بیانیه خانه مداحان در حمایت از محمود کریمی:آیا به بهانه ماجرای نامعلوم باید بساط ذکر و ذاکر و مصیبت بر اهل بیت (ع) را برچید؟

خانه مداحان در واکنش به ماجرای درگیری یکی از مداحان در بیانه‌ای اعلام کرد: آنچه در پس پرده ماجرای رخ داده می گذرد نشانه گرفتن هیئتهای عزاداری و اصل و فلسفه قیام عاشوراست.

ارزشهایی که سالهاست در تار و پود ایرانیان ریشه دوانده و حالا هیزم شایعه و افترا است که از گوشه و کنار به خیال آتش افروزی بر بغض و کینه از دستگاه عزاداری سیدالشهدا جمع می شود.

در این بیانیه آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلا تَقفُ ما لَیسَ لَکَ بِهِ عِلمٌ إِنَّ السَّمعَ وَالبَصَرَ وَالفُؤادَ کُلُّ أُولائِکَ کانَ عَنهُ مَسئولًا

از آنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه مسؤولند.

سوره مبارکه اسراء آیه ۳۶

رخت سیاه پوشی عزای سالار شهیدان حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) را پس از دوماه اشک ریختن بر «قتیل العبرات» از تن به درآورده بودیم که به یک باره، همه آن چه برایش بر سروسینه می زدیم، با انتشار یک خبر و شایعه های پیرامونش به بدترین شکل ممکن چالش کشیده شد.

و مگر نه این است که این انقلاب و آن عزاداری های محرم و صفر، امتداد همان خون مقدسی است که برای زنده نگه داشتن دین پیامبر(ص) بر زمین ریخته شد؟ پیامبری که برانگیخته شد تا اخلاق محمدی(ص) را به کمال برساند و امتش را از بداخلاقی ها و کج فهمی ها برهاند.

حالا چند روزی می شود که انتشار یک خبر، دستمایه هجوم همه جانبه به همان ارزش هایی شده که عزاداری ها، سینه زنی ها و هیئت ها برای زنده نگه داشتنش برپا می شود.

حاج محمود کریمی را همه محبان اباعبدالله الحسین(ع) خوب می شناسند. سال هاست که با روضه های او بر مصیبت های اهل بیت(ع) اشک ریخته اند و با دم های سینه زنی اش شور گرفته اند و به سینه زده اند. با نوای محزون مناجات هایش، دست ها را رو به آسمان برده اند و «العفو» گویان، شب های روشن قدر را به صبح رسانده اند و با نغمه های مولودی خوانی اش، هم کلام فرشتگان به آل الله تهنیت گفته اند.

صدای گرم «حاج محمود»، از خانواده ای برآمده که عطر شهادت، سال ها در آن پیچیده و یاد پدر و برادر شهیدش «حاج نقی کریمی» و «ابوالفضل کریمی» همچنان در ذهن ها جاری ست.

اما حالا تیرهای شایعه و طعنه و تهمت است که روز به روز ، سطر به سطر و سایت به سایت، شلیک می شود؛ بی آن که کسی از اصل ماجرا آگاه باشد اما کافی است نگاهی کوچک به دامن زنندگان این ماجرا بیندازیم تا مشخص شود این تیرها بی جهت شلیک نشده اند.

آن چه در پس پرده ماجرای رخ داده می گذرد، نشانه گرفتن هیئت های عزاداری و اصل و فلسفه قیام عاشوراست. ارزش هایی که سال هاست در تار و پود ایرانیان ریشه دوانده و حالا هیزم شایعه و افترا است که از گوشه و کنار به خیال آتش افروزی بر بغض و کینه از دستگاه عزاداری سیدالشهدا جمع می شود.

رنج بار تر این که علاوه بر دشمنان آگاه و قسم خورده، پای بعضی دوستان نادان نیز به این ماجرای هیزم کشی و آتش افروزی باز شده است.

در این که اگر خطایی رخ داده موضوع باید در مراجع رسمی قضایی رسیدگی شود هیچ شکی نیست اما تردیدها جایی رخ می نماید که بدون تشکیل دادگاه، بررسی کافی و روشن شدن حقایق، این ماجرا را بهانه هجمه به ارزش های عاشورایی و دستگاه عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) می کنند.

آیا به بهانه ماجرایی که هنوز جزئیات و علتش در مراجع قضایی بررسی و اعلام نشده، باید بساط ذکر و ذاکر و مصیبت بر اهل بیت (ع) را برچید؟ مگر نه این است که آموزه های دینی بزرگان ما فاصله حق و باطل را به اندازه 4 انگشت میان گوش و چشم دانسته اند و آبروی مومن را برتر از کعبه شمرده اند؟

پر واضح است که آتش افروزان این فرصت را غنیمت شمرده اند که به بهانه آن، پایه های محکم عشق و شور حسینی(ع) را در دل مردم بلرزانند و چه خام خیال اند آنان که این رویا را در سر می پرورانند چرا که «ان لقتل الحسین(ع)، حراره فی قلوب المومنین لا تبرد ابدا» و این گرمای عشق هرگز سرد نخواهد شد.

والسلام علی من اتبع الهدی

خانه مداحان