.svg)
آیا رئیس دفتر "رئیس جمهور" پای حرفش می‌ایستد؟!
پارسینه: مگر نه این که اتاق بازرگانی مدعی شکستن انحصار گرایی است؟ مگر دکتر محمد نهاوندیان که در دوره واگذاری ها و خصوصی سازی نطق های بلند و کش داری را در مواجهه با دولت فرا می داد و از هر تریبونی برای سرکوب خصوصی سازی دولت استفاده می کرد و به شدت علیه انحصار گرایی سخنرانی می کرد،همچنان بر همان عقیده نیست؟اگر همچنان بر همان عقیده است،چرا ...
سال 72 محمد نهاوندیان اولین بار از آمریکا و از دانشگاه جورج واشنگتن به ایران آمد بود. او آن زمان به سمت های دولتی سلام کرد اما با رفتن وی از مرکز ملی مطالعات جهانی شدن، مسوولیت های دولتی وی گرفته شد و محمد آقا نهاوندیان در کسوت رییس پارلمان بخش خصوصی خود را "وکیل المله" دانست.اما چرا نهاوندیان بیش از آنکه نماینده بخش خصوصی باشد،رییس بخش های دولتی است؟!
داستان باز می گردد به سال های پیش.سال هایی که محمد نهاوندیان در کسوت و مقام دولتی خود را می ستایید و می آزمود.سال 72 که نهاوندیان پس از سال ها زندگی در آمریکا به تهران بازگشت،هم او بود که به سمت های دولتی سلام کرد.
یحیی آل اسحاق؛دست محمد آقا را گرفت و به وزارت بازرگانی آورد.نهاوندیان در آن سال ها که هاشمی رفسنجانی سکان هدایت قوه مجریه را در دست داشت در وزارت بازرگانی ماند تا دوره سازندگی گذشت و قرعه به نام اصطلاح طلبان افتاد. نهاوندیان که مدیریت دولتی به مذاقش خوش آمده بود 4 سال دیگر در این وزارتخانه ماند و با محمد شریعتمداری،وزیر بازرگانی دولت سید محمد خاتمی هم خو گرفت، چه آنکه اهل تعامل بود و روی خوش داشت. چند باری که با سید محمد خاتمی گفت و شنود داشت، ادب و شخصیتش خاتمی را جذبش کرد و سید عبا شکلاتی وی را مشاور اقتصادی خود کرد و نهاوندیان با کسب ریاست مرکز ملی جهانی شدن و ریاست شورای اقتصادی سازمان صدا و سیما به دلیل قرابت و رفاقت با علی لاریجانی، چند پله دیگر در مدیریت دولتی غرق شد.
در انتخابات ریاست جمهوری تمام قد با علی لاریجانی بود و با شکست لاریجانی در انتخابات با وی به شورای عالی امنیت ملی رفت. با روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد؛نهاوندیان دیگر جایی در دولت نداشت. طولی نکشید که ازسمت ریاست مرکز مطالعات جهانی شدن کنار گذاشته شد تا برود و فکری کند برای روزگاری جدید.
پسر شیخ جعفر نهاوندیان با دوستان قدیمی خود گفتمان کرد و لابی، تا آنکه به این جمع بندی رسید عطای مدیریت دولتی را به لقایش ببخشد و به بخش خصـوصی برود. اما محمد آقا هیچ گاه کار اقتصادی نکرده بود. حتی در حافظه خود یاد نداشت که در دوران طفولیت هم خرید و فروشی کرده باشد،اما رویای ریاست بر یک اتاق را در سر پروراند و شد هدفش.
آن زمان علی‌نقی خاموشی 27 سال بود که "مرد همیشه رئیس" اتاق بازرگانی لقب گرفته بود و بنگاه دار اقتصادی بزرگی بود و اعتباری در میان آقایان داشت.سر انجام "تغییر خواهان" اتاق بازرگانی تصمیم سرنوشت سازی گرفتند."راهبری" مُدبر را در پشت پرده جریان انتخابات قرار دادند تا اتاق جانی دوباره گیرد.
نهاوندیان در دوره قبل انتخابات اتاق در نبرد با "شجاع الدین بازرگانی" پیروز میدان لقب گرفت تا همچنان به صندلی ریاست بنشیند.
