با هر دقیقه استفاده از اینترنت چهار تن گاز دی اکسید کربن تولید می‌شود

اما چیزی که دلیل اشاعه این گاز در فضا می‌شود، استفاده از کربن در شبکه‌های اجتماعی اینترنت برای کار کردن سرورهایشان است. پایگاه‌های اینترنتی از سرورهایی استفاده می‌کنند که این سرورها همچون رایانه‌ها گرم می‌شوند و لازم است که آن‌ها به طور مرتب خنک شوند. این فرآیند خنک سازی با استفاده از منابع مختلف انرژی از جمله کربن و برق انجام می‌شود که مستلزم مصرف انرژی فراوانی هم است.

همه ما تصور می‌کنیم که اینترنت باعث صرفه جویی در کاغذ و جلوگیری از قطع درختان می‌شود که این فرایند گاز دی اکسید کربن را هم در هوا کاهش می‌دهد. از سوی دیگر اینترنت به برخی از افراد این امکان را می‌دهد که بتوانند از راه دور کار کنند و شاید همین موضوع در کاهش ترافیک و به دنبال آن کاهش آلودگی تأثیر خواهد داشت. اما طبق تحقیقات انجام شده در اروپا، یک کیلومتر حرکت خودروها همان میزانی گاز تولید می‌کند که با هر هزار بار جستجو در گوگل، دی اکسید کربن تولید می‌شود.

«کریس گودال» نویسنده کتاب ده فناوری برای نجات زمین نیز در این مورد ادعا کرده که جستجوی گوگل با فرض پانزده دقیقه استفاده از رایانه بین ۷ تا ۱۰ گرم تخمین زده می‌شود. مدیرعامل شرکت مشاوره محیطی بریتانیایی هم گفته بود که صرفاً روشن کردن یک رایانه، چیزی حدود ۴۰ تا ۸۰ گرم در ساعت دی اکسید کربن تولید می‌کند.

تمامی این‌ها درحالی است که میلیون‌ها نفر بدون در نظر گرفتن محیط، از گوگل استفاده می‌کنند و روز به روز به تعداد سرورها در جهان افزوده می‌شود. کارشناسان توصیه می‌کنند زمانی که به دستگاه‌هایی همچون رایانه نیاز نیست این دستگاه‌ها باید خاموش شوند. این امر علاوه‌بر صرفه جویی ده درصدی در مصرف انرژی، از انتشار گاز دی اسید کربن در فضا نیز جلوگیری می‌کند. ‌