.svg)
بیماری روماتیسم مفصلی چیست و چه علائمی دارد؟ + درمان
پارسینه: سیستم ایمنی بدن به علت اختلالاتی که روی می دهد به مفاصل حمله میکند و در نتیجه باعث درد و تورم و التهاب در عضله و استخوان ها می شود.اگر التهاب ایجاد شده غیر قابل کنترل و شدید شده باشد، به غضروف نیز آسیب وارد خواهد کرد
روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) یک بیماری خود ایمنی است. سیستم ایمنی بدن به علت اختلالاتی که روی می‌دهد به مفاصل حمله میکند و در نتیجه باعث درد و تورم و التهاب در عضله و استخوان‌ها می‌شود. اگر التهاب ایجاد شده غیر قابل کنترل و شدید شده باشد، به غضروف نیز آسیب وارد خواهد کرد و بافت الاستیک که در انتهای استخوان بوده و استخوان را پوشش می‌دهد، به مرور با ازبین رفتن غضروف‌ها فاصله بین استخوان‌ها کمتر می‌شود. رماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) معمولاً بین ۳۵ تا ۶۰ سالگی بروز میکند
بیماری روماتیسم مفصلی چیست و چه علائمی دارد؟
بیماری روماتیسم مفصلی چیست و چه علائمی دارد؟
علائم رماتیسم مفصلی
تورم، درد، حرارت در مفاصل. معمولاً مفاصل کوچک‌تر دست‌ها یا پا‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
سفتی و خشکی صبحگاهی که بیش از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد (یا در صورت استراحت در طول روز، خشکی مفصل بروز می‌یابد که بیش از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد).
کاهش دامنه حرکتی مفصل و قدرت عضله
ضعف و خستگی مزمن
احساس غیر طبیعی مانند سوزش یا تیر کشیدن
اشکال در خواب به خاطر وجود درد
ضعف عضلات
علائمی شبیه آنفولانزا، مثل احساس داغی و تعریق
سر درد
گردن درد
کاهش اشتها
تب
بیماری رماتیسم مفصلی دارای الگویی متقارن است؛ بنابراین مفاصل به صورت قرینه در هر دو سمت بدن تحت تأثیر رماتیسم قرار می‌گیرند. یعنی اگر مچ راست صدمه دیده باشد، علائم در مچ چپ نیز بروز می‌یابد.
شایان ذکر است که علائم روماتیسم مفصلی در هر بیمار به شیوه‌ای متفاوت بروز می‌یابد. دوره و شدت بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است و هیچ دو بیماری شبیه هم نیستند. علائم میتواند هر روز تغییر کنند و زمان‌هایی وجود دارد که بیماری فعال است و گاهی نیز غیرفعال و خاموش است.
ممکن است علائم حالت رفت و برگشتی داشته باشد یا چندین سال دوام داشته باشد. ممکن است بیمار فقط چند مورد از علائم بالا را داشته باشد و یا اینکه علائمی به جز علائم ذکر شده هم داشته باشد.
علت روماتیسم مفصلی و درمان آن
علت روماتیسم مفصلی حمله کردن سیستم ایمنی به لایه داخلی غشاء مفصل یا غشاء سینوویال (لایه غشا‌های پیرامون مفصل) است. نقش معمول سیستم ایمنی بدن حفاظت از ما در برابر عفونت‌ها می‌باشد.
با وجود این، زمانی که فرد دچار بیماری خود ایمنی می‌شود، سیستم ایمنی به جای حمله به عوامل خارجی مثل عفونت، به بافت‌های سالم بدن حمله میکند و در نتیجه باعث ایجاد التهاب و آسیب به مفاصل می‌شود.
تورم، زمانی رخ می‌دهد که مفصل در واکنش به التهاب، مقدار زیادی مایع سنوویال تولید میکند. گاهی اوقات سایر بخش‌های بدن مثل ریه و چشم تحت تأثیر قرارمی‌گیرند. التهاب حاصله، غشاء سینوویال را ضخیم میکند و در نهایت غضروف و استخوان درون مفصل را از بین می‌برد.
تاندون‌ها و رباط‌های (لیگامان‌ها) نگهدارنده مفاصل در کنار یکدیگر، ضعیف و کشیده می‌شوند و به تدریج مفصل شکل طبیعی و نظم خود را از دست می‌دهد.
عواملی که خطر ابتلا به رماتیسم مفصل را افزایش می‌دهد
سیگار کشیدن: افرادی که سیگار می‌کشند، به خصوص فردی که از نظر ژنتیکی مستعد باشد نیز احتمال ابتلا به این بیماری در وی افزایش می‌یابد.
