این جنگنده روسی مهمان نیروی هوایی ارتش ایران می شود+ عکس

به گزار ش پارسینه و به نقل از خبر آنلاین؛ این مقام ارشد دفاعی کشور درباره قرارداد خرید سوخو این را هم بیان کرد که «زمانی ما قراری را برای خرید می‌گذاریم؛ اما به این نتیجه می‌رسیم که توانمندی تولید در داخل برای خودمان به وجود آمده است؛ اما ما در حال بررسی شرایط هستیم».

سوخو-۳۵ یک جنگنده چندمنظوره اَبَرچابک تک‌خلبان ساخت کشور روسیه با قابلیت مانور بالاست که به عنوان یک جنگنده برتر هوایی طراحی شده است. سوخو-۳۵ در سازمان ناتو با نام فلانکر-E شناخته می‌شود.

سوخو-۳۵ توانایی انجام گستره‌ای از دشوارترین مانور‌ها ازجمله مانور کبرا، مانور کولبیت، مانور زنگوله (بِل)، مانور تِیل اِسلاید و مانور هوک را در بالاترین کیفیت داراست. انجام مانور هِربست برای سوخو-۳۵ بسیار پیش پا افتاده‌است. همچنین می‌تواند در کمتر از پنج ثانیه سرعت خود را به صفر رسانده و کاملاً تغییر جهت دهد.



در آغاز پروژه سوخو-۳۵ مدل‌های پیش‌نمونه با پیش‌بال ساخته شده بودند؛ ولی در ادامه پروژه برای کاهش سطح مقطع راداری و همچنین چابکی در مانور هوایی، مهندسان تصمیم گرفتند که این پیش‌بال‌ها را حذف کنند. مدل دارای پیش‌بال دیگر ساخته نمی‌شود و در مجموع تنها ۱۵ فروند سوخو-۳۵ با پیش‌بال ساخته‌شده‌است.

همه نمونه‌های صادراتی نیز بدون پیش‌بال هستند. سوخو-۳۵ از رادار بسیار نیرومند N ۰۳۵ ایربیس E بهره می‌برد که به پلنگ برفی مشهور است. این رادار مدل پیشرفته‌ای از رادار N ۰۱۱ M است که در جنگنده سوخو-۲۷ام به کار رفته‌است. این رادار توانایی شناسایی اهداف هوایی در فاصله ۴۰۰ کیلومتری را دارد و می‌تواند ۳۰ هدف هوایی را از فاصله ۳۰۰ کیلومتری رهگیری کرده و همزمان با ۸ فروند از آن‌ها درگیر شود. از آنجاییکه این رادار چندمنظوره دارای فناوری دهانه ترکیبی است، توانایی ارائه تصویر‌های باکیفیت از سطح زمین و عوارض جغرافیایی را دارا است.

این جنگنده همچنین از یک سامانه پیشرفته با نام OLS-۳۵ بهره می‌برد که یک سامانه اوپتو الکترونیک است که می‌تواند روش‌های گوناگونی از رهگیری، ازجمله جستجو و ردیابی فروسرخ را در اختیار خلبان قرار دهد. جنگنده سوخو-۳۵ می‌تواند از فاصله ۳۰۰ کیلومتری موشک‌های هوا به هوا یا کروز شلیک کند. این جنگنده از دو موتور AL-۴۱ F ۱ S بهره می‌برد که از فناوری جهت‌دهی رانش برخوردار است. پیکربندی سامانه‌های جهت‌دهی رانش در سوخو-۳۵ همانند پیکربندی به‌کار رفته در جنگنده‌های سوخو-۳۰ ام‌کی‌آی و سوخو-۵۷ است.



این فناوری، با حرکت دادن نازلِ موتورها، به سوخو-۳۵ این امکان را می‌دهد تا دینامیک پرواز خود را بسرعت تغییر دهد و توانایی اَبَر چابکی بدست بیاورد تا با این روش بتواند پس از بروز واماندگی (استال)، همچنان با سرعت پایین مانور بدهد. این شیوه رزم با روش‌های غربی تفاوت بسیاری دارد؛ زیرا روش‌های غربی با تکیه بر حفظ و نگهداشتِ انرژی جنبشی جنگنده صورت می‌پذیرد و همیشه با سرعت بالا انجام می‌شود.

موتور‌های سوخو-۳۵ این امکان را فراهم کردند که خلبان بتواند بدون استفاده از پس‌سوز به سرعت زبرصوت دست پیدا کند. بنا بر گزارش کارلو کوپ، تحلیلگر ارشد «اندیشکده مطالعات هوایی استرالیا»، ویژگی پرواز ابرپیمایشی که در سوخو-۳۵ وجود دارد، موجب می‌شود که این جنگنده بتواند با هواپیما‌های دیگر که با سرعت و ارتفاع بیشتری پرواز می‌کنند به راحتی درگیر و پیروز شود. کوپ ادعا کرد که این ویژگی باعث شده تا سوخو-۳۵ به راحتی در نبرد با جنگنده اف-۳۵ پیروز باشد.

شرکت آمریکایی رند کورپوریشن پس از یک پژوهش در سال ۲۰۰۸ میلادی، جنگنده سوخو-۳۵ را برتر از اف-۳۵ نامید.