آمریکا تحریم‌های جدیدی را علیه نهادها و افراد مرتبط با ایران اعمال کرد

بنظر من که الفبای سیاسی را میدانم نه تنها ظریف و روحانی که بلکه اگر سران کشورهای
جهان با سازمانهای جهانی به تحریمها اعتراض کنند هیچ سودی ندارد که بلکه تحریمها ی
بیشتری هم در راه است من نه پیشگو و نه کف بین هستم بلکه با همان الفبای سیآسی که میدانم
وقتیکه ترامپ برجام را کنار زد و هکومت اسلامی را یک تهدید خواند متوجه شدم که این همان ریگان است که به صحنه سیاسی آمده ولی نه برای شوروی که دیگر وجود ندارد بلکه
برای حکومت اسلامی است و یک هدف را دنبال میکند و آن برگشت صلح و آرامش به
خاورمیانه است و بنوعی باید گفت بازی ۴۰ ساله به پایان رسید شاید حکومت اسلامی هنوز
به این سیستم سیاسی آمریکا باور ندارد و یا اینکه آنرا جدی نمیگیرد ولی در ماهها و سالهای
پیشرو متوجه این امر میشود که میتوان گفت دیگر دیر است حتی کشورهای اروپایی هم با
یک صلح در خاورمیانه موافق هستند چرا که دیدیم هرگز نمی خواستند یک کانال بانکی باز
کنند و یا اینکه رودرروی آمریکا قرار بگیرند بنابراین باید نتیجه گرفت که آن نشست
لهستان را یک کمپ دیوید نامید و مهمتر اینکه در این ۴۰ سال تحریمهای آمریکا بر علیه
حکومت اسلامی هیچگاه نه گروه کار و نه گروهی از اقتصاددانها را استخدام کرد که حتی
یک عده را به سنگاپور بفرستد تا اینکه تماما کنترل کنند که هیچ دور زدنی در تحریمها
نیست ولی اینبار دولت آمریکا چنین هزینه ای کرده است و یک ۱۲ ماده هم روی میز است
و اینرا باید بسیار جدی گرفت سرنگونی همانطور که موسویان حتی در آمریکا به آن اشاره
کرد بصورت قطره چکانی ادامه دارد تا اینکه نتیجه مطلوب را بدهد و بازهم تکرار میکنم
حتی از انسانهایی از کره مریخ هم به جمع جهانی برای اعتراض به تحریمها بکنند دولت
آمریکا به قول ما ایرانیان میگوید مرغ یک پا دارد .......

یادمان نرود که کل این تحریم ها در چارچوب دلسوزی آمریکا برای نرسیدن ایران به سلاح هسته ای است تا دنیا جای بهتری باشد. سر خط را گم نکنیم!
آیا زیبا نیست؟