کجای تاریخ ایستاده ایم/ صورت مسئله غلط و جوابهای ما
پارسینه: بسیار تفاوت میکند دیدگاه و عملکرد کسانی که دوره و زمانه را دوران اعتلا و تمدن میدانند با کسانی که فکر میکنند در عصر انحطاط و اضمحلال زندگی میکنند.
متن زیر یادداشتی از موسی نجفی عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است که در ادامه میخوانید.
وقتی از تقابل و جبهه بندی و یا حتی کمتر از آن از نوعی رقابت و زور آزمایی بین ما و غرب مدرن سخن گفته میشود، بایستی بگوئیم همه این موارد به درجات و با شدت و ضعف میتواند به دو نوع مواجهه و یا رقابت آشکار و پنهان و یا سریع و فرسایشی تقسیم گردند ۰ اینکه یک انقلاب دینی غیر غربی (شما بخوانید ضد غربی) در مراحل رشد خود در کدام منزل ایستاده است؟ و منازل قبلی و بعدیش کجاست؟ و در ارتباط و حتی مواجهه با غیر خودش چه نسبتی میخواهد برقرار کند، پرسش و یا پرسشهایی است که برنامه ریزان استراتژیست و مدیران ارشد، لااقل دورنمایی از آن را بایستی ترسیم کنند۰
متاسفانه در انتخابات سال گذشته برای تعیین عالیترین سطوح اجرایی کشور کسی حتی زحمت ترسیم چنین خط مش و افقی را هم بخود راه نداد؛ شاید بیشترین عدم توجه به این امر مهم از اینجا ناشی میشود که برخی مسئولین کشور فراموش میکنند، مدیران کشوری هستند که پرچم دار انقلابی بزرگ است و این تحول در مراحل رشد خود کشور را در شرایطی ویژه قرار داده است۰
علیرغم این دورنما، متاسفانه برای این شرایط جنگ فرسایشی نه برنامهای دارند، نه به الزامات چنین جنگی واقفتد، نه استعداد سازماندهی استعدادها و تواناها را دارند، نه هوش فهم شرایط و مدیریت کارآمد را؛ از طرفی میدانیم به موازات بر نامههای اصلی که لازمه چنین شرایطی هست عملا توجهی ندارند؛ اهم این برنامهها عبارتتد از: انقلاب فرهنگی، اقتصاد مقاومتی، تحول علوم انسانی و تمدن نوین اسلامی، سبک زندگی اسلامی، هویت ملی و نسبت ما با ابعاد مختلف تجدد و غرب و تمدن ناشی از آن ۰
مدیران اجرایی و حتی برنامه ریزان ارشد ایران معاصر، آیا صرفا با داشتن یک خط ریش و یک یقه بسته و چند آداب ظاهری ساده میتوانند از پرسشهای مهم مطرح شده خود را جدا ببینند؟!
راستی از نظر برنامه ریزان ارشد، ما در کجای تاریخ ایستاده ایم؟ و آیا چنین پرسش و یا پرسشهایی اصولا برای آنها معنا و مفهومی دارد؟ ختم کلام آنکه بسیار تفاوت میکند دیدگاه و عملکرد کسانی که دوره و زمانه را دوران اعتلا و تمدن میدانند با کسانی که فکر میکنند در عصر انحطاط و اضمحلال زندگی میکنند۰
وقتی از تقابل و جبهه بندی و یا حتی کمتر از آن از نوعی رقابت و زور آزمایی بین ما و غرب مدرن سخن گفته میشود، بایستی بگوئیم همه این موارد به درجات و با شدت و ضعف میتواند به دو نوع مواجهه و یا رقابت آشکار و پنهان و یا سریع و فرسایشی تقسیم گردند ۰ اینکه یک انقلاب دینی غیر غربی (شما بخوانید ضد غربی) در مراحل رشد خود در کدام منزل ایستاده است؟ و منازل قبلی و بعدیش کجاست؟ و در ارتباط و حتی مواجهه با غیر خودش چه نسبتی میخواهد برقرار کند، پرسش و یا پرسشهایی است که برنامه ریزان استراتژیست و مدیران ارشد، لااقل دورنمایی از آن را بایستی ترسیم کنند۰
متاسفانه در انتخابات سال گذشته برای تعیین عالیترین سطوح اجرایی کشور کسی حتی زحمت ترسیم چنین خط مش و افقی را هم بخود راه نداد؛ شاید بیشترین عدم توجه به این امر مهم از اینجا ناشی میشود که برخی مسئولین کشور فراموش میکنند، مدیران کشوری هستند که پرچم دار انقلابی بزرگ است و این تحول در مراحل رشد خود کشور را در شرایطی ویژه قرار داده است۰
علیرغم این دورنما، متاسفانه برای این شرایط جنگ فرسایشی نه برنامهای دارند، نه به الزامات چنین جنگی واقفتد، نه استعداد سازماندهی استعدادها و تواناها را دارند، نه هوش فهم شرایط و مدیریت کارآمد را؛ از طرفی میدانیم به موازات بر نامههای اصلی که لازمه چنین شرایطی هست عملا توجهی ندارند؛ اهم این برنامهها عبارتتد از: انقلاب فرهنگی، اقتصاد مقاومتی، تحول علوم انسانی و تمدن نوین اسلامی، سبک زندگی اسلامی، هویت ملی و نسبت ما با ابعاد مختلف تجدد و غرب و تمدن ناشی از آن ۰
مدیران اجرایی و حتی برنامه ریزان ارشد ایران معاصر، آیا صرفا با داشتن یک خط ریش و یک یقه بسته و چند آداب ظاهری ساده میتوانند از پرسشهای مهم مطرح شده خود را جدا ببینند؟!
راستی از نظر برنامه ریزان ارشد، ما در کجای تاریخ ایستاده ایم؟ و آیا چنین پرسش و یا پرسشهایی اصولا برای آنها معنا و مفهومی دارد؟ ختم کلام آنکه بسیار تفاوت میکند دیدگاه و عملکرد کسانی که دوره و زمانه را دوران اعتلا و تمدن میدانند با کسانی که فکر میکنند در عصر انحطاط و اضمحلال زندگی میکنند۰
منبع:
خبرگزاری مهر
ارسال نظر