تخت جمشید تحقیر می‌شود

اثر جهانی تخت جمشید که هر ساله بیشترین بازدید کننده داخلی و خارجی را در کشور دارد در واقع با چالش‌های بسیاری مواجه شده است.

جدا از آسیب‌های فرسایشی که هر ساله گریبان‌گیر این اثر برجسته جهانی است و شاید اجتناب‌ناپذیر نیز باشد اما فقدان برنامه‌های راهبردی و امکانات زیرساختی شهر مرودشت و در مجاورت این اثر تاریخی باعث شده است که این شهرستان از قافله درآمدزایی و ایجاد اشتغال عقب بماند، در حالی که تعداد بسیاری از باارزش‌ترین آثار باستانی ایران و جهان در این شهرستان قرار دارد و اکثریت گردشگران خارجی و داخلی از این آثار بازدید می‌کنند.

اغلب شهرها و کشورها کوشش می‌کنند تا با اجرایی کردن راهکارهای مناسب و ارائه فرهنگ، آداب، رسوم و موقعیت‌های جذاب و منحصربه‌فرد، گردشگران را به سوی خود جذب کرده و دروازه‌های سود سرشار این صنعت پول‌ساز را به روی مردم دیار خود بگشایند.

با وجود اینکه مرودشت دارای دو اثر باستانی ثبت شده جهانی و ده‌ها اثر تاریخی و فرهنگی ارزشمند دیگر است، نه تنها در جذب درآمد جایگاه مطلوبی ندارد بلکه از تجربه دیگر شهرها نیز نتوانسته استفاده کند.

بلیط 500 تومانی تخت جمشید در واقع تحقیر این مجموعه جهانی است و این اثر در ایام نوروز با یک‌میلیون بازدید کننده دارای درآمدی در حدود 500 میلیون تومان بوده، در حالی که باغ پرندگان اصفهان با بلیط 4 هزار و پانصد تومانی با 300 هزار بازدید کننده صاحب درآمد در حدود یک ‌میلیارد و 350 میلیون تومان است.

قیمت ورودی پارکینگ عمومی تخت جمشید دو برابر بلیط این مجموعه جهانی بوده که نشانگر نبود برنامه راهبردی برای توسعه و ارائه خدمات رفاهی به گردشگران است.

به ‌یقین ورود و خروج گردشگر نمی‌تواند در ایجاد اشتغال سهمی داشته باشد و نیازهای متعدد گردشگران باید در منطقه وجود داشته باشد تا بتوانند از آن استفاده کنند اما این امکانات و زیرساخت‌ها در تخت جمشید وجود ندارد.

از سویی دیگر نحوه اداره تخت جمشید به گونه‌ای است که انتظارات مردم را در بحث درآمدزایی و ایجاد اشتغال تامین نمی‌کند و نهادهای خدماتی مانند شهرداری در مدیریت تخت جمشید نقشی ندارند.

تخت جمشید باید وارد محدوده خدماتی شهر مرودشت شود و به صورت هیئت امنایی اداره شود تا نهادهایی مانند شهرداری که به گردشگران خدمات می‌دهند در مدیریت و درآمد آن سهیم باشند.

مرودشت با دارا بودن ده‌ها اثر و تپه باستانی، زمانی می‌تواند در حوزه گردشگری به خود ببالد که این آثار درآمدزا شود و از میزان بیکاری بکاهد و هنگامی می‌توان از درآمد پایدار و اقتصاد بدون نفت سخن گفت که نسبت به گردشگری در شهرهایی مانند مرودشت با پتانسیل¬های بی¬نظیر بی‌تفاوت نبود.

شاید زمان آن رسیده باشد که مسئولان پی به این نکته ببرند که جاذبه‌ها شرط لازم برای جذب جهانگرد هستند اما شرط کافی نیستند و عوامل دیگری نیز در کنار آنها باید وجود داشته باشند تا صنعت گردشگری رونق گیرد که از مهمترین این عوامل حمل و نقل مناسب، راه‌های ارتباطی مناسب، امکانات زیرساختی مانند هتل و رستوران که عدم وجود آنها در تخت جمشید به خوبی احساس می‌شود.