بیماری لوپوس و درمان آن

آیا بیماری لوپوس بر روی غریزه جنسی تاثیر منفی دارد راه حل چیست ممنون

لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که می تواند هر بخشی از بدن مانند ( پوست، مفاصل یا اندام درون بدن ) را آسیب برساند. مزمن بدان معنی است که علائم و نشانه های بیماری به مدت طولانی تر از شش هفته و اغلب برای چندین سال می ماند.

لوپوس دارای یک مرحله عود که (علائم بیماری بدتر و شما دارای احساس بد ) و یک مرحله بهبودی (علائم بهبود و شما دارای احساس بهتر) هستید. لوپوس بیماری مسری نیست و از طریق تماس جنسی منتقل نمی شود.

لوپوس یک بیماری است که دارای علائم خفیف تا تهدید کننده حیات می باشد و بیمار همیشه باید تحت نظر یک پزشک باشد با مراقبت های پزشکی خوب، بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس می توانند یک زندگی کامل داشته باشند.


بیماری لوپوس

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که سبب التهاب حاد و مزمن بافت های مختلف بدن می شود. بیماری های خود ایمنی، بیماری های هستند که بافت های بدن توسط سیستم ایمنی بدن خود، مورد حمله قرار می گیرد. سیستم ایمنی یک سیستم پیچیده طراحی شده در داخل بدن است که برای مبارزه با عوامل عفونی، مانند باکتری و سایر میکروبهای خارجی عمل می کند.

یکی از راه هایی که سیستم ایمنی بدن با عفونت ها مقابله می کند تولید آنتی بادی که به میکروب ها متصل می شوند می باشد. افراد مبتلا به لوپوس آنتی بادی های غیر طبیعی در خون آنها تولید می شود که بافت های بدن خود را به جای عوامل عفونی خارجی، مورد هدف قرار می دهند.

از آنجایی که آنتی بادی ها و سلول های همراه با التهاب می تواند روی بافت ها در هر نقطه از بدن تاثیر بگذارد گاهی اوقات لوپوس می تواند سبب بیماری های پوست، قلب، ریه ها، کلیه ها، مفاصل و یا سیستم عصبی می شود. وقتی که تنها پوست درگیر است بیماری درماتیت لوپوس و یا لوپوس اریتماتوی پوستی نامیده می شود. نوعی درماتیت لوپوس وجود دارد که می تواند از پوست جدا شود ولی فرد بیماری داخلی ندارد که به آن لوپوس قرص مانند می گویند. وقتی که ارگانهای داخلی بدن درگیر هستند بیماری، لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE) نامیده می شود.


هر دو لوپوس قرص مانند و لوپوس سیستمیک در زنان نسبت به مردان ( در حدود هشت برابر ) شایع تر است. این بیماری می تواند در تمام سنین تاثیر بروز کند اما اغلب در 20- 45 سال آغاز می شود. آمار نشان می دهد که لوپوس در آمریکایی های آفریقایی تبار و مردم چینی و ژاپنی تبار تا حدودی بیشتر است.


علل بیماری لوپوس



علت دقیقی برای این بیماری شناخته نشده است ولی عواملی مانند ( ژن به ارث رسیده، ویروس ها، نور ماوراء بنفش و برخی از داروها ) ممکن است نقش داشته باشند. وجود بیماریهای خود ایمنی مانند ( لوپوس، آرتریت روماتوئید و اختلالات اتوایمیون تیروئید ) در میان بستگان افراد مبتلا به لوپوس از علل ژنتیکی است بعضی از دانشمندان بر این باورند که سیستم ایمنی بدن در لوپوس به سهولت توسط عوامل خارجی مانند ویروس ها یا نور ماوراء بنفش تحریک شده است.

گاهی اوقات، نشانه های لوپوس با یک دوره کوتاه از قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر شود. مشخص شده است که برخی از زنان دارای بیماری SLE قبل از دوره های قاعدگی تجربه بدتر شدن علائم خود را دارند. این پدیده نشان می دهد که هورمون های زنانه نقش مهمی در بروز SLE دارند.


SLE ممکن است به علت برخی داروها ایجاد می شود.

