معاینات لازم پیش از ازدواج
پارسینه: پس از آنکه زن و مرد از نظر اخلاقی و اقتصادی و اجتماعی و ... با یکدیگر توافق کردند، لااقل در حدود یکی دو ماه پیش از ازدواج برای انجام معاینات بالینی و آزمایشگاهی به پزشک مراجعه میکنند. با راستینه همراه ما باشید.
معاینات لازم برای زن و مرد پیش از ازدواج:
پزشک در معاینه بالینی، سن زن و مرد را میپرسد، وضع لگن زن، اندام آمیزشی زن و مرد (بویژه از نظر وجود نشانههای بیماریهای مقاربتی)، تنگی و گشادی مهبل و وضع و اندازه آلت مرد و نیز صفات جنسی ثانوی را در هر دو زوج بررسی میکند. از نظر سلامتی عمومی بدن نیز، زن و مرد را میآزماید و بالاخره از سوابق جنسی گذشته با شریک جنسی و میل جنسی و میزان توانایی و نیروی جنسی هردو نفر مطلع میشود.
بد نیست که در مورد سابقه وجود بیماریهای ارثی نیز در خانواده دختر و پسر، هر دو پرسشهایی شود. وراثت در هموفیلی و ناقلین هموفیلی و …
اگر زن و مرد با یکدیگر همبستگی فامیلی دارند و هر دو در سابقه خود وجود بیماری ارثی مشابهی را گوشزد میکنند، پزشک باید در مورد عواقب احتمالی که برای بچهها و نوادههای زن و شوهر آینده پیش آمد خواهد کرد، توضیحاتی بدهد. از نظر آزمایشگاهی علاوه بر تعیین گروه خونی، به آزمایش خون از نظر ابتلای به سفلیس بپردازد. اگر در زن یا مرد آشفتگی رفتاری جنسی (خویهای همجنس گرایانه، فوت فتیش، آزاررسانی و امثال آن یا ناتوانی و بی میلی جنسی و جز آن وجود دارد، باید با کمال صراحت این مطلب به اطلاع زن یا مرد سالم رسانیده شود.
یقینا موارد متعددی وجود دارد که زن با آنکه از بیماری شوهر آینده خود مثلا ناتوانی جنسی آگاه میشود باز به ازدواج تن در میدهد و مسئله جنسی را چندان مهم تلقی نمیکند.
اما پزشک برای گفتگو با دختر و پسر در مورد روابط جنسی و زناشویی با مشکلاتی روبرو است. پزشک میتواند در ضمن اینکه از دختر در مورد نظم قاعدگی و چگونگی آن مطالبی میپرسد رشته سخن را به میل جنسی در دوره ماهانه بکشاند و از میل جنسی دختر آگاه شود و وقتی ادامه گفتگو تا آنجا رسید که دختر خود از میزان پاسخگویی خود سخن گفت: بی شک پرسشهای احتمالی پزشک را در مورد ۱۳ روش تسکین درد دوران قاعدگی و روابط جنسی گذشته بی جواب نخواهد گذاشت. پسر نیز هنگامی که از طبیعی بودن و بی اهمیتی خودارضایی دوران گذشته آگاه شد، تمام سوابق و تجربههای جنسی خود را مانند علاقه مندی به جوراب زنانه یا رابطه مقعدی … در اختیار پزشک خواهد گذاشت وگرنه باز لازم است که از راههای غیرمستقیم به زندگی جنسی گذشته جوان پی برده شود.
بی گمان هرچقدر هم که آگاهی جنسی عروس و داماد زیاد باشد باز از توضیحات پزشک در مورد زندگی زناشویی و روابط جنسی، بویژه در مورد نخستین نزدیکی، بی نیاز نخواهند بود و پزشک گفتگو و توضیح در این امور را پس از معاینه و کسب اطلاع از سابقه جنسی طرفین آغاز میکند.
گفتگو با عروس:
برخلاف انتظار، آگاهی بیشتر دختران در مورد اندام آمیزشی شان بسیار اندک است و این شاید بدان سبب است که بسیاری از قسمتهای اندامهای تناسلی ایشان در داخل لگن قرار گرفته و وجود پرده بکارت، آنها را از دسترس دختر دور نگه داشته است. پزشک باید نخست از وضع پرده بکارت و محل و ضخامت و استحکام آن، طول مهبل و قابلیت ارتجاع و اتساع آن و نیز از وضع رحم و لولهها و کیستهای تخمدان و چگونگی وقوع آبستنی با دختر سخن بگوید و به این ترتیب، در ضمن این گفتگوی بی پرده، بسیاری از مشکلات و ترسهای بی اساس دختر برطرف خواهد شد و این صحبت، دختر را از اظهار مطالبی، چون:
آقای دکتر من خیلی چاق و ریزه نقشم! سینههای کوچکی دارم! یا سینههای زیبا ندارم! یا قد من و شوهرم با هم خیلی تفاوت دارد … که همگی حاکی از ترس و وحشت دختر است، باز خواهد داشت.
طبیب میتواند توصیه کند که: بهتر است روز عروسی را طوری ترتیب دهید که مصادف با روزهای قاعدگی شما نباشد. احیانا اگر روز عروسی با روزهای وقوع قاعدگی همزمان یا به آن نزدیک است میتوان با تجویز هورمونهای پروژسترونی، مدتی که بهتر است یکماه باشد (بخاطر ماه عسل) قاعدگی را عقب انداخت تا از نظر روابط جنسی مشکلی پیش نیاید. بحث در مورد نقش دختر در نخستین نزدیکی کاملا ضروری است و گفتگو پیرامون میل جنسی زن و نوسان آن در دوره ماهانه، اوج لذت جنسی زن که به خلاف مرد با انزال همراه نیست، دیر تحریک شدن زن و اینکه گاه زن تا دو سه ماه یا بیشتر ممکن است از راه نزدیکی به اوج لذت جنسی نرسد و مطالبی از اینگونه همه در تنظیم روابط زناشویی آینده زن و شوهر کمک کننده و سودمند است.
