طرز تهیه دمنوش مریم گلی
پارسینه: دمنوش مریم گلی در درمان بیماریهای زیادی کاربرد دارد. از آنجایی که طبیعت مریم گلی گرم است، خاصیت آرامش بخش دارد و در رفع استرس و اضطراب موثر خواهد بود.
مریم گلی یکی از گیاهانی است که در طب سنتی کاربردهای زیادی دارد و برای درمان بیماریهای متعددی مورد استفاده قرار میگیرد. این گیاه مزه تند و کمی تلخ دارد. عطر و طعم آن نعنایی است. مریم گلی به صورت جوشانده یا دمنوش مصرف میشود؛ همچنین عصاره آن به صورت قطره خوراکی یا موضعی کاربرد دارد. در ادامه با ۲ روش تهیه دمنوش این گیاه دارویی آشنا میشوید.
۱. تهیه دمنوش مریم گلی به روش دم گذاشتن
۱. تهیه دمنوش مریم گلی به روش دم گذاشتن
مواد لازم
برگ مریم گلی ۲ قاشق غذاخوری
آب جوش ۲ فنجان
عسل یا نبات در صورت تمایل به میزان لازم
دستور تهیه:
برگهای مریم گلی را با آب سرد بشویید و در قوری بریزید.
آب جوش را به قوری اضافه کرده و اجازه دهید، مریم گلی ۱۵ الی ۲۰ دقیقه روی بخار آب دم بکشد.
دم نوش مریم گلی دارای طعم تلخی است، در صورت میتوانید مقداری عسل یا نبات به آن اضافه کرده و نوش جان کنید.
۲. تهیه دمنوش مریم گلی به روش جوشاندن
مواد لازم
مریم گلی تازه یا خشک ۱۵ گرم
آب ۱ لیتر
آب لیمو ترش ۱ عدد
عسل ۱ قاشق غذاخوری
دستور تهیه:
مریم گلی را در آب ریخته و روی حرارت قرار دهید تا آب به جوش آید.
حرارت را ملایم کرده و ۲۰ دقیقه صبر کنید تا مریم گلی در آب بجوشد.
حرارت را خاموش کرده و ۱۵ دقیقه دیگر صبر کنید تا محلول خنک شود.
محلول را صاف کرده و آبلیمو و عسل را به آن اضافه کنید.
این دمنوش را میتوانید در طول روز مصرف کرده و تا ۵ روز به مصرف آن ادامه دهید.
موارد منع دمنوش مریم گلی
در دوران بارداری و شیردهی بهتر است از نوشیدن دمنوش مریم گلی پرهیز شود. زیرا این دمنوش باعث کاهش شیر مادران میشود.
مصرف بیش از حد این دمنوش میتواند ضربان قلب را افزایش دهد و باعث تشنج شود.
استفاده از مریم گلی به افراد دارای فشار خون بالا توصیه نمیشود.
مریم گلی گیاهی است که هم به صورت تازه و هم به صورت خشک استفاده میشود. برگهای تازه این گیاه، باید معطر و بدون لک باشد. برگهای مریم گلی را میتوان خشک کرد و ساییدهی آن را در غذا مورد استفاده قرار داد. برای نگهداری گیاه تازه مریم گلی:
برگهای آن را از ساقه جدا کرده و بشویید.
اجازه دهید برگها خشک شوند، سپس آنها را در دستمال نخی پیچیده و در نایلون قرار دهید.
بدین ترتیب میتوانید آن را به مدت ۴ روز در یخچال و یا یک سال در فریزر نگهداری کنید.
همچنین برگهای خشک شده مریم گلی را میتوانید در ظرف دربسته به مدت ۶ ماه در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
گیاهشناسی مریم گلی
مریم گلی، گیاهی چند ساله و علفی است که ساقههایی جوان به رنگ سبز تیره و پر از کرکهای خاکستری دارد. برگهای این گیاه، نیزهای شکل بوده و سطح آنها با کرکهای ظریفی پوشیده شده است. گلهای مریم گلی به رنگ بنفش متمایل به آبی، صورتی یا سفید بوده که در قسمت فوقانی ساقه روی چرخههای مخصوصی تجمع یافته اند. روی هر چرخه ۵ الی ۸ گل وجود دارد و میوهی فندقی آن به رنگ قهوهای روشن یا تیره است.
خواص مریم گلی
مریم گلی برای درمان ناراحتیهای گوارشی مانند نفخ و اسهال کابرد دارد. این گیاه ضد اسپاسم است و با کاهش گرفتگی عضلانی معده باعث تسکین کرامپها میشود.
غرغره کردن جوشانده این گیاه باعث بهبود التهاب دهان و حلق و خونریزی لثه شده و به عنوان آنتی باکتریال، ضد قارچ، ضد ویروس، ضد تعرق، پایین آورنده فشار خون، ضد التهاب، قابض، افزایش دهنده اشتها و مدر به کار میرود.
قطرهی خوراکی تهیه شده از مریم گلی به کاهش تعریق و گرگرفتگی در دوران یائسگی کمک میکند و عصارهی آن به عنوان داروی موضعی برای درمان اکنه و تبخال استفاده میشود.
این گیاه طبع گرمی دارد، خاصیت آرامش بخش دارد و در رفع استرس موثر است.
مصرف مریم گلی باعث پیشگیری از آلزایمر میشود.
خوردن گیاه مریم گلی به صورت مستقیم باعث افزایش میل جنسی در خانمها میشود.
کمپرس کردن زخمها با محلول دم کردهی مریم گلی در بهبود زخمها تاثیر زیادی دارد.
مریم گلی دارای خاصیت ضدعفونی کنندگی است و از گسترش عوامل عفونت زا جلوگیری میکند.
خاصیت آنتی اکسیدانی این گیاه، عوامل التهاب زا را کاهش میدهد.
دارای خاصیت قابض کننده بوده و میتواند التهابات مجاری تنفسی را کاهش دهد.
تولید گلبولهای سفید بدن را به صورت موضعی افزایش داده و باعث تقویت سیستم ایمنی بدن میشود.
شستشوی موها با عصارهی دم کرده یا جوشاندهی مریم گلی، شوره سر را از بین میبرد.
بخور مریم گلی به تنهایی یا مخلوط با بابونه به عنوان ترمیم کنندهی پوستهای دارای جوش و آکنه استفاده میشود.
منبع: ستاره
ارسال نظر