.svg)
چرا در دوران قرنطینه زودتر عصبانی می‌شویم؟
پارسینه: یک روانشناس درباره علت خشونت زیاد افراد خانواده در زمان ماندن طولانی در خانه، توضیحاتی داد.
سیدشهرام علیزاده روانشناس و مشاور درباره علت خشونت زیاد افراد خانواده در زمان ماندن طولانی در خانه، اظهار کرد: خشونت خانگی به هر نوع رفتار توام با خشونت و سلطه گرانه اطلاق می‌شود که از جانب عضوی از خانواده علیه عضو یا اعضای دیگر همان خانواده بروز می‌کند.
وی بیان کرد: برخی از افراد خشونت خانگی را محدود به نوع فیزیکی این پدیده نامطلوب می‌دانند؛ در صورتی که این خشونت جنبه‌های دیگری همچون خشونت روحی را نیز شامل می‌شود. هر گونه تحقیر، تهدید و توهین اعضای خانواده (کودک یا بزرگسال) نوعی خشونت خانگی محسوب می‌شود که اثرات بسیار نامطلوبی را بر جای می‌گذارد و متاسفانه از جمله شایع‌ترین نوع خشونت‌های خانگی است.
این روانشناس تصریح کرد: اهمیت بررسی این مساله آنجا آشکار می‌شود که بدانیم کودکانی که شاهد خشونت خانگی در قبال خود یا حتی دیگر اعضای خانواده بودند به شدت لطمه می‌خورند و ممکن است دچار بی خوابی، گوشه گیری، بروز اضطراب ناگهانی و اجتناب از محیط اطراف شوند و حتی در موارد شدیدتر حمله‌های ناگهانی و وحشتزدگی را تجربه کنند.
علیزاده با بیان اینکه افزایش خشونت خانگی در زمانی که افراد به مدت طولانی در خانه می‌مانند علل مختلفی دارد که از بعد روانشناختی می‌توان به این موارد اشاره کرد، افزود: تمام انسان‌ها در طول عمر خود احساس خشم را تجربه می‌کنند و آنچه افراد را از هم متمایز می‌کند نحوه بروز این احساس است. با توجه به افزایش زمان همنشینی اعضای خانواده با یکدیگر در دورانی که اعلام کردند در خانه بمانید بی شک رفتار‌های نامطلوب هر یک از اعضای خانواده بیشتر به چشم می‌آید و این مساله ممکن است خشمگین شدن دیگر اعضای خانواده را در پی داشته باشد.
وی ادامه داد: در صورتی که اعضای خانواده کنترل خشم را بیاموزند و با تمرین مکرر، کنترل این احساس را در دست گیرند از میزان خشونت خانگی کاسته خواهد شد. بی شک کسب مهارت‌های همدلی و احترام به عقاید دیگران نیز کاهش هر چه بیشتر خشونت خانگی را موجب می‌شود.
این روانشناس گفت: علاوه بر این در صورت امکان هر یک از اعضای خانواده حریم شخصی خود را حفظ و توافق کنند که در ساعاتی مشخص دور هم جمع شوند. صمیمیت بدین معنا نیست که ما به طور مداوم با یکدیگر وقت گذرانیم بلکه صمیمیت یعنی در عین احترام به حریم شخصی، رابطه‌ای سازنده را در کنار یکدیگر تجربه کنیم.
علیزاده اضافه کرد: از سوی دیگر مدیریت خانواده در دوران ماندن در خانه وظیفه‌ای سخت‌تر از پیش به نظرمی رسد که با وجود چندین کودک بسیار طاقت فرساست. والدین می‌توانند برای کنترل کودکان از راهکار‌های دیگری به جز تهدید و توهین یا تنبیه بدنی استفاده کنند و از ایجاد تشنج در خانواده خودداری کنند. کودکی که به دلیل تنبیه نامطلوب به طور مدام اشک می‌ریزد تمام اعضای خانواده را کلافه خواهد کرد و در این حالت احتمال بروز خشونت از جانب دیگر اعضای خانواده به شدت افزایش می‌یابد.
وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از دلایل مهم بروز خشونت خانگی در دوران ماندن در خانه، عدم بروز ناراحتی‌ها و بروز آن به شکل خشونت است، گفت: به هیچ وجه نمی‌توان فشار اقتصادی وارد بر بسیاری از خانواده‌ها را در این دوران نادیده گرفت. با صحبت کردن در مورد نگرانی‌های ایجاد شده در این مورد می‌توان از ناراحتی حاصل از شرایط کاست. سعی کنید که فضایی را فراهم کنید تا همسر و فرزندان شما ناراحتی و نگرانی‌های خود را به درستی بروز دهند و به یاد داشته باشید که در صورت انفجار خشم یکی از اعضای خانواده، دیگر اعضای خانواده می‌توانند او را برای مدتی تنها بگذارند و پس از آرام شدنش با او صحبت کنند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: در نهایت می‌توان به مهارت حل مساله اشاره کرد، در صورت وقوع اتفاقات ناخوشایند در خانواده، آرامش خود را حفظ کنید و بهترین راهکار را برای حل آن به کار گیرید. به خاطر داشته باشید که تصمیم‌های اتخاذ شده در آرامش همواره معقول و منطقی ترند.
