چرا زنان به بیماری عفونت لگنی مبتلا می شوند؟/ علل ، علایم و درمان عفونت لگنی

بیماری عفونت لگن یا التهاب لگن، عفونت اندام‌های تولید مثل در زنان است. این عفونت می‌تواند با علائمی مانند درد در ناحیه شکم و تب همراه باشد.

التهاب یا عفونت لگن بر اثر ورود باکتری‌ها به واژن ایجاد می‌شود و منجر به عفونت می‌شود. اگر این عفونت مزمن شود می‌تواند به اندام‌های لگنی منتقل شود. انتشار این عفونت در خون، می‌تواند برای زنان بسیار خطرناک باشد.

بیماری عفونت لگن یا التهاب لگنی هنگامی رخ می‌دهد که باکتری‌های منتقل شده از راه رابطه جنسی وارد رحم شده و از طریق رحم به لوله‌های فالوپی و یا تخمدان‌ها می‌رسند و در نتیجه علائم ابتلا به این بیماری در زنان ظاهر می‌شود. اما گاهی این علائم مشخص نیست و اغلب افراد مبتلا به این عفونت بدون داشتن علائم هستند و گاهی خود نیز از آن بی خبرند.


علائم عفونت لگنی چیست؟


عوارض عفونت لگن، عفونت لگن و رحم، علائم عفونت لگن در زنان
عفونت لگنی می‌تواند از طریق رابطه‌ی جنسی منتقل شود


ضمن اینکه برخی از مبتلایان بدون داشتن چنین علائمی می‌باشند، علائم ابتلا به عفونت لگنی به شرح زیر است:

• درد در ناحیه شکم

• تب

• درد در هنگام مقاربت

• درد در هنگام دفع ادرار

• خون ریزی‌های نا منظم

• ترشحات بد بوی واژن

• احساس خستگی

عفونت لگنی می‌تواند با درد ملایمی همراه باشد. ممکن است برخی از زنان علاوه بر داشتن درد، دارای علائمی مانند درد شدید در ناحیه شکم، استفراغ، تب بالا و غش نیز باشند. هنگام مشاهده این علائم باید فورا به پزشک مراجعه کنید، زیرا در صورت وارد شدن عفونت به خون، می‌تواند خطرات جدی داشته باشد.


چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت تجربه کردن موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• احساس درد شدید در ناحیه شکم

• حالت تهوع و استفراغ و از دست دادن کنترل معده

• تب بالای ۳۸ درجه

• ترشحات بد بوی واژن

در صورتی که دارای این علائم هستید هرچند خفیف باشند به پزشک مراجعه کنید تا این بیماری را به موقع و سریع درمان کنید.

در صورت مشاهده ترشحات بد بوی واژن، داشتن درد در هنگام ادرار و یا خون ریزی خارج از زمان قاعدگی باید احتمال دهید که مبتلا به عفونت‌های مقاربتی هستید و در نتیجه باید روابط جنسی خود را برای مدتی متوقف کنید و فورا به پزشک مراجعه کنید. با مراجعه به موقع و درمان سریع عفونت‌های مقاربتی می‌توانید تا حد زیادی از ابتلا به بیماری عفونت لگن جلوگیری کنید.


عوامل ایجاد عفونت لگنی


یکی از عوامل ایجاد عفونت لگنی در زنان ورود باکتری‌ها به واژن می‌باشد. اما شایع‌تر از این مورد می‌تواند عفونت‌های گونوره و یا کلامیدیا باشند. این نوع باکتری‌ها بر اثر رعایت نکردن اصول بهداشتی در هنگام داشتن رابطه جنسی به بدن زنان منتقل می‌شوند.


راه‌های تشخیص عفونت لگنی


برای تشخیص عفونت لگنی در زنان، پزشک ابتدا بیمار را تحت معاینه فیزیکی قرار می‌دهد و یا از بیمار سوالاتی در مورد علائم وجود عفونت بپرسد. ممکن است از ترشحات واژن نمونه برداری کند و یا از طریق آزمایش ادرار اقدام به تشخیص این بیماری کند.