سابقه خانوادگی: اگر عضوی در خانواده مبتلا به رماتیسم مفصل است، درصد ابتلا به رماتیسم مفصل در دیگر اعضای خانواده افزایش می‌یابد.
سن: معمولا این بیماری در سنین متوسط است. (بیشتر در سنین ۳۰ تا۶۰ سالگی رخ می‌دهد.)
چاقی: خانم‌هایی که بالای ۵۰ سال هستند و اضافه وزن دارند احتمال ابتلا به رماتیسم مفصل بیشتر می‌شود.
جنسیت: به طور کلی خانم‌ها بیشتر از مردان درگیر این بیماری می‌شوند.
بیماری روماتیسم مفصلی چیست و چه علائمی دارد؟
تورم، درد، حرارت در مفاصل. معمولاً مفاصل کوچک‌تر دست‌ها یا پا‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
سفتی و خشکی صبحگاهی که بیش از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد (یا در صورت استراحت در طول روز، خشکی مفصل بروز می‌یابد که بیش از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد).
کاهش دامنه حرکتی مفصل و قدرت عضله
ضعف و خستگی مزمن
احساس غیر طبیعی مانند سوزش یا تیر کشیدن
اشکال در خواب به خاطر وجود درد
ضعف عضلات
علائمی شبیه آنفولانزا، مثل احساس داغی و تعریق
سر درد
گردن درد
کاهش اشتها
تب
بیماری رماتیسم مفصلی دارای الگویی متقارن است؛ بنابراین مفاصل به صورت قرینه در هر دو سمت بدن تحت تأثیر رماتیسم قرار می‌گیرند. یعنی اگر مچ راست صدمه دیده باشد، علائم در مچ چپ نیز بروز می‌یابد.
شایان ذکر است که علائم روماتیسم مفصلی در هر بیمار به شیوه‌ای متفاوت بروز می‌یابد. دوره و شدت بیماری از فردی به فرد دیگر متفاوت است و هیچ دو بیماری شبیه هم نیستند. علائم میتواند هر روز تغییر کنند و زمان‌هایی وجود دارد که بیماری فعال است و گاهی نیز غیرفعال و خاموش است.
ممکن است علائم حالت رفت و برگشتی داشته باشد یا چندین سال دوام داشته باشد. ممکن است بیمار فقط چند مورد از علائم بالا را داشته باشد و یا اینکه علائمی به جز علائم ذکر شده هم داشته باشد.
علت روماتیسم مفصلی و درمان آن
علت روماتیسم مفصلی حمله کردن سیستم ایمنی به لایه داخلی غشاء مفصل یا غشاء سینوویال (لایه غشا‌های پیرامون مفصل) است. نقش معمول سیستم ایمنی بدن حفاظت از ما در برابر عفونت‌ها می‌باشد.
با وجود این، زمانی که فرد دچار بیماری خود ایمنی می‌شود، سیستم ایمنی به جای حمله به عوامل خارجی مثل عفونت، به بافت‌های سالم بدن حمله میکند و در نتیجه باعث ایجاد التهاب و آسیب به مفاصل می‌شود.
تورم، زمانی رخ می‌دهد که مفصل در واکنش به التهاب، مقدار زیادی مایع سنوویال تولید میکند. گاهی اوقات سایر بخش‌های بدن مثل ریه و چشم تحت تأثیر قرارمی‌گیرند. التهاب حاصله، غشاء سینوویال را ضخیم میکند و در نهایت غضروف و استخوان درون مفصل را از بین می‌برد.
تاندون‌ها و رباط‌های (لیگامان‌ها) نگهدارنده مفاصل در کنار یکدیگر، ضعیف و کشیده می‌شوند و به تدریج مفصل شکل طبیعی و نظم خود را از دست می‌دهد.
عواملی که خطر ابتلا به رماتیسم مفصل را افزایش می‌دهد
سیگار کشیدن: افرادی که سیگار می‌کشند، به خصوص فردی که از نظر ژنتیکی مستعد باشد نیز احتمال ابتلا به این بیماری در وی افزایش می‌یابد.
سابقه خانوادگی: اگر عضوی در خانواده مبتلا به رماتیسم مفصل است، درصد ابتلا به رماتیسم مفصل در دیگر اعضای خانواده افزایش می‌یابد.