شایعترین این داروها عبارتند از Procainamid, Isoniazid, Hydralazine
و داروهایی با احتمال کمتر عباتند از: Anti-seizure medications, Capoten, Chlorpromazine, Etanercept, Infliximab, Methyldopa, Minocycline, Penicillamine, Quinidine, Sulfasalazine


درمان لوپوس در اثر دارو



در بیشتر موارد علائم بعد از قطع دارو در مدت چند روز تا چند هفته از بین می رود. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای درمان ورم مفاصل، کرم های کورتیکواستروئیدی که برای درمان خارش پوست، داروهای ضد مالاریا ( هیدروکسی کلروکین ) برای درمان علائم پوست و ورم مفاصل و اگر بیماری بر قلب، کلیه و یا سیستم عصبی اثر کرده ،

دکتر شما ممکن است دوزهای بالای کورتیکواستروئیدها ( پردنیزولون، متیل پردنیزولون ) و سرکوب کننده سیستم ایمنی ( آزاتیوپرین و یا سیکلوفسفامید ) تجویز کند. بدن خود را از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بیش از حد محافظت کنید


علائم بیماری لوپوس



[لوپوس پوستی] علائم از فرد به فرد دیگر متفاوت است و ممکن است بیایند و بروند. تقریبا همه موارد SLE با درد و تورم مفاصل همراه است. برخی از مفاصل مانند ( مفاصل دست، انگشتان دست، مچ دست و زانو ) اغلب تحت تاثیر قرار می گیرد.
علائم شایع دیگر مانند ( درد قفسه سینه هنگام نفس عمیق، خستگی، تب با درجه پایین بدون علت دیگر، ناراحتی عمومی، ناآرامی، احساس ناخوشی ( ضعف )، درد عضلانی، از دست دادن اشتها، ریزش مو ( آلوپسی ) ، زخم در دهان و بینی، آرتریت، حساسیت غیر معمول به نور خورشید،

تورم غدد لنفاوی، التهاب پوشش اطراف ریه ها ( پلوریت ) و قلب ( پریکاردیت ) و کاهش جریان خون به انگشتان دست و پا که با قرار گرفتن در معرض سرما ( پدیده رینود ) تغییر رنگ می دهد.
در حدود نیمی از افراد مبتلا به SLE، دارای راش های صورت پروانه شکل که اغلب در طول گونه ها و پل بینی دیده می شود هستند و این راش ها با نور خورشید بدتر می شود.


مغز و سیستم عصبی: ( سردرد، بی حسی، سوزن سوزن شدن، تشنج، مشکلات بینایی، تغییرات شخصیتی )
دستگاه گوارش: ( درد شکم، تهوع و استفراغ )
قلب : ریتم غیر طبیعی قلب ( آریتمی )
تنفس: سرفه کردن همراه خون و تنفس مشکل
در برخی از افراد علائم تنها علامت پوست است که به آن لوپوس قرص مانند می گویند.






تشخیص لوپوس



برای اینکه فرد مبتلا به لوپوس تشخیص داده شود باید 4 تا از 11 علائم این بیماری را داشته باشد.
پزشک شما یک معاینه بالینی انجام داده و با گوش دادن به قفسه سینه صدای غیر طبیعی به نام مالش قلبی یا مالش پلور ممکن است شنیده شود.

معاینه سیستم عصبی را نیز انجام می دهد آزمایش های لازم برای تشخیص SLE شامل ( تست آنتی بادی، CBC، از جمله آنتی بادی ضد هسته ( ANA )، اشعه ایکس قفسه سینه، بیوپسی کلیه، تجزیه شیمیایی ادرار، آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین، آنتی بادی های ضد تیروئید میکروزومال، اجزای ( C3 و C4 )، تست کومبس مستقیم، کرایوگلوبولین، ESR، آزمایش خون برای کبد، فاکتور روماتوئید، تست های خون برای بررسی عملکرد کلیه ) است




درمان لوپوس



درمانی برای SLE وجود ندارد.
هدف از درمان کنترل علایم شدید که شامل قلب، ریه ها، کلیه ها و سایر اندام ها می شود که اغلب نیاز به درمان توسط متخصصان آن رشته دارد.
برای انواع خفیف این بیماری ممکن است از NSAIDها مانند ( ایبوپروفن ) استفاده شود. کرم های کورتیکواستروئیدی که برای خارش پوست استفاده می شود. داروی antimalaria ( هیدروکسی کلروکین ) و با دوز پایین کورتیکواستروئید برای نشانه های پوست و ورم مفاصل استفاده می شود.


درمان لوپوس شدید تر ممکن است شامل کورتیکواستروئیدها با دوز بالا یا داروهایی که پاسخ سیستم ایمنی را کاهش دهد داروهای سیتوتوکسیک ( داروهای بلوک کننده رشد سلول ها ) استفاده می شود. عوارض جانبی این داروها می تواند شدید باشد بنابراین شما نیاز است که تحت کنترل پزشک باشید.



