.svg)
رجانیوز: اهتزاز بزرگترین پرچم ایران با اين همه سر و صدا جزء كارهاي تشريفاتي بود يا كارهاى اصيل؟
رجانیوز نوشت: رييس جمهور، وزير دفاع، شهردار تهران، رييس ستاد كل نيروهاي مسلح، امراي ارتش، سرداران سپاه و همچنين اعضاي شوراي شهر تهران براي برگزاري مراسمي گرد هم آمده اند.
شنيدن خبر حضور همزمان اين تعداد مسئول لشكري و كشوري در يك مراسم در وهله اول اين تصور را در ذهن مخاطب ايجاد مي كند كه حتما مراسمي بسيار مهم برگزار شده است و دست آوردي بزرگ براي نظام جمهوري اسلامي بدست آمده است. مخصوصا كه خيلي وقت بود اين افراد در كنار يكديگر حضور پيدا نكرده بودند و با هم به يك موضوع مشترك لبخند نزده بودند! اما واقعيت آن است كه وقتي كه اين مسئولين صرف كرده اند براي اهتزاز بزرگترين پرچم ايران بوده است. پرچمي كه به گزارش رسانه شهرداري چنين خصوصياتي دارد:
«برج پرچم بلندترين پايه پرچم ايران است و با 150 متر ارتفاع از سطح منطقه به عنوان يكي از سه پايه پرچم مرتفع دنيا شناخته مي شود. ارتفاع اين برج از سطح آبهاي آزاد 1500 متر است. اين برج در كمتر از شش ماه ساخته شد تا سرعت ساخت آن در تمام دنيا ركورددار باشد. ابعاد پرچم 42 در 24 متر است. اين پرچم هزار متر مربع وسعت دارد و در نوع خود در دنيا بي رقيب است»
برگزاري مراسم به اهتزاز در آوردن اين پرچم با حضور اين تعداد از مسئولين در حالي است كه رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار سال 89 خود با هيئت دولت فرمودند: « در زمينه‌هاى فرهنگى، دنبال كارهاى تشريفاتى و ويترينى نباشيد. نمايش دادن كار فرهنگى، نه اينكه فايده‌اى ندارد؛ ضرر هم دارد. در زمينه‌ى فرهنگ بايد دنبال كارهاى محتوائى و اصيل و واقعى رفت، كه امروز نياز عمده‌ى كشور هم اين است.»
مخاطب تاكيد صريح حضرت آقا بر عدم انجام كارهاي تشريفاتي و ويتريني در حوزه فرهنگ فقط هيئت دولت نيست و تمام مسئولين كشور خاصه كساني كه دستي در كارهاي فرهنگي دارند بايد به اين امر دقت داشته باشند.
حال بايد اين سوال را پرسيد كه آيا اهتزاز اين پرچ با اين همه سر و صدا و حضور اين تعداد از مسئولين بلندپايه جزء كارهاي تشريفاتي و ويتريني در حوزه فرهنگ است يا كارهاى «محتوائى و اصيل و واقعى»؟!
پرچم بعنوان يك نماد ملي مي تواند قوام بخش عرق ملي و انسجام دهنده هويت مردم كشور باشد كه از اين منظر نصب آن در ميادين مهم كشور اقدامي مطلوب و در جاي خود و به اندازه خويش كاري قابل تقدير است. اما متاسفانه مانند اكثر كارهاي فرهنگي اين كار هم سريعا از حد و اندازه خود خارج شده و با افتادن به دام آمار و ارقام و رقابت با ركوردهاي جهاني تبديل به يك كار تشريفاتي و ويتريني شده است.
ارسال نظر