در عین حال کاملا منطقی است که در مورد اندام آمیزشی مرد و فیزیولوژی آن نیز به دختر مطالبی گفته شود. دختر باید از آلت تناسلی مرد، کیسه بیضه، ناهنجاریهای بیضه مطالبی بداند.
باید آگاه باشد که انزال مرد با ادرار تفاوت دارد. باید به او گفته شود که مرد به خلاف گمان بعضی، در مهبل زن ادرار نمیکند و به اصطلاح زنهای بدکاره که زن مستراح مرد است اندیشهای احمقانه است که از عهد حجر برای ما یادگار مانده است.
باید گفت که اگر در روزهای قاعدگی میل به نزدیکی ندارید این مطلب را به شوهر خود گوشزد کنید و او میتواند چهار، پنج روز خود را نگهدارد و یا از رابطه جنسی دهانی کمک بگیرد.
نکته: بر خلاف تصور، غریزه و سلیقه جنسی مرد با غریزه گرسنگی تفاوت دارد و انجام ندادن آن البته در صورت تحریک نشدن … حتی به مدت طولانی هیچ ناراحتی جسمی و روانی ایجاد نمیکند.
پس از این توضیحات، لازم است مطالبی راجع به راههای پیشگیری از آبستنی و مختصری در مورد چالشهای احساسی دورهی بارداری، پرورش کودک و وظیفه مادر نسبت به او گفته شود و احیانا مطالعه کتابهای سودمندی در این زمینهها توصیه گردد.
گفتگو با داماد:
گاه مرد جوانی که برای معاینه پزشکی جهت ازدواج مراجعه میکند، میخواهد به دانستن تمام مطالب وابسته به امور جنسی و داشتن تجربه کافی (که تنها با دیدن پورنوگرافی بدست آورده است) در این زمینهها تظاهر کند!
اما بیشتر پسرها، حتی اگر در زندگی گذشته خود تجربه و تماس جنسی کافی داشته باشند، در نزدیکی ازدواج به موجودی سربزیر و محجوب مبدل میشوند و بویژه هنگامیکه در مطب پزشک از شلوار و لباس زیر خود محروم میگردند! بصورت کوهی از شرم و حجب و حیا، گاه آمیخته با اضطراب در میآیند و قادر به گفتن مشکلات جنسی خود نیستند.
نخستین کاری که پزشک باید انجام دهد آنست که از او در مورد ابتلا به بیماریهای آمیزشی که احتمالا در مرد عقیمی ایجاد میکند (سل، اوریون، سوزاک، سفلیس و جز آن) پرسش کند و در صورت مثبت بودن پاسخ، آزمایش اسپرم نیز علاوه بر آزمایش قبلی انجام دهد. سپس آلت را از نظر اندازه، سوراخ خارجی مجرای ادرار و ... بیازماید پرسش در مورد وقوع نعوظ صبحگاهی و احتلام انجام گیرد و اگر این هر دو اتفاق میافتد، به احتمال قریب به یقین کار اندام آمیزشی از نظر پدیدههای مربوط به نعوظ و اوج لذت جنسی و انزال درست و بی اشکال است.
توضیحات لازم در مورد فیزیولوژی اندام آمیزشی مرد، برای داماد کمتر از توضیح چگونگی و کار اندامهای آمیزشی زن، برای عروس است. نکته آنکه در تمامی مراحل یادشده پزشک میتواند با یک مداد و کاغذ با رسم تصاویر ساده از اندامهای آمیزشی بپردازد و بسیاری از مطالب را که بیان آن به سادگی میسر نیست عملا بر کاغذ نشان دهد. نخستین نکته قابل تذکر در مورد اندام آمیزشی زن، اشاره به طول مهبل، محل پرده بکارت و چگونگی و مقاومت آن و محل کلیتوریس و اهمیت آن از نظر روابط جنسی است.
با اشاره به طول مهبل، پزشک عملا ناراحتی و تشویش بعضی از دامادها را در مورد کوچکی آلت شان برطرف خواهد کرد … البته در بیش از ۹۰ درصد موارد کوچکی آلت تصوری و خیالی است. نشان دادن وضع رحم، سبب وقوع قاعدگی و اشاره به نوسان میل جنسی در دوره ماهانه و چگونگی وقوع آبستنی، افسردگی پس از زایمان، همه برای داماد آموزنده و ضروری است.
به خلاف انتظار، گاه، وحشت داماد در مورد پاره شدن بکارت و آسیب دیدن دختر، از خود عروس بیشتر است و اساسا مرد باید بیش از آن در مورد نخستین نزدیکی راهنمایی شود. مرد باید آگاه شود که زن دیر تحریک میشود، دیر به اوج لذت جنسی میرسد، به ظن قوی تا مدتها در روابط زناشویی مهارت ندارد و هیچگاه مانند مرد به تماسها و تحریکات بدنی بسنده نمیکند و همیشه نیازمند نوازش و دخالت توأم عوامل روانی در روابط جنسی است.
باید به مرد توصیه کرد که ممکن است زن چند صباحی تن به نزدیکی ندهد و این مسئله چندان مهم نیست و مرد باید اندیشه افسانهای «کشتن گربه دم حجله» را فراموش کند. بالاخره آنکه زن و مرد بویژه زن، باید بدانند که افراد مختلف از نیروی جنسی یکسان برخوردار نیستند و هرکس تا جایی که او را ممکن است به برقراری روابط جنسی اقدام میکند.
منبع:راستینه
ارسال نظر