Belimumab (Benlysta داروی جدید مورد تایید غذا و داروی آمریکا است که در افراد مبتلا به نفریت لوپوس شدید و لوپوس عصبی که به داروهای دیگر جواب نداده اند استفاده می شود این دارو دارای عوارض ( تهوع، استفراغ، اسهال، تب، سرفه، سردرد میگرنی، گرفتگی بینی یا آبریزش، مشکلاتی در خواب، عفونت دستگاه ادراری، افسردگی، گلو درد، درد معده، کاهش تعداد گلبولهای سفید خون و درد در پا و بازو ) می باشد.


اگر شما لوپوس دارید لباس های محافظ بپوشید از عینک آفتابی و کرمهای ضد آفتاب برای حرکت در برابر خورشید استفاده کنید.
مراقبت های پیشگیری قلبی داشته باشید.
آزمایش برای نازک شدن استخوان ( استئوپروز ) انجام دهید.






بارداری در لوپوس



زنان باردار مبتلا به SLE در معرض خطر هستند. این بارداری نیاز به نظارت تعاملی به طور کلی توسط یک روماتولوژیست ماهر همراه با یک متخصص زنان در حاملگی های پر خطر می باشد. زنان مبتلا به SLE که باردار هستند در دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان نیاز به مراقبت نزدیک دارند که شامل نظارت بر جنین توسط پزشک متخصص زایمان در دوران بارداری و بعد از بارداری می باشد.

در این زنان خطر ابتلا به سقط جنین ( سقط ) افزایش می یابد و ممکن است SLE در دوران بارداری شعله ور شود. حضور آنتی بادی های فسفولیپید مانند ( آنتی بادی های کاردیولیپین یا ضد انعقاد ) در خون می تواند زنان را در معرض خطر سقط جنین قرار دهد. آنتی بادی های کاردیولیپین با گرایش به لخته شدن خون در ارتباط است.

زنان مبتلا به SLE که آنتی بادی های کاردیولیپین یا ضد انعقاد لوپوس دارند ممکن است در دوران بارداری برای جلوگیری از سقط جنین از داروهای رقیق کننده خون ( آسپرین با یا بدون هپارین ) استفاده شود سایر درمان های گزارش شده استفاده از گاماگلوبولین وریدی برای زنانی که سابقه سقط جنین زودرس داشته اند می باشد

زنان بارداری که یک رویداد لخته شدن خون قبلی داشته اند ممکن است با ادامه مصرف داروهای رقیق کننده خون برای شش تا 12 هفته در طول و بعد از بارداری، خطر ابتلا به لخته شدن خون در ارتباط با حاملگی را کاهش می دهد. Plaquenil در حال حاضر مشخص شده است برای استفاده در درمان SLE در دوران بارداری بی خطر است . کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزولون، هم با خیال راحت برای لوپوس در دوران بارداری استفاده می شود.




نفریت لوپوسی



لوپوس اریتماتوی سیستمیک ( SLE یا لوپوس ) یک بیماری خود ایمنی است. این به این معنی است که یک مشکل با سیستم ایمنی بدن بوجود آمده است.
در حالت نرمال سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت و یا مواد مضر به محافظت از بدن کمک می کند. اما در بیماران مبتلا به یک بیماری خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن نمی تواند تفاوت مواد مضر و سالم را تشخیص دهد در نتیجه، سیستم ایمنی بدن به سلول ها و بافت سالم حمله می کند.


SLE ممکن است به بخش های مختلف کلیه ها آسیب برساند و منجر به نفریت بینابینی، سندرم نفروتیک و GN غشایی شود این ممکن است به سرعت نارسایی کلیه را بدتر کند.
از هر 10000 نفر در حدود 3 نفر نفریت لوپوس دارند. در کودکان مبتلا به SLE، در حدود نیمی به نوعی درگیری کلیه داشته اند.
در زمانی که نفریت لوپوس تشخیص داده می شود. بیش از نیمی از بیماران علائم دیگری از SLE را ندارند.




علائم نفریت لوپوسی



نشانه های نفریت لوپوس عبارتند از: ( خون در ادرار، ظاهر کف آلود ادرار، فشار خون بالا، تورم هر منطقه از بدن )


تشخیص نفریت لوپوسی



یک معاینه بالینی، نشانه هایی از کاهش عملکرد کلیه با تورم ( ادم ) بدن را نشان می دهد. فشار خون ممکن است بالا باشد. وقتی دکتر به قلب و ریه ها گوش می دهد. صداهای غیر طبیعی ممکن است شنیده می شود تست های که ممکن است انجام شود

عبارتند از ( تیتر ANA، BUN و کراتینین، CRP، ESR، آنتی بادی DNA دو رشته ای ( anti ds DNA )، تعیین محدوده کمپلمان ( C3, C4, CH50 )، تجزیه شیمیایی ادرار، پروتئین و کرانینین ادرار 24 ساعته و بیوپسی کلیه که برای تشخیص نفریت لوپوس استفاده نمی شود، اما برای تعیین درمان مناسب است.


