کمپین هایی برای کالاهای وطنی
پارسینه: فارغ از همه اینها، یادآوری برندهای دوستداشتنی تولید داخل، نکوداشت تولیدکنندگان، کارگران و پیشهورانی است که روزگاری با ورود جنسهای قاچاق و واردات بیرویه، از چرخه اقتصاد کشور کنار گذاشته شدند.
هفته آخر شهریور است و هنوز کمپینهای خریدن یا نخریدنِ کالاهای داخلی، داغِ داغ! حالا در کنار کمپین «٥ برند دوستداشتنی وطنی» و کمپین «خودرو داخلی نخرید»، به ابتکار یک هنرمند خوزستانی، کمپین خرید کالای وطنی هم راه افتاده، آنهم نه برای خودرو بلکه برای لوازمالتحریر.
حسن نسیمی در اینستاگرام خود مردم را دعوت کرده در آستانه سال نو تحصیلی، بهجای خرید لوازمالتحریر خارجی، لوازمالتحریر ایرانی بخرند تا با این کار به ازای ٢٠ میلیون دانشآموز که به طور متوسط هرکدام ٢٠ هزار تومان خرید مدرسه خواهند داشت، ٤٠٠ میلیارد تومان ارز از کشور خارج نشود.
انتخاب کمپینی اینچنینی حکایت از آن دارد که ایرانیها فقط بهدنبال تحریمکردن نیستند، بلکه همصدا با کمپین پرطرفدار «٥ برند دوستداشتنی وطنی»، بهدنبال اشتغالزایی و جلوگیری از خروج ارز از کشور نیز هستند! اما چندماهی است که کمپین پنج برند دوستداشتنی وطنی در شبکههای مجازی فعالیت خود را آغاز کرده و مخاطبان، با انتخاب محصولات موردتأیید خود از میان برندهای ایرانی، به فراخوان این کمپین پاسخ میدهند... .
چند هفته پیش هم هشتگی دیگر در همین زمینه با یک سؤال ساده آغاز شد؛ اینکه کدام برندهای ایرانی را دوست دارید؟ این کمپین بهدنبال یافتن پاسخهای متنوع بر همین منوال بود. هشتگی که یکی از خبرنگاران اقتصادی در آن از کاربران خواسته بود پنج برند یا کالای ایرانی مطلوب خود را نام ببرند.
پاسخها به این پرسش ساده بهقدری متنوع و دارای اشتراکات فراوان بود که نشان میدهد برخلاف تصور رایج، ایرانیها تمایل زیادی به استفاده از کالای ایرانی داشته و دارند و اگر از محصولی داخلی راضی باشند آن را با هیچ کالای خارجیای عوض نمیکنند.
در میان مشترکات فهرستهای منتشرشده از سوی کاربران،«چرم ایرانی» با برندهای مختلف یکی از گزینههای فراگیر است. پس از آن محصولات آرایشی و بهداشتی که به نظر میرسد در میان خانمها از مطلوبیت بیشتری برخوردارند و البته بعضی از محصولات پاستوریزه یک شرکت تولید لبنی. جالب اما اینجاست که نام دو تولیدکننده خودرو داخلی در این فهرستها به چشم نمیخورد و کاربران هیچ بانک یا مؤسسه بیمهای را بهعنوان برند ایرانی دلخواه خود انتخاب نکردهاند.
نکته نغز دیگر این فهرستها، تمایل کاربران ایرانی ساکن در خارج از کشور است که به نظر میرسد حتی در آنسوی آبها، هنوز برخی از محصولات ایرانی را خریداری و مصرف میکنند و این موضوع مؤکد این نکته است که تمایل به مصرف کالای ایرانی، فارغ از تبلیغات سطحی، در عمق فرهنگ ایرانی وجود دارد اگرچه در دورههایی با چالشهایی نیز مواجه شده است.
نزدیک ششسال از راهپیمایی کارگران در روز کارگر میگذرد؛ روزی که آنها در خیابان طالقانی تهران، یکصدا از مردم خواستند با نخریدن جنس چینی، از کارگران و تولید ایرانی حمایت کنند. در آن کارزار، واردات جنس چینی، دمار از روزگار محصولات ایرانی درآورده بود اما حالا به نظر می رسد که آن شرایط چون کابوسی پشتسر گذاشته شده و در افق پیشرو، مردم خواهان استفاده از محصولات تولید داخل هستند با این شرط که کیفیت آنها افزایش پیدا کند و قیمتشان نیز دستخوش افتوخیز نشود.
فارغ از همه اینها، یادآوری برندهای دوستداشتنی تولید داخل، نکوداشت تولیدکنندگان، کارگران و پیشهورانی است که روزگاری با ورود جنسهای قاچاق و واردات بیرویه، از چرخه اقتصاد کشور کنار گذاشته شدند.
ارسال نظر