تا روزای آخر موازی با کارهای دیگه انجام می دادم.و اما درس خوندن. من کتاب های بارونز، لانگ من، کتاب رسمی خود تافل رو داشتم. کاپلان سی دی شو داشتم. و از دلتا هم بخش speak رو استقاده کردم. یادم نیست کتاب دیگه ای بود یا نه. متن کتاب ها رو نمی خوندم و فقط تست ها رو میزدم. (اون چیزی که قرار بود از تو متن کتاب ها یادبگیرم قبلا سر کلاس یاد گرفته بودم.)
تو هفته اول به این نتیجه رسیدم که باید بخش reading رو کامل بگیرم (30) که بعدا توضیح میدم. آخر هفته دوم به این نتیجه رسیده بودم که listening رو هم میشه کامل شد اما شانس میخواد ولی باید بالای 28 رو گرفت. مونده بود Writing و Speaking که خود آموزی در مورد این دوتا خیلی سخته و یکی باید تصحیحت کنه. حالا در مورد هر کدوم به ترتیب میگم.
در مورد reading یه این نتیجه رسیدم که سوالات به ترتیب اتفاق در متن میان. یعنی مثلا اگه 15 تا سوال هستش 3 تای اول از پاراگراف اول میاد و 3 تا از پاراگراف بعدی و به ترتیب به همیت منوال. در ضمن یک امتحان آزمایشی هم دادم در سایت خود iBT که کاملا عین امتحان بود و دیدم اونجا هم به همین ترتیب بود. بنابراین به ترتیبی که ملاحظه میکنید امتحان reading رو دادم. تا امتحان شروع شد ابتدا متن رو تا ته scroll down کردم و بعد next رو زدم. اینجوری تافل فکر میکنه متن رو یه بار خوندی تا ته. اگه این کار رو نکنی و next رو بزنی کار نمیکنه. بعد پاراگراف اول رو می خوندم و سپس به سراغ سوال اول می رفتم و اونو می خوندم. اگه اون سوال به پاراگراف اول ربط نداشت اونقدر متن رو می خوندم تا اینکه به جواب سوال برسم. بهتره تدکر بدم که سوال و متن هر دوکنار هم هستن و هر دو رو می تونید با هم ببینید. بعد سوال بعدی و بعدی و غیره رو جواب می دادم تا اونجایی که میرسیدم به سوالی که جوابش رو هنوز نخونده بودم. اونوقت متن رو ادامه می دادم تا اینکه جواب اون رو ببینم. و این کار رو ادامه می دادم تا اینکه به آخر متن برسم. معمولا در پایان یکی دوتا سوال کلی
هستش که به کل متن اشاره داره و برای اونها شاید مجبور بشین به بالا برگدید. من موقع تست تو خونه تا بیشتر از 15 دقیقه هم وقت زیاد آورده بودم برای تستهای لانگ. اما سر جلسه امتحان خیلی بد امتحان دادم و اصلا راضی نبودم و هیچی وقت اضافه نیاوردم. اونقدر از خودم شاکی بودم که فکر میکردم در حد افتادن هستم. خوشبختانه نمره من تو این بخش 29 شد.
