۶۵ تولیدکننده پوشاک در زندان به سر می برند

احمد داورزنی، طراح لباس در گفتگو با مهر، یکی از اهداف شکل گرفتن کارگروه مدولباس را پرکردن خلا «بدپوشی» خانم‌ها دانست و گفت: بعضی خانم‌ها بد لباس می‌پوشند. زمانی قرار بود تولیدکنندگان مانتو به اتحادیه پوشاک تعهد بدهند که مانتوهای زنانه، کوتاه، چسبان و بدن‌نما نباشد؛ اتحادیه هم نظارت کند و اگر تولیدکننده‌ای خلاف این رفتار کرد، ابتدا تذکر دهد و بعد تولیدی را پلمپ کند. اما اگر خانمی به یک خیاط یا مزون خاص مراجعه کند یا مانتویی را خریداری و بعد کوتاه کند، دیگر اتحادیه مسئولیتی ندارد و پاسخگو این ماجرا نیست.

به گفته این تولیدکننده پوشاک، خانم‌های بدحجاب را گرفتند و به آنها اخطار دادند، بدتر خانم‌ها لجباز شدند و ترس‌شان هم فروریخت. پس هیچ‌کدام از این تهدید و ارعاب‌ها، فایده ندارد و بهتر است که ما جهت و روش خود را تغییر دهیم و این بار، کسانی را که لباس زیبا و درعین حال باهویت برتن می‌کنند را تشویق کنیم.

طراحان، بازار را نمی‌شناسند

داورزنی با اشاره به این‌که طراحان بازار را نمی‌شناسند گفت: طراحان ما هنری رفتار می‌کنند و کف بازار را نمی‌شناسند. در حالی‌که ما باید به سمت عامه مردم برویم و برای آنان، لباس طراحی کنیم. از سوی دیگر ما آمار درستی از تعداد طراحان نداریم. سال‌ها پیش از کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد خواستیم تا بودجه‌ای را در اختیار اتحادیه پوشاک بگذارد تا طراحانی که در بازار کار هستند یا فارغ‌التحصیل می‌شوند را شناسایی و شناسنامه‌دار کنند اما این طرح هنوز اجرایی نشده چون بودجه‌ای در اختیار اتحادیه قرار نگرفته است.

این طراح لباس،داشتن ابزار را لازمه تولید دانست و افزود: تولید باید ابزار داشته باشد. ما باید پارچه و چرخ‌های پیشرفته داشته باشیم؛ این در حالی است که تولید پارچه در کشور ما بی‌معناست و چرخ‌ها از کار افتاده‌اند. معلوم است تا زمانی‌که گمرک و مالیات و بیمه برای تولیدکنندگان پارچه و لباس به صفر نرسد، امکان رقابت با ترکیه و چین و هند و مالزی وجود ندارد. خود من ۶۵ تولیدکننده می‌شناسم که به خاطر مشکلات مالی در زندان هستند.


تبلیغات نقش مهمی در ترویج مد ایرانی دارد

این پژوهشگر حوزه مد و لباس به نقش مهم تبلیغات اشاره و بیان کرد: ما نمی‌توانیم واقعیات را نادیده بگیریم. واقعیت این است که ما تولید پارچه نداریم. طراحان لباس ما امنیت شغلی ندارند. در این شرایط، باید کار اندک طراحان و تولیدکنندگانی که می‌کوشند لباس باهویت طراحی و تولید کنند، تبلیغ شود و هزینه تبلیغات آن‌قدر بالاست که خود طراحان یا تولیدکنندگان از پس آن برنمی‌آیند. پس چه اشکالی دارد اگر صدا و سیما به تبلیغ این طرح‌ها و لباس‌ها بپردازد؟

احمد داورزنی معتقد است که اگر وزارت ارشاد همه کارها را به اتحادیه پوشاک بسپرد و خود نقش حمایتی داشته باشد، بدون آن‌که دخالت کند اتفاق خوشایندی است. به هر حال ما کار بلد هستیم و راه حل می‌دانیم و این طور نیست که فقط انتقاد کنیم.

وی در پایان با ذکر چند سوال گفت: طی چند سال اخیر مردم ایران نشان دادند که به طرح‌ها و آثار ایرانی علاقه‌مند هستند پس چرا نباید از این لباس‌ها حمایت بیشتری کرد؟ چرا کشور اسلامی چون ایران، نباید تولیدکننده اول روسری باشد؟ به سر چرخ‌هایی که چند سال پیش وارد شد تا در کیش، تولیدی‌های بزرگ روسری داشته باشیم، چه آمد؟ چرا همه سال‌هاست که خاک می‌خورند و مستهلک شده‌اند؟ چرا چین نتوانست در کشوری چون ترکیه نفوذ کند و...