سن: معمولا این بیماری در سنین متوسط است. (بیشتر در سنین ۳۰ تا۶۰ سالگی رخ می‌دهد.)
چاقی: خانم‌هایی که بالای ۵۰ سال هستند و اضافه وزن دارند احتمال ابتلا به رماتیسم مفصل بیشتر می‌شود.
جنسیت: به طور کلی خانم‌ها بیشتر از مردان درگیر این بیماری می‌شوند.
بیماری روماتیسم مفصلی چیست و چه علائمی دارد؟
عوارض رماتیسم مفصل
عفونت: برای درمان و مقابله با رماتیسم مفصل بیمار، دارو‌هایی را مصرف میکند که ممکن است سیستم ایمنی بدن را مختل کرده و همین عامل باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.
افزایش چربی بدن
افرادی که مبتلا به رماتیسم مفصل هستند مانند افراد چاق، درصد بیشتری از بدنشان دارای چربی است.
سندرم تونل کارپال: فردی که رماتیسم مفصل دارد، این بیماری روی مچ و انگستان دست موثر بوده و ممکن است باعث ایجاد درد در این نواحی شود.
مشکلات قلبی: روماتیسم مفصل خطرمسدود سازی جریان قلب را به دنبال دارد.
بیماری ریه: افرادی که به رماتیسم مفصل مبتلا هستند، ممکن است دچار التهاب و زخم در ناحیه ریه شده و میتواند مشکلات تنفسی را به همراه داشته باشد.
لنفوم: این بیماری ممکن است مشکلاتی رادر سیستم لنفاوی ایجاد کند.
خشک شدن چشم و دهان: بیماری رماتیسم مفصل ممکن است اختلالاتی را به وجود آورد که منجربه خشک شدن چشم و دهان گردد.
پوکی استخوان: خود بیماری رماتیسم مفصل و دارو‌های مصرفی آن، خطر ابتلا به پوکی استخوان را بسیار افزایش می‌دهد و منجربه تضعیف استخوان و ایجاد شکستگی خواهد شد.
نتیجه گیری
زمانی که علائم و نشانه‌های رماتیسم مفصل را در خود و یا اطرافیان مشاهده کردید هرچه سریعتر برای درمان رماتیسم مفصلی به دکترارتوپد خوب مراجعه کنید تا زودتر مراحل درمانی آغاز شده و بیماری پیشرفت نکرده و غیر قابل کنترل نگردد.
در ادامه برای مطالعه رزیم غذایی بیماری روماتیسم همراه اندیشه معاصر باشید.
درمان اصلی بیماری رماتیسم مفصلی، دارو است. دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، دارو‌های ضد روماتیمسی (DMARDs)، و کورتیکواستروئید‌ها از جمله دارو‌های اصلی این بیماری هستند.
اما در تحقیقات نشان داده شده است که رژیم‌های عاری از گلوتن و کازئین میتواند در عده‌ای مفید واقع شود.
گلوتن ماده اصلی است که در غلات خصوصا گندم، جو و… وجود دارد و کازئین از ترکیبات اصلی شیر و لبنیات است.
گمان بر این است که سیستم ایمنی این افراد در مقابل این پروتئین‌ها پادتن ضد گلوتن تولید میکند، این پادتن‌ها در بیماران سیلیاکی نیز قابل مشاهده است.
هنوز به طور قطع ثابت نشده است که رژیم فاقد گلوتن بر تمام افراد دچار آرتریت روماتونید موثر باشد. البته بهتر است تمام افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دوره‌ای رژیم فاقد گلوتن را اجرا تمایند؛ و در صورت مشاهده بهبودی آنرا ادامه دهند
تخم مرغ و لبنیات
مطالعات اولیهدر موش‌ها نشان داد نشان داده اند که مصرف تخم مرغ و شیر میتواند مشکل ساز باشد. این مواد غذایی پادتن‌های ایمنی خاص و نشانگر‌های التهابی مرتبط با نشانه‌های آرتریت روماتوئید، ا تولید می‌کنند.
اما تمام این مواد باید از سوی یک متخصص آلرژی چک شود که بدن شما به این ماده آلرژی دارد یا خیر؟
اما مواد غذایی مفید در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)
در مطالعات صورت گرفته بیشتر از مکمل‌ها استفاده شده است تا خود ماده غذایی به همین دلیل خواهشمند است بدون اجازه پزشکتان هیچ یک از مکمل‌های توضیح داده شده در ادامه را مصرف ننمایید، زیرا بیم تداخل با دیگر دارو‌ها میرود.