در مورد listening باید مهارت یادداشت برداری رو یاد بگیرید. معمولا 5-6 تا سوال روی هر قسمت می دن که یکی دوتاش از جرئیات گفتگوها هستش و یادداشت ها بیشتر در این موارد، مورد استفاده قرار میگیرند. می دونم اینی که من گفتم رو هزار بار شنیدین اما دنبال این هستین که چجوری یادداشت برداری کنید. ابتدا مطلبی رو که از دوست سال پایینی ام جناب پویا محبوبی شنیدم رو براتون نقل قول کنم. یادمه یک دفعه تو ارشه (عرشه) دانشکده برق بودیم و این آقا پویا داشت از راز موفقیتش در تافل کاغذی حرف میزد ( مثل همین کاری که من الآن دارم می کنم.) ازش پرسیدن که واسه listening چیکار کردی؟ آخه واسه تافل کاغذی، متن از بلندگوها پحش میشد و با همهمه بچه ها و ممتحنین و هیس و هوس از دور اطراف قاطی می شد و خلاصه تیریپ خر بیار و باقالی بار کن بود. ( من اینا رو فقط شنیدم) پویا هم از تکنیک خاصی استفاده می کرد برای تمرین. به این ترتیب که صدای امتحان رو توی یک اتاق خیلی بلند میکرد و بعد میرفت توی یک اتاق دیگه گوش میداد. این وسط مادر محترم جارو برقی میکشیدو ظرف میشست و سر صدای خونه هم بهش اضافه میشد و پویا هم تست listening میزد.
تا حالا شده که جلو تلویزیون بشینی و فیلم ببینی و تمرین ها رو هم در همون حالت انجام بدی و از طرفی به صحبت های مامان و بابا که تو اتاق پشتی دارن حرف میزنن گوش بدی؟ این مهارتیه که شما باید در مورد زبان انگلیسی هم کسبش کنید. یعنی بتونید هم گوش بدید هم درک کنید و هم همراه با اونها یادداشت کنید.موقعی که دستگاه mp3 رو گرفتم نمی دونستم به این موضوع کمک میکنه اما وقتی عادت میکنید که هم رانندگی کنید و هم گوش کنید کم کم یاد میگیرید که همراه با گوش دادن کار دیگه ای هم انجام بدین. به این ترتیب من کم کم یاد گرفتم که موقع گوش کردن یادداشت هم کنم. لازم به ذکر نیست که موثع یادداشت فقط لغت های کلیدی رو یادداشت کنید نه جمله کامل رو. من برای هر بخش یک کاغذ آ4 رو تا میکردم و از گوشه چپ اون می نوشتم. یک ستون می نوشتم بعد یک خط عمودی میکشیدم و بعد ادامه اش میدادم. تقریا میشد 7-8 تا ستون نوشت توی یک نصفه صفحه. هرکسی مدل خودش رو داره تو یادداشت برداری شاید شمل یجور دیگه این کار رو بکنید. به نظر من مدلی که سر کلاس بهمون یاد دادن بدرد نمیخورد چون کلیات متن رو یادداشت برداری میکرد و یادداشت ها بدرد جزئیات میخورن نه کلیات. من در این
بخش نمره 28 آوردم.
برای writing حتما باید سبک نوشتن رو یاد بگیرید. سرکلاس دانشگاه تهران مثلا به ما درس دادن اما جزوه آریان پور که توسط یکی از بچه ها به دست من رسیده بود خیلی بهتر بود. حتما جزوه آریان پور رو بخونید خیلی خوبه. تمرین هم یادتون نره. من از این بخش نمره 25 آوردم.
بخش آخر رو من 22 شدم. در وافع من بی خیال این بخش شده بودم تا روزای آخر که احساس می کردم 60 تا از دوتای اول میارم و با 20 از هر کدوم از دوتای آخر بارم رو بستم. اما روزای آخر برای این بخش یک معلم خصوصی کرفتم. ایشون گقتن که پول 5 جلسه رو با هم میگیرین. تو جلسه سوم فهمیدم چرا پول 5 تا رو با هم میگیره. واسه اینکه از همون جلسه دوم و سوم معلوم میشه بهش نیازی نیست. ایشون به من تمرین می دادن و من میرفتم انجام میدادم و ضبط میکردم صدا رو بعدش که واسه ایشون پخش میکردم میدیدم که خودم هم این اشکالاتی رو که معلم میگه رو وقتی خودم دوباره گوش می دم متوجه میشم. بعد اون خودم شروع کردم به تمرین کردن. نکته دیگه در مورد این بخش موضوعی هستش که می خواین در موردش حرف بزنید. من از تمام کتاب ها موضوع های مختلف رو جمع کردم وتقریبا 30 تا موضوع بود فکر کنم( شاید هم 60 تا !). واسه اون 30 تا تمرین کردم که نهاینا یکیش تو امتحان اومد. نحوه شروع و پایان هم مثل همون writing هستش فقط یاید حرف بزنید و یک کم خلاصه تر در مورد موضوع صحبت کنید. ما همیشه از این میترسیدیم که وقت کم بیاریم اما یادتون باشه اونا که سوال رو طرح کردن هم آدمن.
