توالت هواپیما چگونه کار می‌کند؟

روزیاتو نوشت: اگر می خواهید بدانید که دستشویی هواپیماها چگونه کار می کند، شما تنها کسی نیستید که به این موضوع فکر می کنید. اکثر افراد کنجکاوند در این مورد بدانند و البته دلیل خوبی نیز برای این کنجکاوی وجود دارد. خوشبختانه، روش استفاده شده برای جمع آوری پسماند و محتوای دستشویی ها در هواپیماها بسیار ساده تر از آن چیزی است که فکر می کنید.

به جای آبی که در دستشویی های معمول خانگی استفاده می شود، دستشویی هواپیما از سیستم وکیوم استفاده می کند که در واقع مدفوع و ادرار را به سمت داخل می مکد و در یک مخزن خاص که در داخل خود هواپیما قرار دارد، ذخیره می کند. وقتی هواپیما فرود آمد، این پسماند که ذخیره شده، توسط تانکرهای ویژه ای منتقل شده و سپس وارد سیستم فاضلابی می شود که به طور ویژه برای این منظور ساخته شده است.

دستشویی هواپیماها چطور فاضلاب را جمع آوری می کند؟

این روند اصلاً پیچیده نیست. فاضلاب وارد دستشویی شده و سپس به درون یک مخزن خاص که معمولاً در قسمت پشت هواپیما قرار دارد مکیده می شود. وقتی هواپیما فرود می آید، تانکرهای ویژه ای که مخاطن متعددی دارند از راه رسیده و با استفاده از شیلنگ هایی این فاضلاب را از مخزن دستشویی هواپیما به درون تانکرهای خود می مکند. سپس این فاضلاب به تانکر دیگری منتقل می شود که معمولاً در فرودگاه ها نگهداری می شود، جایی که این فاضلاب ها با هم ترکیب شده و همراه با فاضلاب دستشویی های فرودگاه تخلیه می شوند.

برای درک اینکه دستشویی هواپیما چگونه کار می کند، باید اول با شیوه کارکرد دستشویی های فرنگی معمول آشنا شوید. دستشویی های فرنگی استاندارد از آب و جاذبه زمین برای کار کردن استفاده می کنند. وقتی سیفون یا فلاش دستشویی را فشار می دهید، آب مدفوع و ادرار را پایین می برد و سپس از نیروی جاذبه برای انتقال آن به سیستم فاضلات یا تانکر فاضلاب استفاده می کند. متاسفانه این کارکرد در هواپیما عملی نیست زیرا در آنجا هیچ سیستم فاضلابی وجود ندارد که فاضلاب را در خود نگه دارد.

به این خاطر نمی توانید در هواپیما از اثر سیفونی یا نیروی جاذبه استفاده کنید که قرار دادن آب در دستشویی های هواپیما موثر نیست. هر باری که هواپیما حرکت می کند، آب به همه جا پاشیده و همه جا را آلوده خواهد کرد و به همین خاطر است که هواپیما نمی تواند از دستشویی های معمولی استفاده کند. در هواپیما (و قطارها و سیستم های حمل و نقل مشابه) سیستم وکیوم و نه سیفون، تمام کار را انجام می دهد و تنها مقدار اندکی آب برای تمیز کردن کاسه دستشویی و آماده کردن آن برای مراجعه کننده بعدی استفاده می شود.

در هر دستشویی استاندارد، نزدیک به دو لیتر آب برای هر بار دستشویی رفتن استفاده می شود که وقتی فلاش را می زنید باعث پایین رفتن مدفوع و تمیز شدن کاسه توالت می شود. اما این عدد برای توالت های قدیمی تر به ازای هر بار استفاده بیش از ۱۰ برابر بود. در دستشویی هواپیما، آب بسیار کمتری نسبت به دستشویی های مدرن مصرف می شود. این دستشویی ها مزایای دیگری نیز دارند که عبارتند از:

آن ها می توانند هر جایی در هواپیما قرار بگیرند.

آن ها می توانند در جهات متفاوت حالت مکش و شستن کاسه توالت را انجام دهند.

آن ها از لوله های با قطر بسیار کوچک استفاده کرده و به همین خاطر می توانند هر جایی بروند.

این لوله ها ضرورتاً لازم نیست که به سمت پایین نصب شوند تا فضای بیشتری ذخیره شود.

این دستشویی ها بسیار سبک بوده و به راحتی نصب می شوند.