اسید‌های چرب امگا-۳ (کپسول روغن ماهی)
در تحقیقات به این نتیجه رسیدند که دوز حداقل ۲.۷ گرم روغن ماهی (درای DHA و EPA) میتواند در ۶ ماهه ابتدایی مصرف اثر دارو‌های ضد التهابی را افزایش دهد. (هر کپسول بزرگ روغن مهی حاوی ۱ گرم است همانگونه که مشاهده می‌نمایید دوز بالا و به مدت طولانی دارای اثر بخشی است، پس به هیچ عنوان دست به مصرف خودسرانه دارو نزنید و حتما نظر پزشک کتخصص روماتولوژی یا کارشناس تغذیه خود را جویا شوید.
ویتامین K۲
فرم خاصی از ویتامین K۲ به نام MK-۷ میتواند اثربخشی دارو‌های آرتریت روماتوئید را افزایش دهد. در افرادیکه از این نوع ویتامین استفاده نموده اند مقدار استئو کلسین نیز افزایش یافته که این نشانه‌ای از بهبود و سلامت استخوان است.
اما در حال حاضر، مشخص نیست منابع غذایی ویتامین K۲ آثاری مشابه را ارائه می‌کنند یا خیر.
ویتامین D و کلسیم
افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به واسطه التهاب مزمن، فعالیت جسمانی کاهش یافته، و استفاده از کورتیکواستروئید‌ها در معرض خطر افزایش یافته بیماری استخوانی قرار دارند. در شرایطی که به نظر نمی‌رسد ویتامین D و کلسیم اثر مستقیم بر خطر یا نشانه‌های آرتریت روماتوئید داشته باشند، حفظ سطوح کافی از آن‌ها برای کاهش خطر شکستگی استخوان ضروری است.
ویتامین D برای حفظ شرایط سلامت خوب ضروری است. در شرایطی که ممکن است امکان قرار گرفتن به اندازه کافی در معرض نور خورشید وجود نداشته باشد، مکمل‌های ویتامین D بعلاوه کلسیم توصیه می‌شوند. منابع غذایی از جمله ماهی‌های چرب، زرده تخم مرغ، شیر غنی شده نیز توصیه می‌شوند.
بیماری روماتیسم مفصلی چیست و چه علائمی دارد؟
عفونت: برای درمان و مقابله با رماتیسم مفصل بیمار، دارو‌هایی را مصرف میکند که ممکن است سیستم ایمنی بدن را مختل کرده و همین عامل باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.
افزایش چربی بدن
افرادی که مبتلا به رماتیسم مفصل هستند مانند افراد چاق، درصد بیشتری از بدنشان دارای چربی است.
سندرم تونل کارپال: فردی که رماتیسم مفصل دارد، این بیماری روی مچ و انگستان دست موثر بوده و ممکن است باعث ایجاد درد در این نواحی شود.
مشکلات قلبی: روماتیسم مفصل خطرمسدود سازی جریان قلب را به دنبال دارد.
بیماری ریه: افرادی که به رماتیسم مفصل مبتلا هستند، ممکن است دچار التهاب و زخم در ناحیه ریه شده و میتواند مشکلات تنفسی را به همراه داشته باشد.
لنفوم: این بیماری ممکن است مشکلاتی رادر سیستم لنفاوی ایجاد کند.
خشک شدن چشم و دهان: بیماری رماتیسم مفصل ممکن است اختلالاتی را به وجود آورد که منجربه خشک شدن چشم و دهان گردد.
پوکی استخوان: خود بیماری رماتیسم مفصل و دارو‌های مصرفی آن، خطر ابتلا به پوکی استخوان را بسیار افزایش می‌دهد و منجربه تضعیف استخوان و ایجاد شکستگی خواهد شد.
نتیجه گیری
زمانی که علائم و نشانه‌های رماتیسم مفصل را در خود و یا اطرافیان مشاهده کردید هرچه سریعتر برای درمان رماتیسم مفصلی به دکترارتوپد خوب مراجعه کنید تا زودتر مراحل درمانی آغاز شده و بیماری پیشرفت نکرده و غیر قابل کنترل نگردد.
در ادامه برای مطالعه رزیم غذایی بیماری روماتیسم همراه اندیشه معاصر باشید.
درمان اصلی بیماری رماتیسم مفصلی، دارو است. دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، دارو‌های ضد روماتیمسی (DMARDs)، و کورتیکواستروئید‌ها از جمله دارو‌های اصلی این بیماری هستند.