درمان نفریت کلیوی



هدف از درمان بهبود عملکرد کلیه و به تاخیر انداختن نارسایی کلیه است.
داروها ممکن است شامل کورتیکواستروئیدها و یا دیگر داروهایی که azathioprine سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند مانند cyclophosphamide سیکلوفسفامید، mycophenolate mofetil یا آزاتیوپرین azathioprine باشد.


در سال های اخیر (CellCept) mofetil mycophenolate به عنوان یک داروی موثر برای لوپوس استفاده می شود، به خصوص هنگامی که لوپوس با بیماری کلیوی در ارتباط باشد Cellcept در معکوس کردن بیماری لوپوس کلیوی فعال ( بیماری لوپوس کلیه ) و در حفظ بهبودی پس از آن مفید است اگر درمان کلیه شکست بخورد و کلیه نارسا شود ممکن است

برای کنترل علایم نارسایی کلیه نیاز به دیالیز باشد بعضی اوقات پیوند کلیه توصیه می شود. افراد در لوپوس فعال نباید پیوند شوند چرا که این بیماری در موارد لوپوس فعال می تواند در کلیه پیوند شده نیز رخ دهد. و در مرحله ای بیماری خاموش است پیوند انجام می شود و کلیه پیوندی به ندرت نارسا می شود. درمان کلیه پیوند شده همان داروهایی می باشد که فرد مبتلا به بیماری لوپوس مصرف می کند.




سرانجام بیماری لوپوس



عاقبت افراد مبتلا به SLE در سال های اخیر رو به بهبود است. بسیاری از مردم با SLE و نشانه های خفیف به خوبی افراد سالم زندگی می کنند و بستگی به شدت بیماری دارد بسیاری از زنان با SLE می تواند باردار و تولد کودکی سالم داشته باشند.

به احتمال زیاد برای زنانی که درمان مناسب دریافت کنند و مشکلات جدی قلبی یا کلیوی ندارد نتیجه خوب است. با این حال، وجود آنتی بادی های SLE خطر سقط جنین را افزایش می دهد


تغذیه در لوپوس

[سیزیجات و میوه های تازه برای لوپوس خوب است] هیچ رژیم غذایی خاصی برای لوپوس (علارقم ادعاهای متعدد در اینترنت و مجلات وجود ندارد. به طور کلی، شما باید سعی کنید یک رژیم غذایی مغذی، متعادل و متنوع که حاوی مقدار زیادی از میوه ها و سبزیجات، غلات کامل و مقدار متوسط از ( گوشت ، مرغ و ماهی تازه ) باشد. داشته باشید.


از خوردن یونجه اجتناب کنید زیرا به علت اسید آمینه l-cansvanine موجود در آن سبب فعال شدن بیماری می شود.
کورتیکواستروئیدها می تواند سطح فشار خون، کلسترول و چربی در خون را افزایش دهند لذا اگر شما استروئید مصرف می کنید باید چربی و نمک در رژیم غذایی خود را محدود کنید.


استروئیدها همچنین می توانند باعث ایجاد یا بدترشدن پوکی استخوان شوند، که یک بیماری است که در آن استخوان شکننده شده و احتمال بیشتری برای شکستن دارد. اگر شما پوکی استخوان دارید باید هر روز غذاهای غنی از کلسیم مصرف کنید. مانند (سبزیجات برگ دار با رنگ سبز تیره ( اسفناج، کلم بروکلی )، شیر، پنیر، ماست یا مکمل های کلسیم حاوی ویتامین D مصرف کنید.
اگر شما دارای تورم هستید باید مقدار نمک را کاهش و از مصرف غذاهای فراوری شده پرهیز کنید.


در موارد داشتن التهاب در بیماری لوپوس، اسیدهای چرب امگا 3 دارای اثرات بالقوه بر التهاب می باشند ( ماهی، آجیل، روغن دانه کتان، کانولا روغن زیتون و سبزیجات سبز برگ دار ) منابع اسیدهای چرب امگا 3 می باشد. که در تولید ترکیبات ضد التهابی ( پروستوگلاندین ها ) موثر هستند.