وی بیان کرد: برخی از افراد خشونت خانگی را محدود به نوع فیزیکی این پدیده نامطلوب می‌دانند؛ در صورتی که این خشونت جنبه‌های دیگری همچون خشونت روحی را نیز شامل می‌شود. هر گونه تحقیر، تهدید و توهین اعضای خانواده (کودک یا بزرگسال) نوعی خشونت خانگی محسوب می‌شود که اثرات بسیار نامطلوبی را بر جای می‌گذارد و متاسفانه از جمله شایع‌ترین نوع خشونت‌های خانگی است.
این روانشناس تصریح کرد: اهمیت بررسی این مساله آنجا آشکار می‌شود که بدانیم کودکانی که شاهد خشونت خانگی در قبال خود یا حتی دیگر اعضای خانواده بودند به شدت لطمه می‌خورند و ممکن است دچار بی خوابی، گوشه گیری، بروز اضطراب ناگهانی و اجتناب از محیط اطراف شوند و حتی در موارد شدیدتر حمله‌های ناگهانی و وحشتزدگی را تجربه کنند.
علیزاده با بیان اینکه افزایش خشونت خانگی در زمانی که افراد به مدت طولانی در خانه می‌مانند علل مختلفی دارد که از بعد روانشناختی می‌توان به این موارد اشاره کرد، افزود: تمام انسان‌ها در طول عمر خود احساس خشم را تجربه می‌کنند و آنچه افراد را از هم متمایز می‌کند نحوه بروز این احساس است. با توجه به افزایش زمان همنشینی اعضای خانواده با یکدیگر در دورانی که اعلام کردند در خانه بمانید بی شک رفتار‌های نامطلوب هر یک از اعضای خانواده بیشتر به چشم می‌آید و این مساله ممکن است خشمگین شدن دیگر اعضای خانواده را در پی داشته باشد.
وی ادامه داد: در صورتی که اعضای خانواده کنترل خشم را بیاموزند و با تمرین مکرر، کنترل این احساس را در دست گیرند از میزان خشونت خانگی کاسته خواهد شد. بی شک کسب مهارت‌های همدلی و احترام به عقاید دیگران نیز کاهش هر چه بیشتر خشونت خانگی را موجب می‌شود.
این روانشناس گفت: علاوه بر این در صورت امکان هر یک از اعضای خانواده حریم شخصی خود را حفظ و توافق کنند که در ساعاتی مشخص دور هم جمع شوند. صمیمیت بدین معنا نیست که ما به طور مداوم با یکدیگر وقت گذرانیم بلکه صمیمیت یعنی در عین احترام به حریم شخصی، رابطه‌ای سازنده را در کنار یکدیگر تجربه کنیم.
علیزاده اضافه کرد: از سوی دیگر مدیریت خانواده در دوران ماندن در خانه وظیفه‌ای سخت‌تر از پیش به نظرمی رسد که با وجود چندین کودک بسیار طاقت فرساست. والدین می‌توانند برای کنترل کودکان از راهکار‌های دیگری به جز تهدید و توهین یا تنبیه بدنی استفاده کنند و از ایجاد تشنج در خانواده خودداری کنند. کودکی که به دلیل تنبیه نامطلوب به طور مدام اشک می‌ریزد تمام اعضای خانواده را کلافه خواهد کرد و در این حالت احتمال بروز خشونت از جانب دیگر اعضای خانواده به شدت افزایش می‌یابد.
وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از دلایل مهم بروز خشونت خانگی در دوران ماندن در خانه، عدم بروز ناراحتی‌ها و بروز آن به شکل خشونت است، گفت: به هیچ وجه نمی‌توان فشار اقتصادی وارد بر بسیاری از خانواده‌ها را در این دوران نادیده گرفت. با صحبت کردن در مورد نگرانی‌های ایجاد شده در این مورد می‌توان از ناراحتی حاصل از شرایط کاست. سعی کنید که فضایی را فراهم کنید تا همسر و فرزندان شما ناراحتی و نگرانی‌های خود را به درستی بروز دهند و به یاد داشته باشید که در صورت انفجار خشم یکی از اعضای خانواده، دیگر اعضای خانواده می‌توانند او را برای مدتی تنها بگذارند و پس از آرام شدنش با او صحبت کنند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: در نهایت می‌توان به مهارت حل مساله اشاره کرد، در صورت وقوع اتفاقات ناخوشایند در خانواده، آرامش خود را حفظ کنید و بهترین راهکار را برای حل آن به کار گیرید. به خاطر داشته باشید که تصمیم‌های اتخاذ شده در آرامش همواره معقول و منطقی ترند.
منبع:
باشگاه خبرنگاران
ارسال نظر