من که کتاب لانگ من رو می خوندم تمریناش خیلی سخت بود و اصلا تو اون زمان فارسی اش رو هم نمیشد گفت. اما سر امتحان یکی از سوال های من بجای 45 ثانیه 50 ثانیه وقت جواب داشت. یعنی چون توضیحش زیاد بود خودشون وقت اضافه داده بودن. به نظر من این بخش از امتحان از کتاب های بیرون ساده تر بود. اما با اوت شیر توشیری که سر امتحان بود اصلا نمیشد امتحان بدین. اگه بتونید بقیه بخش ها رو زودتر بدین و اولین کسی باشید که اون بخش رو امتحان میدین خیلی خوبه. اما ممکنه این کار باعث بشه که عجله کنید. من واسه این موضوع تمرین زیادی نکرده بودم اما اگه تمرین کنید که برید جای شلوغ مثلا جلوی تلویزیون و تمرین کنید شاید بد نباشه. یه خاطره از امتحان خودم بگم. من داشتم جواب یه سوال روتو همیت بخش speaking می دادم که یهو یک صدای بلندی تو گوشم پیچید که از صدای خودم تو گوش خودم بلندتر بود! اول شکه شدم برگشتم بقلیمو نگاه کردم دیدم که اون ساکته. بعد دیدم که نفر جلوی بقلیم داره داد میزنه. داد که چه عرض کنم اربده میکشه. سر همین قافل گیری حدود 4-5 ثانیه وسط یکی از سوال های من سکوت ( همهمه بقیه) بود. انتظار این موضوع رو داشته باشید و خودتون رو از قبل
برای این موضوع آماده کنید. من تو این بخش 22 گرفتم.
کلا مینیمم نمره تافل لازم 80 هستش و ماکزیمم چیزی که من شنیدم لازمه 100 هستش. غیر از خودم خیلی های دیگه رو هم شنیدم که بالای 100 شدن. بالای 110 رو هم شنیدم. با تمرین حتما نمره خوبی میگیرید. برای نمره بالا در تافل لازم نیست حتما انگلیسی خوبی داشته باشید. من انگلیسی متوسط بود در حد کار راه انداختن. به نظرم نمره ای که من گرفتم از انگلیسی که بلد بودم بیشتر بود.
منبع: وبلاگ علی میرطار(مای من)
سلام با عرض پورش من قسمت شنیداری مشکل دارم میخواستم ببینم اون دو سی دی رو چطور میتونم گیر بییارم
سلام. آره معمولا تافل ibt زیاد به قدرت زبان بستگی نداره. یعنی من خیلی ها رو دیدم نمره خوبی گرفتند ولی تو حرف زدن معمولی انگلیسی مسلط نبودند.
شاید به این علته که چند تا از دانشگاهای برتر آمریکا تا چند سال آینده فقط ielts می خوان نه تافل
موفق باشید
لطف می کنید بگید جزوه آریان پور رو از کجا تهیه کنیم؟
سلام. جزوه یآریان پور و اون سی دی ها رو از کجا باید تهیه کنیم؟ در ضمن اگه به صورت فشرده مطالعه شود تا چه مدت می توان امادگی برای آزمون را پیدا کرد؟ برای اپلای برای کشور کانادا بهتر است ایلتس امتحان داد یا تافل؟
خیلی ممنون از توضیحات و سفارشاتتون
موفق و پیروز باشید