چربی های اشباع ، از سوی دیگر می تواند سطح کلسترول را بالا ببرد و ممکن است به ایجاد التهاب کمک کند. لذا باید محدود شوند. منابع از چربی های اشباع شامل (غذاهای سرخ شده، محصولات پخته تجاری، گوشت قرمز، چربی حیوانی، گوشت فرآوری شده و لبنیات پرچرب ( پنیر، کره، بستنی و شیر پرچرب ) محدود شوند.


خوردن غذاهای سرشار از کلسیم و ویتامین D برای سلامت استخوان مهم است. هنگام خرید محصولات لبنی، آنهایی که کم چرب و یا بدون چربی هستند انتخاب کنید. شیر 1% یا 1.2 % و ماست و پنیر کم چرب و کم نمک را انتخاب کنید. اگر با خورن شیر مشکل دارید به جای شیر می توانید از شیر فاقد لاکتوز، شیر سویا یا شیر بادام استفاده کنید.


رژیم غذایی دارای آنتی اکسیدان بالا و اسیدهای چرب امگا 3 ممکن است در کاهش علائم لوپوس موثر باشد.
رژیم های غذایی بالا در ماهی و روغن ماهی سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند و می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
رژیم غذایی ماهی های چرب ( ماهی قزل آلا، ماهی خال مخالی، ماهی تن ) سبب کاهش التهاب می شوند. در مواردی که درگیری کلیوی نباشد چای و چای سبز می تواند به کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از التهاب کمک کند و شاید آسیب بافتی را کاهش دهند.


اگر شما در حال مصرف متوترکسات ( Rheumatrex ) هستید رژیم غذایی سرشار از اسید فولیک مانند ( سبزیجات برگ سبز، میوه و نان غنی شده و غلات و حبوبات و یا مکمل اسید فولیک ) مهم است برای تهوع ناشی از داروها، باید وعده های غذایی کوچک و مکرر داشته و مواد غذایی که هضم آسان دارند مصرف کنید. سعی کنید از خوردن (غلات خشک، نان و کراکر، غذاهای چرب، تند، اسیدی اجتناب کنید.


اگر داروهای ضد التهاب کورتیکواستروئید و یا غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن (موترین) و ناپروکسن (Naprosyn، Alleve) سبب ناراحتی معده و سوزش می شود مصرف آنها همراه با وعده های غذایی ممکن است کمک کند. ولی با پزشک خود مشورت کنید.
لوپوس ممکن است با افزایش و یا کاهش وزن همراه باشد لذا باید غذایتان را به اندازه بخورید.


تحقیقات نشان می دهد که اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی و یا روغن ماهی می تواند برخی از عوامل خطر برای بیماری قلبی مانند تری گلیسیرید بالا و فشار خون را بهبود بخشد. مواد غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 مانند ( ماهی آزاد، ساردین، ماهی خال مخالی، شاه ماهی، ماهی تن ماهی قزل آلای دریاچه، قزل آلای رنگین کمان، گردو، روغن کانولا، روغن گردو و روغن بذر کتان ) که برای داشتن قلب سالم مفید می باشند.








توصیه ها در بیماری لوپوس



اگر دارای خون در ادرار، کاهش ادرار و یا تورم بدن هستید با پزشکتان تماس بگیرید.
در مقابل نور آفتاب از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید.
هنگام مصرف کورتیکواستروئیدها یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، هر نوع تب غیر منتظره باید گزارش و بررسی شود.
برای خوردن هرنوع مکمل، با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است تداخل دارویی ایجاد شود.


ورزش و فعالیت های بدنی داشته باشید.
استرس، وضعیت این بیماری را بدتر می کند سعی کنید استرس نداشته باشید و در موارد استرس، نفس عمیق بکشید و از شرایط استرس زا دوری کنید.
اگر قصد بارداری دارید حتما قبل از بارداری با پزشک خود مشورت کنید.


خواب کافی 8 – 10 ساعت در روز داشته باشید.
از مواد غذایی دارای گوگرد مانند ( پیاز، سیر، و تخم مرغ ) بیشتر استفاده کنید.
از محصولات لبنی پر چرب، گوشت قرمز، سیب زمینی، گوجه فرنگی و فلفل کمتر استفاده کنید زیرا این مواد غذایی علائم بیماری را بدتر می کنند.
به طور مرتب آزمایش چکاب داشته باشید.



منبع:مجله اینترنتی دلگرم

مطالب خیلی عالی و قابل قبول بود مرسی

مطالب بیسیار عالی وسودمند بود تشکراززحمات شما

مطالب بسیار آموزنده و سود مند بود.
با تشکر