عوامل آسیب ریه در بیماری کرونا

سه فاکتور که بر ریسک آسیب ریه در عفونت‌های کووید ۱۹ و احتمال بهبودی و بازیابی عملکرد ریه در فرد تأثیر می‌گذارد، عبارتند از:

شدت بیماری: موارد خفیف بیماری کووید ۱۹، کمتر باعث ایجاد مشکلات جدی در بافت ریه می‌شوند.

شرایط سلامتی: وجود بیماری‌هایی از قبیل بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) یا بیماری قلبی که می‌تواند خطر ابتلا به بیماری شدید را افزایش دهد.

افراد مسن در برابر موارد شدید کووید ۱۹ آسیب‌پذیرتر هستند؛ چراکه بافت ریه آن‌ها ممکن است توانایی کمتری داشته باشد و به دلیل سن بالا، ایمنی ضعیف‌تری دارند.

درمان : بهبودی بیمار و سلامتی طولانی‌مدت ریه به نوع مراقبت از بیمار در طول بیماری و زمان شروع درمان بستگی دارد. اقدامات به‌موقع در بیمارستان برای بیماران بدحال می‌تواند میزان آسیب ریه را به حداقل برساند.


آیا بیماران مبتلا به ویروس کرونا می‌توانند احتمال آسیب ریه را کاهش دهند؟

بیماران می‌توانند با انجام یک سری اقدامات، احتمال ایجاد آسیب ریوی را کاهش دهند.

اگر مشکلی در سلامتی داریم که ما را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد، مطمئن شویم که همه تلاش خود را انجام می‌دهیم تا احتمال ابتلا به ویروس به حداقل برسد. همچنین، اطمینان حاصل کنیم که بیماری‌های مزمن ما به خوبی مدیریت می‌شوند. به عنوان مثال، افرادی که مبتلا به دیابت، بیماری‌های ریوی یا بیماری قلبی هستند، باید مراقب باشند که با رعایت و مصرف دارو‌های خود طبق دستور پزشک، این شرایط را کنترل کنند.

تغذیه مناسب و نوشیدن مایعات کافی نیز می‌تواند به بیماران کمک کند تا از عوارض کووید ۱۹ جلوگیری کنند. خوب غذا خوردن برای سلامت کلی مهم است. نوشیدن مایعات کافی، حجم خون مناسب و غشای مخاطی سالم را در سیستم تنفسی حفظ می‌کند که می‌تواند به بدن ما در مقاومت بهتر در برابر عفونت و آسیب بافتی کمک برساند.


آیا آسیب ریه کووید ۱۹ قابل برگشت است؟

پس از ابتلا به فرم شدید کووید ۱۹، ریه‌های بیمار می‌تواند بهبود یابند. بهبودی از آسیب ریه زمان می‌برد. آسیب اولیه در ریه‌ها وجود دارد و به دنبال آن زخم ایجاد می‌شود. با گذشت زمان، بافت بهبود می‌یابد، اما ممکن است سه ماه تا یک سال یا بیشتر طول بکشد تا عملکرد ریه فرد به سطح قبل از کووید ۱۹ برگردد.

روند بهبود ریه به خودی خود می‌تواند علائمی ایجاد کند، همانطور که در شکستن استخوان پا، ماه‌ها به گچ احتیاج داریم. هیچ‌کس انتظار ندارد که ما بلافاصله با استخوان پای تازه ترمیم‌شده شروع به دویدن کنیم. در روند بهبود شکستگی و رشد مجدد عضلات، ممکن است بیمار احساس ناخوشایندی داشته باشد. در روند بهبودی ریه‌ها نیز ممکن است بیمار چنین احساس ناخوشایندی را تجربه کند.

پزشکان و بیماران هر دو باید برای ادامه درمان آماده باشند. پس از پایان همه‌گیری، گروهی از بیماران نیاز به مراقبت‌های جدید بهداشتی دارند. پزشکان، درمانگران تنفسی و سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باید به این بیماران کمک کنند تا حد ممکن عملکرد ریه خود را بازیابی کنند./ عبیدی