اما در تحقیقات نشان داده شده است که رژیم‌های عاری از گلوتن و کازئین میتواند در عده‌ای مفید واقع شود.
گلوتن ماده اصلی است که در غلات خصوصا گندم، جو و… وجود دارد و کازئین از ترکیبات اصلی شیر و لبنیات است.
گمان بر این است که سیستم ایمنی این افراد در مقابل این پروتئین‌ها پادتن ضد گلوتن تولید میکند، این پادتن‌ها در بیماران سیلیاکی نیز قابل مشاهده است.
هنوز به طور قطع ثابت نشده است که رژیم فاقد گلوتن بر تمام افراد دچار آرتریت روماتونید موثر باشد. البته بهتر است تمام افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دوره‌ای رژیم فاقد گلوتن را اجرا تمایند؛ و در صورت مشاهده بهبودی آنرا ادامه دهند
تخم مرغ و لبنیات
مطالعات اولیهدر موش‌ها نشان داد نشان داده اند که مصرف تخم مرغ و شیر میتواند مشکل ساز باشد. این مواد غذایی پادتن‌های ایمنی خاص و نشانگر‌های التهابی مرتبط با نشانه‌های آرتریت روماتوئید، ا تولید می‌کنند.
اما تمام این مواد باید از سوی یک متخصص آلرژی چک شود که بدن شما به این ماده آلرژی دارد یا خیر؟
اما مواد غذایی مفید در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)
در مطالعات صورت گرفته بیشتر از مکمل‌ها استفاده شده است تا خود ماده غذایی به همین دلیل خواهشمند است بدون اجازه پزشکتان هیچ یک از مکمل‌های توضیح داده شده در ادامه را مصرف ننمایید، زیرا بیم تداخل با دیگر دارو‌ها میرود.
اسید‌های چرب امگا-۳ (کپسول روغن ماهی)
در تحقیقات به این نتیجه رسیدند که دوز حداقل ۲.۷ گرم روغن ماهی (درای DHA و EPA) میتواند در ۶ ماهه ابتدایی مصرف اثر دارو‌های ضد التهابی را افزایش دهد. (هر کپسول بزرگ روغن مهی حاوی ۱ گرم است همانگونه که مشاهده می‌نمایید دوز بالا و به مدت طولانی دارای اثر بخشی است، پس به هیچ عنوان دست به مصرف خودسرانه دارو نزنید و حتما نظر پزشک کتخصص روماتولوژی یا کارشناس تغذیه خود را جویا شوید.
ویتامین K۲
فرم خاصی از ویتامین K۲ به نام MK-۷ میتواند اثربخشی دارو‌های آرتریت روماتوئید را افزایش دهد. در افرادیکه از این نوع ویتامین استفاده نموده اند مقدار استئو کلسین نیز افزایش یافته که این نشانه‌ای از بهبود و سلامت استخوان است.
اما در حال حاضر، مشخص نیست منابع غذایی ویتامین K۲ آثاری مشابه را ارائه می‌کنند یا خیر.
ویتامین D و کلسیم
افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به واسطه التهاب مزمن، فعالیت جسمانی کاهش یافته، و استفاده از کورتیکواستروئید‌ها در معرض خطر افزایش یافته بیماری استخوانی قرار دارند. در شرایطی که به نظر نمی‌رسد ویتامین D و کلسیم اثر مستقیم بر خطر یا نشانه‌های آرتریت روماتوئید داشته باشند، حفظ سطوح کافی از آن‌ها برای کاهش خطر شکستگی استخوان ضروری است.
ویتامین D برای حفظ شرایط سلامت خوب ضروری است. در شرایطی که ممکن است امکان قرار گرفتن به اندازه کافی در معرض نور خورشید وجود نداشته باشد، مکمل‌های ویتامین D بعلاوه کلسیم توصیه می‌شوند. منابع غذایی از جمله ماهی‌های چرب، زرده تخم مرغ، شیر غنی شده نیز توصیه می‌شوند.
بیماری روماتیسم مفصلی چیست و چه علائمی دارد؟
بهترین رژیم غذایی یا الگوی خوردن برای آرتریت روماتوئید چیست؟
رژیم غذایی گیاهی
شواهد محدودی نشان داده اند که رژیم‌های غذایی گیاهخواری و وگان می‌توانند مفید باشند.
رژیم‌های غذایی گیاهخواری به طور معمول از محتوای چربی‌های امگا-۳ و ویتامین D پایینی برخوردار هستند. این مواد مغذی می‌توانند تاثیر چشمگیری بر آرتریت روماتوئید داشته باشند.