وقتی سیفون توالت هواپیما را می کشید چه اتفاقی می افتد؟

دستشویی های هواپیما معمولاً دارای یک مایع آبی هستند که به مقدار کمی آب که استفاده می شود اضافه می گردد اما این مایع تنها نوعی مایع تمیز کننده بوده و اثری روی شیوه کارکرد دستشویی یا عملکرد سیفونی آن ندارد. وقتی سیفون دستشویی را می کشید، اثر وکیومی اتفاق افتاده و تمام محتوای دستشویی، از جمله آب آبی رنگ، داخل مخزن ویژه یا سیستم فاضلاب بسته ای گرفتار می شود.

برخلاف باور عموم مردم، سرخلبان پرواز هیچ دکمه ویژه ای ندارد که بتواند آن را فشار داده و محتوای مخزن دستشویی را خالی کرده و آن را در میانه پرواز تخلیه کند. به عبارت دیگر، بسیاری از مردم که فکر می کردند محتویات دستشویی هواپیما (و قطارها) در حین حرکت و پرواز تخلیه می شود کاملاً اشتباه فکر می کردند. به جای این کار، فاضلاب دستشویی هواپیما در یک سیستم فاضلابی بسته نگهداری می شود تا هواپیما فرود بیاید و سپس تانکرهای ویژه این فاضلاب را از مخزن هواپیما مکیده و با بقیه فاضلاب فرودگاه تخلیه می شود.

دستشویی های اوایل دوران هوانوردی

پیش از اواسط دهه ۱۹۷۰، مسافران دستشویی خود را در داخل یک سطل یا بطری بدبو انجام می دادند، که هرگز سیفونی برای کشیدن نداشت و همه روی آن نشسته و اجابت مزاج خود را انجام می دادند تا زمانی که هواپیما فرود می آمد. حدود سال ۱۹۷۵ بود که مردی به نام جیمز کمپر، دستشویی هواپیما را اختراع کرد که امروزه مردم با آن آشنا هستند و اولین بار در سال ۱۹۸۲ در هواپیمای بویینگ از آن استفاده شد.

امروزه کاسه دستشویی های هواپیماها نچسب بوده و حاوی مقدار کمی آب و مایع شوینده آبی رنگ به نام Skykem است که با همان ترکیباتی ساخته می شود که در یخ آبی یافت می شود. این مایع برای گندزدایی از کاسه و از بین بردن بوی دستشویی استفاده می شود. صدای بلندی که هنگام کشیدن سیفون دستشویی می شنوید نیز در واقع در اثر کارکرد سیستم وکیوم یا مکش تولید می شود و نه فاضلابی که در حال کشیده شدن به سمت مخزن است.

تانکرهایی که این فاضلاب را از هواپیماها تخلیه می کنند نیز از شیلنگ های خاصی استفاده کرده و مخزن دستشویی هواپیماها نیز همیشه بعد از تخلیه ضدعفونی و تمیز می شود. بدین ترتیب خلبان ها نه می توانند و نه اجازه دارند که در حین پرواز، محتویات دستشویی ها را خالی کنند.

در مورد آینده دستشویی هواپیماها هم باید گفت که در سال ۲۰۱۶، یک نمونه اولیه از دستشویی های جدیدی توسط بویینگ توسعه یافت. این سیستم امکان می داد که دستشویی بزرگتری استفاده شده و روش جدیدی برای تمیز کردن دستشویی بعد از هر بار استفاده معرفی شده بود. بدین منظور به مدت سه ثانیه نور ماوراء بنفش به درون کاسه دستشویی رها می شود. در این مدت کوتاه، ۹۹.۹۹ درصد از مواد سمی و آلوده از بین می روند. این نور ماوراء بنفش می تواند دیگر قسمت های دستشویی، غیر از درون کاسه، را نیز تمیز کنند. علاوه بر تمیز کردن دستشویی و ضد عفونی کردن آن، این نور باعث می شود که بوی دستشویی هواپیما بسیار بهتر شود.

همچنین بویینگ در حال کار بر روی چند گزینه بدون دخالت دست برای دستشویی هواپیماهاست که باعث می شود روش های بدون دخالت دست برای استفاده از صابون و شیرآلات، انداختن چیزی در داخل سطل آشغال یا حتی قفل کردن در دستشویی بعد از وارد شدن شما به آن ایجاد شود. این تکنولوژی ها باعث می شوند که استفاده از دستشویی هواپیماها بسیار ساده تر، تمیزتر و ایمن تر باشد.