دژاگه: کی‌روش را آرام می‌کردیم دعوا نکند

از آدمی که در آلمان بزرگ شده بعید است این همه از کلمه «قسمت» استفاده کند! اما اشکان دژاگه در دایره واژگانش «قسمت» را در دم‌دست‌ترین جا گذاشته و دائما به آن پناه می‌برد. او معتقد است شکست تیم‌ملی مقابل ژاپن قسمت بوده است؛ همانطور که ۵ ماه بدون تیم ماندن و بعد مصدومیت سنگین در نخستین بازی برای ناتینگهام‌فارست هم قسمت بوده‌اند. خیلی خوب است که آدمی با سخت‌ترین اتفاقات زندگی‌اش اینطور راحت کنار بیاید. وقتی انرژی‌ات را صرف جنگیدن با تقدیر نمی‌کنی، می‌توانی آن را صرف تمرین و تمرین کنی برای بازگشت به اوج؛ برای اینکه چندماه بعد از حاشیه‌نشینی در جام‌جهانی، در جام‌ملت‌ها فرمانده تیم‌ملی باشی و در لیگ‌برتر از بهترین بازیکن‌ها، آن هم با ۳۳ سال سن.

از ۱۰ اسفند ۷ سال پیش که در نخستین بازی ملی ۲ گل به دروازه قطر زد تا همین جام‌ملت‌ها، اشکان دژاگه یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی ایران بوده، با کیفیتی همیشه نزدیک به عالی؛ چه روز‌هایی که ستاره وولفسبورگ بود و چه زمانی که تیم نداشت و خیلی‌ها فکر می‌کردند به ته خط رسیده است. کار به جایی رسید که انتقاد می‌کردند چرا باید بدون تیم و با زانوی مصدوم به تیم ملی دعوت شود. جام‌ملت‌های ۲۰۱۹ پایان همه این غرغر‌ها بود و همه دوباره ایمان آوردیم که او همچنان یکی از استانداردترین بازیکنان فوتبال ایران است. با اشکان قبل از بازی با سایپا، درباره تیم باشگاهی‌اش تراکتورسازی حرف زدیم، درباره جام‌ملت‌های آسیا، کابوس بازی با ژاپن و البته درباره کارلوس کی‌روش که شاید حالا که نیست راحت‌تر می‌شود در گفتگو با یک ملی‌پوش قضاوتش کرد، به‌ویژه اگر طرف آدم صادقی مثل اشکان دژاگه باشد. این شما و این اشکان دژاگه؛ فرمانده‌ای که در زمین هولیگان است و هنگام مصاحبه خوش‌اخلاق و خوش‌برخورد؛ یک آقای کاملا حرفه‌ای.

اغلب مربیان قبل از بازی ۲ پلن مختلف برای بازی طراحی می‌کنند؛ یعنی می‌دانند اگر گل اول را زدند قرار است چه بکنند و اگر گل اول را خوردند برنامه‌شان چیست. کی‌روش چیزی در این‌باره نگفته بود؟
قبل از هر بازی توصیه‌هایی می‌کرد در حد اینکه اگر گل خوردیم نباید شوکه شویم و عصبی بازی کنیم. باید با آرامش به کارمان ادامه بدهیم و به گل برسیم. اما ماشاءالله تیم‌مان قوی بود و هیچ‌وقت این اتفاق در بازی‌ها نیفتاد که ما آن شرایط را تمرین کنیم. این اتفاق بالاخره جلوی ژاپن رخ داد که تیم قدرتمندی است و برگرداندن نتیجه مقابل این تیم خیلی سخت بود.

اگر کی‌روش نبود تو به تیم‌ملی ایران نمی‌آمدی. درست است؟‌
نمی‌شود اینطور با قاطعیت گفت.

آخر قبل از کی‌روش هم دعوت شده بودی، اما نیامدی.
بله، زمان قطبی دعوت شده بودم. آقای قطبی آمد آلمان، نشستیم صحبت هم کردیم. من و پدرم و آقای قطبی جلسه‌ای داشتیم، اما آن زمان مشکل این بود که باشگاه من (وولفسبورگ) موافق نبود من برای تیم ملی ایران بازی کنم. دیتر هوینس (مدیر وولفسبورگ) جلسه‌ای با آقای قطبی داشت و راضی نبود که من برای ایران بازی کنم. می‌گفتند هنوز این شانس را داری که برای تیم‌ملی آلمان بازی کنی. خلاصه جمع‌بندی من و پدرم در آن زمان این بود که اگر به تیم‌ملی ایران بیایم در آلمان به مشکل می‌خورم. اما بعد‌ها فلیکس ماگات آمد و گفت: اگر دوست داری به ایران بروی برو. آقای کی‌روش و جواد نکونام هم با من صحبت کردند و به تیم‌ملی آمدم.

قبل از قطبی هم در دوره امیر قلعه‌نویی، ظاهرا از تو خواسته بودند بیایی تست بدهی. درست است؟
یک حرف‌هایی از تست و این چیز‌ها بود. با پدرم حرف زده بودند. آن موقع برای جوانان آلمان بازی می‌کردم.

