گفتوگوی خواندنی با نخستین پرورشدهنده الاغ در ایران+تصاویر
پارسینه: نخستین پرورشدهنده الاغ در ایران معتقد است کمتر کسی حاضر است ریسک کار وی را صورت دهد و اساسا نوع نگاه به این حیوان صحیح نیست.
در کشور ما شغلهای زیادی وجود دارد که گاهی به دلیل ریسک زیاد آن خاص بوده و یا با توجه به ویژه بودن آن شغل مورد توجه رسانهها و مردم قرار گرفته است، ولی برخی شغلها و طرحهای اشتغالی هم هستند که به دلیل نگاه اجتماعی که به آنها میشود کسی به سراغ آن نمیرود.
برای معرفی یکی از این نوع شغلها، عازم دهستان «پسکلوت» گناباد و در ۲۵ کیلومتری از شهر به روستای حاجیآباد میرویم و از نزدیک شاهد طرحی اشتغالی هستیم که شاید در کشور کسی تا حالا به سراغ آن نرفته است.
وارد روستا که میشویم جنب و جوش مردم نشان از زنده بودن این روستا دارد و وقتی جوانها را میبینیم خوشحال میشویم که هنوز روستاهای ما خالی از جوانان نیست و مهاجرت به شهر را پیشه خود نکردهاند.
از اهالی سراغ علی اکبر جمهوری را میگیریم همه در روستا و شهر گناباد او را خوب میشناسند و برخیها حتی در روستا به دیدنش آمدهاند.
پس از پیدا کردن این کارآفرین در جمع اهالی روستا، ما را همراهی مان میکند تا به سمت محل کارش برویم.
علی اکبر جمهوری؛ نخستین پرورشدهنده الاغ و تولید کننده شیر آن در ایران است که کار خود را از سال ۱۳۹۵ آغاز کرده و در طول مسیر نیز از رنجهای شروع به کارش میگوید.
او الاغها را از شهرهایی مانند سراوان به روستای «حاجیآباد» میآورد و در اینجا پرورش و از شیر و عنبر نسارای آن استفاده میکند.
جمهوری میگوید: کار در کشور ما و سرمایه فراوان است فقط باید نگاه درستی به آن شود و همین پرورش الاغ در ایران درآمد بدی ندارد، اما کسی به سراغ آن نمیرود، من برای نخستین بار در ایران این کار را کردم تا خجالت سایرین و حتی همین جوانان روستای حاجیآباد بریزد و آنها هم بتوانند کار کنند.
وی ادامه میدهد: برای شروع کارم به همه نهادها و مسئولین مراجعه کردم، ولی تنها نهادی که به صورت واقعی حمایت کرد کمیته امداد امام خمینی (ره) بود که با تسهیلات مشاغل خانگی که دادند کار ما شروع شد و حتی خود رئیس کمیته امداد آقای آریانژاد مشاور طرح شد تا کارها بهتر انجام شود.
این کارآفرین گنابادی بیان میکند: برای این طرح مجوز رسمی هم گرفتیم، ولی به عنوان مثال مدیرجهاد کشاورزی که باید نظارتی بر آن داشته باشد حتی یکبار هم حاضر نشده از مجموعه ما بازدید کند.
این روستایی پرتلاش ادامه داد: در حال حاضر یک الاغ نر حدود ۵ میلیون تومان قیمت دارد و هر شیشه شیر الاغ هم حدود ۳۰ هزار تومان میفروشیم، اما اگر باز هم کسی وارد کار شود و تبلیغات درستی انجام دهد میزان درآمد آن بد نیست و در حال حاضر من و خانوادهام مشغول به کار در این طرح هستیم.
جمهوری میگوید از خیلی نقاط کشور مشتری دارم که برای خرید شیر و یا عنبرنسارا به اینجا میآیند و از سویی خودم محصولاتم را تا تبریز ارسال کردهام.
وی مباحث درمانی زیادی را برای شیر الاغ بر میشمارد و بیان میکند: مشکل اصلی ما که حتی نمیتوانیم کار را گسترش دهیم دریافت کد بهداشتی است، زیرا در سیستم وزارت بهداشت برای این گونه موارد پیشبینی صورت نگرفته است. اگر کد بهداشتی برای ما صادر شود میتوانیم حتی محصولاتمان را صادر کنیم و هم طرح را گسترش دهیم و از جوانان همین روستا به کارگیری کنیم.