حالا از اولین سلام او به سمت های دولتی، 20 سال می گذرد.اما اینبار نه میدان ولیعصر،نه سعادت آباد، مقصد او پاستور ،نهاد ریاست جمهوری است.
نهاوندیان با حکم رییس جمهور به عنوان رییس دفتر منصوب شد،اما وی همزمان رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادنی است که خیلی از تجار و بازرگانان و اعضای اتاق همان زمانی که وی با ماشین مدل بالای خودش به خیابان طالقانی می آمد هم نمی توانستند او را ببینیند،چه آنکه او یا جلسه داشت یا در سفر خارجی بود.تنها مکانی که نهاوندیان به راحتی دیده می شد جلسات هیات نمایندگان اتاق بازرگانی بود.
حالا رییس دارای دو مسوولیت شده است و یک آزمون! آزمونی که شاید باز گردد به انتقاداتی که وی از وجود انحصار در فضای دولتی داشته است. محمد نهاوندیان که جایی گفته :«در ایجاد فضای رقابتی، یکی از اصلی ترین عواملی که مانع این شده که در تاریخ 100 ساله اقتصاد ایران، علیرغم پیشینه بسیار طولانی که در ایجاد نهاد بازار وجود دارد، عقب ماندگی مشاهده شود، حضور دولت در تصدی های اقتصادی بوده است.» حالا خود او متصدی دولت است .اما از اتاق هم دل نمی کند. شاید نهاوندیان که در یکی از جلسات اتاق بازرگانی اظهار داشته بود که "باید ساختار مقرراتی خود را به نحوی تنظیم کنیم که اجازه انحصار و رقابت نابرابر را ندهد و دولت نیز وظیفه انحصارشکنی داشته باشد"،اگر به گذشته باز می گشت این حرف را پس می گرفت چه آنکه با عمل امروز او متفاوت است.محمد نهاوندیان همزمان می خواهد هم رییس اتاق بازرگانی باشد و با تجار سر و کله بزند،هم می خواهد هماهنگی هایی در بالاترین سطح اجرایی برای رییس جمهور کشور را داشته باشد! موضوعی که شاید در فکر هم جای نگیرد چه برسد در عمل و این ضرب المثل را در ذهن متبادر کند که می گوید دو پادشاه در یک اقلیم نگنجد،حال اینکه اینبار
یک رییس به دنبال دو اقلیم است.
اما چند سوال مهم از محمد آقا نهاوندیان.
به گزارش نکات پرس سوال بزرگی که در این مجال است باید پرسیده شود اینست که مگر نه این که اتاق بازرگانی مدعی شکستن انحصار گرایی است؟ مگر دکتر محمد نهاوندیان که در دوره واگذاری ها و خصوصی سازی نطق های بلند و کش داری را در مواجهه با دولت فرا می داد و از هر تریبونی برای سرکوب خصوصی سازی دولت استفاده می کرد و به شدت علیه انحصار گرایی سخنرانی می کرد،همچنان بر همان عقیده نیست؟اگر همچنان بر همان عقیده است،چرا در نهان خود انحصار گرایی را نمی شکند و سُکان اتاق بازرگانی را به دست دیگری نمی سپرد تا هم از پس مسوولیت آن بر آید و هم نشاطی جدید را در ساختمان قدیمی خیابان طالقانی بدمد.
چه ربطی داشت؟!
خداوند هدایتتان کند یعنی چه سید عبا شکلاتی توهین به سید بماند چرا لباس پیامبر را به مسخره میگیرید چه لزومی داشت بنویس سید عبا شکلاتی غیر از قصد توهین خداوند زبان و قلمتان را از شما بگیرد .
از دکتر نهاوندیان انتظار می رفت که کاندید اتاق بازرگانی نشود!
ایشون انتخاب شایسته ی اقای روحانی هستند.به نظر من اینکه ایشون مدافع انحصارگرایی باشند یا مخالف اهمییت نداره.این مهمه که ایشون قطعآ در کنار سایر اعضای تیم اقتصادی اهدافی همسو با هم ودر جهت بهبود اوضاع وخیم اقتصادی حال حاضر کشور را در پیش خواهند گرفت.به امید پیروزی و موفقیت.