برخی نیز بر این عقیده اند که اگر هدف اصلی برای دلایل سلامتی باشد، رژیم‌های غذایی گیاهخواری بیش از اندازه محدود هستند.
رژیم غذایی پالئو
رژیم غذایی پالئو که به نام رژیم غذایی غارنشینی یا پارینه‌سنگی نیز شناخته می‌شود یک الگوی خوردن است که برخی گروه‌های غذایی را حذف میکند. این مواد غذایی شامل گندم (گلوتن) و لبنیات می‌شوند که به واسطه ایجاد التهاب در برخی مردم شناخته شده هستند.
شواهد گزارش شده توسط بیماران نشان می‌دهند که رژیم غذایی پالئو میتواند به آرتریت روماتوئید کمک کند. این احتمالا به دلیل آن است که افراد حساس به گلوتن یا لبنیات بلافاصله متوجه بهبود شرایط خود می‌شوند.
این رژیم غذایی سرشار از چربی‌های امگا-۳ بوده و غذا‌های کم ارزش را حذف میکند که می‌توانند مفید باشد.
متاسفانه، رژیم غذایی پالئو کاهش و حذف مصرف مواد غذایی مغذی مانند حبوبات و سیب زمینی را نیز توصیه میکند که غیر ضروری است.
رژیم غذایی مدیترانه‌ای
رژیم غذایی مدیترانه‌ای از مواد غذایی سنتی که پیش از دهه ۱۹۷۰ در کشور‌هایی مانند کرواسی و یونان مصرف می‌شدند، تشکیل شده است.
این رژیم غذایی بر مصرف میوه ها، سبزیجات، حبوبات، غلات کامل، روغن زیتون، و غذای دریایی متمرکز است. به واسطه میزان مطلوب از چربی‌های امگا-۳ و اسید آراشیدونیک، این رژیم غذایی نشانه‌های مثبتی در درمان آرتریت روماتوئید نشان داده است. / نویسنده: شایسته محمدی/ اندیشه معاصر
شواهد محدودی نشان داده اند که رژیم‌های غذایی گیاهخواری و وگان می‌توانند مفید باشند.
رژیم‌های غذایی گیاهخواری به طور معمول از محتوای چربی‌های امگا-۳ و ویتامین D پایینی برخوردار هستند. این مواد مغذی می‌توانند تاثیر چشمگیری بر آرتریت روماتوئید داشته باشند.
برخی نیز بر این عقیده اند که اگر هدف اصلی برای دلایل سلامتی باشد، رژیم‌های غذایی گیاهخواری بیش از اندازه محدود هستند.
رژیم غذایی پالئو
رژیم غذایی پالئو که به نام رژیم غذایی غارنشینی یا پارینه‌سنگی نیز شناخته می‌شود یک الگوی خوردن است که برخی گروه‌های غذایی را حذف میکند. این مواد غذایی شامل گندم (گلوتن) و لبنیات می‌شوند که به واسطه ایجاد التهاب در برخی مردم شناخته شده هستند.
شواهد گزارش شده توسط بیماران نشان می‌دهند که رژیم غذایی پالئو میتواند به آرتریت روماتوئید کمک کند. این احتمالا به دلیل آن است که افراد حساس به گلوتن یا لبنیات بلافاصله متوجه بهبود شرایط خود می‌شوند.
این رژیم غذایی سرشار از چربی‌های امگا-۳ بوده و غذا‌های کم ارزش را حذف میکند که می‌توانند مفید باشد.
متاسفانه، رژیم غذایی پالئو کاهش و حذف مصرف مواد غذایی مغذی مانند حبوبات و سیب زمینی را نیز توصیه میکند که غیر ضروری است.
رژیم غذایی مدیترانه‌ای
رژیم غذایی مدیترانه‌ای از مواد غذایی سنتی که پیش از دهه ۱۹۷۰ در کشور‌هایی مانند کرواسی و یونان مصرف می‌شدند، تشکیل شده است.
این رژیم غذایی بر مصرف میوه ها، سبزیجات، حبوبات، غلات کامل، روغن زیتون، و غذای دریایی متمرکز است. به واسطه میزان مطلوب از چربی‌های امگا-۳ و اسید آراشیدونیک، این رژیم غذایی نشانه‌های مثبتی در درمان آرتریت روماتوئید نشان داده است. / نویسنده: شایسته محمدی/ اندیشه معاصر
ارسال نظر