گفتی شما بازیکن‌ها می‌دانستید حتی اگر ایران قهرمان شود کی‌روش رفتنی است؟
بله، حرف‌های زیادی بود که آقای کی‌روش می‌رود و ما هم شنیده بودیم.

اما معتقدی اگر کی‌روش می‌ماند هنوز هم می‌توانست به فوتبال ما کمک کند؟
بله.

باور خودش هم همین بود؟ یعنی کی‌روش دوست داشت بماند؟
من فکر می‌کنم اگر کمی بیشتر. نمی‌دانم چطور منظورم را بگویم. بله، من فکر می‌کنم از ته قلبش دوست داشت بماند.

قبول نداری خودش هم اشتباهاتی کرد که ماندنش سخت شد؟ درست است جا‌هایی حق با او بود، اما اگر این همه انرژی‌اش را خرج جنگ و درگیری نمی‌کرد، شاید بهتر بود.
بله... قبول دارم. همه اشتباه می‌کنند. ما هم ۸-۷ سال کنار آقای کی‌روش کار کردیم و رابطه‌مان آن‌قدر خوب بود که می‌توانستیم چیز‌هایی را رک و راست به او بگوییم. باور کنید گاهی به او می‌گفتیم این‌قدر درگیر این چیز‌ها نباش. این‌قدر استرس برای خودت درست نکن. سعی می‌کردیم به او کمک کنیم. اما آقای کی‌روش با تمام قلبش برای تیم دل می‌سوزاند. نمی‌خواهم بگویم تمام کار‌های او درست بود. گفتم که همه اشتباه می‌کنند؛ حتی آقای کی‌روش که این همه در تیم‌های بزرگ کار کرده است.

وقتی به او می‌گفتید این‌قدر درگیر این چیز‌ها نباش، جوابش چه بود؟
همان لحظه قبول می‌کرد و می‌گفت: شاید من خیلی درگیر می‌شوم. اما می‌گفت: می‌خواهد بهترین تصمیم‌ها را برای تیم‌ملی بگیرد و همانطور که گفتم آن‌قدر قلبی و احساسی عمل می‌کرد که گاهی برای خودش و بقیه استرس ایجاد می‌کرد. البته همیشه سعی می‌کرد بازیکن‌ها فقط به تمرینات‌شان فکر کنند و درگیر این موضوعات نشوند. همیشه می‌رفت جلو و خودش را درگیر مشکلات می‌کرد که مشکلات کمی هم نبودند. خب، در این راه کلی استرس به او وارد می‌شد، اما سعی می‌کرد استرس به ما بازیکن‌ها نرسد.

در این کار موفق بود؟ استرس به شما نمی‌رسید؟
بالاخره نمی‌شد که چیزی به ما نرسد. ما همه‌چیز را می‌شنیدیم و به هر حال تا حدودی درگیر می‌شدیم. اما من، مسعود، پژمان، انصاری‌فر و سایر بزرگ‌تر‌ها سعی می‌کردیم این استرس به جوان‌ها نرسد. اما خیلی سخت بود.

به‌نظر شما اگر ژاپن را شکست می‌دادیم می‌توانستیم قطر را ببریم؟ قطر از ژاپن هم قوی‌تر بود.
ما قطر را قبلا زیاد برده بودیم. بازی با این تیم برایمان راحت‌تر از ژاپن بود. درست است که قطر در فینال ژاپن را برد، اما من می‌گویم برای ما ژاپن سخت‌تر از قطر بود. اگر از ژاپن عبور می‌کردیم، قطر را می‌بردیم.

بعضی‌ها می‌گفتند اگر جای کی‌روش بودند بعد از جام‌جهانی می‌رفتند و ریسک جام ملت‌ها را قبول نمی‌کردند.
آقای کی‌روش ۸ سال اینجا زحمت کشیده بود و امید زیادی هم به موفقیت در جام ملت‌ها داشت. او تیم خوبی داشت و نباید از شانس قهرمانی در جام ملت‌ها به سادگی می‌گذشت. به هر حال وقت رفتنش شد و رفت. شاید هم برای او و فوتبال ایران خوب بود که هر دو چالش جدیدی را آغاز کنند.

بعد از کی‌روش تیم‌ملی کمی بلاتکلیف است. ما هنوز مربی نداریم. به‌عنوان کاپیتان تیم‌ملی نگران نیستید که فیفادی‌ها را از دست می‌دهیم؟
خب، کمی باید صبر کرد. باید فرصت داد تا مسئولان با آرامش تصمیم بگیرند. بعد از ۸-۷ سال که با آقای کی‌روش کار کردیم نمی‌توان خیلی سریع و ناگهانی تصمیم گرفت. باید ببینند چه مربیانی و چه شرایطی برای دوران بعد از کی‌روش مناسب است و یک تصمیم درست بگیرند. ان‌شاءالله که تصمیم خوبی بگیرند.

منبع: همشهری