آشنایی با قوی سفید روسی+ تصاویر

مجید سلطانی

به گزارش پارسینه، توپولوف Tu-160، که با لقب "قوی سفید" شناخته می‌شود، یکی از پیشرفته‌ترین و بزرگ‌ترین بمب‌افکن‌های استراتژیک در جهان است. ساخت این هواپیما در اوایل دهه 1970 آغاز شد و اولین پرواز آن در سال 1981 انجام شد. این هواپیما توسط دفتر طراحی توپولوف در اتحاد جماهیر شوروی در شهر کازان طراحی و ساخته شد و در سال 1987 وارد خدمت نیروی هوایی شوروی شد. این بمب‌افکن همچنان به‌عنوان ستون فقرات نیروی هوایی روسیه در عملیات‌های راهبردی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

Tu-160 عمدتاً برای مأموریت‌های راهبردی طراحی شده است، اما توانایی اجرای مأموریت‌های تاکتیکی و حملات دقیق را نیز دارد. در جنگ با اوکراین، این بمب‌افکن برای حمله به زیرساخت‌های کلیدی و اهداف راهبردی مانند نیروگاه‌ها و سامانه‌های پدافندی استفاده شده است. با استفاده از موشک‌های کروز دوربرد، Tu-160 توانسته است بدون ورود به حریم هوایی دشمن، اهداف خود را مورد حمله قرار دهد. این هواپیما در تمرین‌ها و عملیات‌های بین‌المللی برای نمایش قدرت نیروی هوایی روسیه استفاده می‌شود.

روس ها به قوی سفید پر و بال دادند

 در سال‌های اخیر، روسیه نسخه‌های به‌روزشده این بمب‌افکن را تحت عنوان Tu-160M و Tu-160M2 معرفی کرده است که شامل بهبودهایی در سامانه‌های اویونیک، تسلیحات، و بهره‌وری سوخت است. تولید دوباره این بمب‌افکن به‌عنوان بخشی از برنامه مدرنیزاسیون نیروی هوایی روسیه از سر گرفته شده است.

کابوس امریکایی یا قوی سفید؟

بمب‌افکن‌های B-1 و توپولوف 160 هر دو از بمب‌افکن‌های دوربرد و استراتژیک هستند، اما تفاوت‌های قابل توجهی دارند. این دو هواپیما به کشورهای مختلف (آمریکا و روسیه) تعلق دارند و برای مأموریت‌های مختلف طراحی شده‌اند.

 

1. B-1 Lancer آمریکا

طراحی و مأموریت: B-1 Lancer یک بمب‌افکن سرعت بالا و فراصوت است که برای حمله به اهداف دوربرد در طول جنگ سرد طراحی شد. این هواپیما می‌تواند هم بمب‌های هسته‌ای و هم غیرهسته‌ای حمل کند.

ویژگی‌های طراحی:

سرعت: می‌تواند به سرعت بیش از 1.2 ماخ برسد، اما بیشتر از آن برای عملیات‌های خاص مانند حمله‌های سریع یا گریز از رادار استفاده می‌شود.

برد: بیش از 12,000 کیلومتر با سوخت اضافی.

محدوده تسلیحات: توانایی حمل بمب‌های هسته‌ای و غیرهسته‌ای، موشک‌های کروز، و سیستم‌های پیشرفته بمب‌گذاری.

کابین خلبان: به دلیل طراحی پیشرفته و تکنولوژی‌های ویژه، کابین این هواپیما از سیستم‌های الکترونیکی پیشرفته و شبیه‌سازی‌های زیادی برای اجرای مأموریت‌ها استفاده می‌کند.

2. Tupolev Tu-160 روسیه

طراحی و مأموریت: توپولوف 160، که به نام "بمب‌افکن سفید" یا "Blackjack" نیز شناخته می‌شود، یک بمب‌افکن استراتژیک با برد بلند و سرعت بالا است. این هواپیما توانایی حمل بمب‌های هسته‌ای و موشک‌های کروز را دارد و برای مقابله با تهدیدات استراتژیک طراحی شده است.

ویژگی‌های طراحی:

سرعت: سرعت بیش از 2 ماخ، یکی از سریع‌ترین بمب‌افکن‌های جهان.

برد: تقریباً 12,300 کیلومتر، که مشابه B-1 است، اما دارای قابلیت سوخت‌گیری هوایی برای افزایش برد.

محدوده تسلیحات: می‌تواند بمب‌های هسته‌ای و غیرهسته‌ای، موشک‌های کروز و دیگر تسلیحات استراتژیک را حمل کند.

کابین خلبان: دارای سیستم‌های پیشرفته برای هدایت و انجام مأموریت‌های مختلف، با طراحی ارگونومیک و ظرفیت برای چهار نفر در کابین.

سرعت: توپولوف 160 به‌طور قابل توجهی سریع‌تر از B-1 است (بیش از 2 ماخ در مقابل 1.2 ماخ).

برد: برد این دو هواپیما مشابه است، با این حال، هر دو قابلیت سوخت‌گیری هوایی دارند که به‌طور بالقوه می‌تواند بردشان را افزایش دهد.

تسلیحات: هر دو هواپیما توانایی حمل تسلیحات هسته‌ای و غیرهسته‌ای دارند، اما توپولوف 160 به دلیل طراحی ویژه‌اش برای حمل موشک‌های کروز پیشرفته می‌تواند در برخی از سناریوهای تهاجمی مؤثرتر باشد.

فناوری و طراحی: B-1 Lancer به‌طور خاص برای گریز از رادار طراحی شده و از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای برخوردار است که ممکن است در ماموریت‌های خاص مورد نیاز باشد. در مقابل، توپولوف 160 بیشتر به‌عنوان یک بمب‌افکن سنگین و سریع با توان حمل تسلیحات سنگین شناخته می‌شود.

هر دو هواپیما مزایای خاص خود را دارند، اما اگر بخواهیم به‌طور کلی مقایسه کنیم:

اگر سرعت و توانایی حمل تسلیحات دوربرد برای شما مهم است، توپولوف 160 گزینه بهتری است اگر به گریز از رادار و قابلیت‌های پیشرفته الکترونیکی نیاز دارید، B-1 Lancer احتمالاً مناسب‌تر است انتخاب بهتر بستگی به نیازهای خاص نظامی و استراتژیک هر کشوری دارد.

پس نباید فراموش کنیم که توپولوف Tu-160 یکی از شاهکارهای مهندسی هوانوردی است که نشان‌دهنده توانایی‌های فنی و نظامی روسیه است. با وجود معرفی سیستم‌های مدرن‌تر، این بمب‌افکن همچنان نقش کلیدی در قدرت‌نمایی نیروی هوایی روسیه و بازدارندگی استراتژیک جهانی دارد.