وی یکی دیگر از مشکلات خود را عدم تعریف شدن کد بیمه تامین اجتماعی برای این گونه مشاغل اعلام کرد و گفت البته این مشکل با پیگیریهایی که صورت گرفته در حال برطرف شدن است.
برای معرفی یکی از این نوع شغلها، عازم دهستان «پسکلوت» گناباد و در ۲۵ کیلومتری از شهر به روستای حاجیآباد میرویم و از نزدیک شاهد طرحی اشتغالی هستیم که شاید در کشور کسی تا حالا به سراغ آن نرفته است.
وارد روستا که میشویم جنب و جوش مردم نشان از زنده بودن این روستا دارد و وقتی جوانها را میبینیم خوشحال میشویم که هنوز روستاهای ما خالی از جوانان نیست و مهاجرت به شهر را پیشه خود نکردهاند.
از اهالی سراغ علی اکبر جمهوری را میگیریم همه در روستا و شهر گناباد او را خوب میشناسند و برخیها حتی در روستا به دیدنش آمدهاند.
پس از پیدا کردن این کارآفرین در جمع اهالی روستا، ما را همراهی مان میکند تا به سمت محل کارش برویم.
علی اکبر جمهوری؛ نخستین پرورشدهنده الاغ و تولید کننده شیر آن در ایران است که کار خود را از سال ۱۳۹۵ آغاز کرده و در طول مسیر نیز از رنجهای شروع به کارش میگوید.
او الاغها را از شهرهایی مانند سراوان به روستای «حاجیآباد» میآورد و در اینجا پرورش و از شیر و عنبر نسارای آن استفاده میکند.
جمهوری میگوید: کار در کشور ما و سرمایه فراوان است فقط باید نگاه درستی به آن شود و همین پرورش الاغ در ایران درآمد بدی ندارد، اما کسی به سراغ آن نمیرود، من برای نخستین بار در ایران این کار را کردم تا خجالت سایرین و حتی همین جوانان روستای حاجیآباد بریزد و آنها هم بتوانند کار کنند.
وی ادامه میدهد: برای شروع کارم به همه نهادها و مسئولین مراجعه کردم، ولی تنها نهادی که به صورت واقعی حمایت کرد کمیته امداد امام خمینی (ره) بود که با تسهیلات مشاغل خانگی که دادند کار ما شروع شد و حتی خود رئیس کمیته امداد آقای آریانژاد مشاور طرح شد تا کارها بهتر انجام شود.
این کارآفرین گنابادی بیان میکند: برای این طرح مجوز رسمی هم گرفتیم، ولی به عنوان مثال مدیرجهاد کشاورزی که باید نظارتی بر آن داشته باشد حتی یکبار هم حاضر نشده از مجموعه ما بازدید کند.
این روستایی پرتلاش ادامه داد: در حال حاضر یک الاغ نر حدود ۵ میلیون تومان قیمت دارد و هر شیشه شیر الاغ هم حدود ۳۰ هزار تومان میفروشیم، اما اگر باز هم کسی وارد کار شود و تبلیغات درستی انجام دهد میزان درآمد آن بد نیست و در حال حاضر من و خانوادهام مشغول به کار در این طرح هستیم.
جمهوری میگوید از خیلی نقاط کشور مشتری دارم که برای خرید شیر و یا عنبرنسارا به اینجا میآیند و از سویی خودم محصولاتم را تا تبریز ارسال کردهام.
وی مباحث درمانی زیادی را برای شیر الاغ بر میشمارد و بیان میکند: مشکل اصلی ما که حتی نمیتوانیم کار را گسترش دهیم دریافت کد بهداشتی است، زیرا در سیستم وزارت بهداشت برای این گونه موارد پیشبینی صورت نگرفته است. اگر کد بهداشتی برای ما صادر شود میتوانیم حتی محصولاتمان را صادر کنیم و هم طرح را گسترش دهیم و از جوانان همین روستا به کارگیری کنیم.
وی یکی دیگر از مشکلات خود را عدم تعریف شدن کد بیمه تامین اجتماعی برای این گونه مشاغل اعلام کرد و گفت البته این مشکل با پیگیریهایی که صورت گرفته در حال برطرف شدن است.
منبع:
خبرگزاری تسنیم
در گذشته نچندان دور که خودروها کمتر بود الاغ بهترین وسیله نقلیه بحساب میامد و با تولید وسایل نقلیه پرورشش به فراموشی سپرده شد امروزه با افت کیفیت خودروها بعید نیست مجدد احیا شود