عمل خیرخواهانه یا بازی تبلیغاتی

تبلیغات، گستره وسیعی است که انتهایی برای آن قابل تصور نیست. برای شناساندن نام و نشان تجاری و معرفی خدمات و محصولات به مخاطبان، روش های مختلفی وجود دارد و چون سرشت تبلیغات بر نوآوری استوار است، روش ها و ترفندهای بدیعی هر روز توسط متخصصان این حوزه خلق می شود که اتفاق مبارکی است. اما گاهی برخی برندها، سیاست هایی را در پیش می گیرند که نمی توان مهر تأیید بر آن زد. تبلیغ به هرقیمتی، اتفاق خوب و پسندیده ای محسوب نمی شود.

مدتی است در رسانه های اینترنتی و شبکه های اجتماعی، نام برند «دنت» در طرحی تبلیغاتی معروف به «من هم هستم» به کرات مشاهده می شود. ماجرا از این قرار است که این برند با مشارکت نهادی حمایتی از کودکان بی بضاعت، قصد دارد عملی خیرخواهانه انجام دهد و مبلغی را به کودکان محروم اختصاص دهد که البته این عمل، منوط بر ثبت نام افراد مختلف و رسیدن جمعیت این افراد به پنجاه هزار نفر است. در آن صورت دنت در ازای هر نفری که ثبت نام کرده است، هزار تومان به کودکان محروم کمک خواهد کرد. اما در پس این عمل خیرخواهانه، حجم فراوانی از منفعت طلبی و بازی با احساس مخاطبان قابل مشاهده است.

مدتی پیش یکی از بانک های خصوصی و خوش نام کشور، شصت میلیون تومان به یک کودک مبتلا به سرطان یاری رساند. این عمل در برخی رسانه¬ها انعکاس داشت و البته تصمیمی جدی برای رسانه ای کردن آن نیز مشهود نبود. بسیاری از برندهای دیگر نیز گاهی از این دست فعالیت ها انجام می دهند و همان خبرهای اندکی که در رسانه ها منعکس می شود، برای تأمین سیاست های تبلیغاتی آنها کافی به نظر می رسد. دیگر چه نیازی به راه اندازی کمپین و بازی مستقیم با احساسات مخاطبان وجود دارد؟

ایرانیان به کمک به هم نوع و دلسوزی شهره اند. اینکه برندها برای تبلیغ، از این شاخصه ملی استفاده کنند، دور از انصاف است. دنت نهایت مبلغی که برای کمک به کودکان محروم در نظر گرفته است، پنجاه میلیون تومان است که آن را هم منوط به نام نویسی پنجاه هزار هم وطن کرده است و بر همین اساس، هفته ها است که در رسانه ها به تبلیغ برای این نام نویسی مشغول است. مبلغی که شاید برای یک تیزر تلویزیونی چند ثانیه ای یا اکران یک بیلبورد هم کافی نباشد. مناسب تر بود اگر این برند روش دیگری در پیش می¬گرفت و مثلاً هزینه تبلیغاتی خود به مدت یک ماه یا حتی یک هفته را به این عمل خیرخواهانه اختصاص می داد و چندان هم در رسانه ای کردن آن نمی کوشید. عمل خیر، تأثیر مثبت خود را بر جامعه خواهد گذاشت.

بد نیست گاهی با خود، آموزه های مذهبی و ملی مان را مرور کنیم و برای تبلیغ، احساسات انسان دوستانه هم میهنان و مخاطبان خود را به بازی نگیریم. اینکه برندها برخی از فعالیت¬ها را به چشم وظیفه اجتماعی خود ببینند و از هر هزینه ای که کردند، انتظار بازگشت چند برابری نداشته باشند، اتفاق پسندیده ای است.

به راستی با پنجاه میلیون تومان، چه تعداد از کودکان محروم کشورمان صبحانه خواهند خورد که این ضیافت را ماه ها در رسانه ها به تبلیغ نشسته ایم.