همچنین ممکن است پزشک به وسیله سواب پنبه از مهبل و دهانه رحم نمونه برداری کند و این نمونه‌ها را برای تجزیه و تحلیل برای تشخیص علت و عامل عفونت به آزمایشگاه منتقل کند.

ممکن است برای تشخیص اینکه عفونت تا چه حد در بدن گسترش یافته است، پزشک آزمایش‌های دیگری به شرح زیر تجویز کند: آزمایش خون و ادرار، سونوگرافی و لاپاراسکوپی.


آزمایش خون و ادرار
در آزمایش خون تعداد گلبول‌های سفید و یا سایر نشانه‌های التهاب را اندازه گیری می‌کنند. همچنین ممکن است پزشک آزمایش‌هایی مانند HIV و آزمایش‌های مربوط به عفونت‌های منتقل شده از راه رابطه جنسی را که در ارتباط با لگن هستند تجویز کند.


سونوگرافی
آزمایش سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر ارگانیسم‌ها و اندام تولید مثل انجام می‌شود.


لاپاراسکوپی
لاپاراسکوپی آزمایشی است که طی آن از یک ابزار نازک و روشن با ایجاد یک شکاف کوچک در شکم وارد و دیدن اندام‌های لگن استفاده می‌شود.


راه‌های درمان عفونت لگنی

درمان عفونت لگنی بسته به عامل ایجاد آن به صورت‌های مختلف درمان می‌شود.


تجویز آنتی بیوتیک‌ها


پزشک ممکن است ابتدا برای مبتلایان ترکیبی از آنتی بیوتیک‌ها را تجویز کند. ممکن است برای کنترل بهتر عفونت، پس از دریافت نتایج حاصل شده بر اثر مصرف آنتی بیوتیک ها، نسخه بیمار را دوباره تنظیم کند.

درمان به وسیله آنتی بیوتیک‌ها تا حد زیادی می‌تواند از عوارض جدی جلوگیری کند، اما آسیب ایجاد شده را به طور کلی نمی‌تواند درمان کند.

تجویز راه‌های درمانی برای شریک زندگی
گاهی اوقات ممکن است پزشک به منظور جلوگیری از ابتلای مجدد به عفونت لگنی ناشی از بیماری‌های مقاربتی، شریک جنسی فرد مبتلا را نیز معاینه کند و آزمایش‌هایی برای او تجویز کند.

شریک جنسی آلوده ممکن است هیچ گونه علامتی نداشته باشد. بیشتر زنان مبتلا به عفونت لگنی نیاز به درمان سرپایی دارند. اما در صورتی که مصرف دارو‌ها بدون نتیجه بود و یا در صورتی که باردار هستید ممکن است نیاز به بستری شدن داشته باشید.


جراحی
اگر چه نیاز به روش درمانی از طریق جراحی بسیار نادر است، اما این راه درمانی زمانی مورد نیاز است که در ناحیه لگن یک آبسه تشکیل شده باشد. ممکن است پزشک با استفاده از عمل جراحی آن را تخلیه کند. زمانی که درمان از طریق آنتی بیوتیک‌ها بی تأثیر باشد و یا راه‌های تشخیص این بیماری مشکل باشد و دارای هیچ گونه علائمی نباشد و تشخیص آن مشکوک باشد ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

عواملی وجود دارند که ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت لگنی شوند، این عوامل به شرح زیر می‌باشد:

• داشتن رابطه جنسی با بیش از یک نفر

• داشتن رابطه جنسی با فردی که با افراد زیادی روابط جنسی دارد

• روابط جنسی حفاظت نشده

• داشتن سابقه بیماری التهاب لگنی و یا عفونت‌هایی که از راه جنسی منتقل می‌شوند/ بیتوته