تفنگداران نیروی دریایی ارتش،اولین مدافعان خرمشهر در جنگ
در همهء منابع تاریخی ، کتابها ، نشریات ، فیلمها و برنامه های رادیویی و تلوزیونی کشورمان گفته میشود وقتی ارتش عراق به ایران حمله کرد اولین و اصلی ترین نیرویی که در مقابلشان ایستادگی کرد سپاه خرمشهر بود و از شهید محمد جهان آرا و افرادش نام می برند .
خدابیامرز محمد جهان آرای عزیز و افراد معدودش هم البته با جانفشانی از خرمشهر دفاع کردند اما نخستین ها نبودند . اولین و اصلی ترین نیروهای ما در مقابل هجوم ناگهانی عراقی ها تکاوران و تفنگداران نیروی دریایی ارتش ایران در خرمشهر بودند . آنها آماج سهمگین ترین حملات دریایی ، زمین و هوایی عراق شدند و با چنگ و دندان سعی کردند از سقوط خرمشهر جلوگیری کنند .
فرماندهین نیروی دریایی در خرمشهر می دانستند که شهر و پایگاهشان بزودی سقوط خواهد کرد در نتیجه به دو دسته تقسیم شدند . گروه نخست سعی می کردند با مقاوتشان ورود نیروهای عراقی ها به شهر را به تاخیر بیندازند و گروه دوم تلاش می کردند تا اهالی خرمشهر و روستاهای اطراف آن را به سرعت از شهر و روستاهایشان تخلیه کنند و به سمت ماهشهر و اهواز بفرستند تا به دست عراقی ها اسیر نشوند .
سقوط آبادان هم قطعی به نظر می رسید . اما مردم خرمشهر و بخصوص روستائیان عرب اطراف آن تصور نمی کردند که جنگ واقعا در گرفته باشد یا خرمشهر و روستاهایش به این سادگی توسط عراقی ها تصرف شوند چه رسد به اینکه باور کنند ممکن است به اسارت گرفته شوند .
به همین دلیل حاضر به ترک خانه هایشان نبودند . در نتیجه تفنگداران نیروی دریایی منطقهء خرمشهر مجبور بودند که آنها به زور از خانه هایشان بیرون بکشند. مردم بهت زده بودند . تفنگدارهای نیروی دریایی ارتش گریه می کردند و مردم را و بخصوص روستائیان عرب را با مشت و لگد و فریاد و تهدید ، یکی یکی از اتاقها و مزارعشان می گرفتند و کشان کشان سوار نفربرهای نظامی کردند .
بعد که عملیات تخلیهء مردم شهر تمام شد ، هر دو دستهء تفنگدارهای نیروی دریایی ایران یکی شدند و در مقابل عراقی نبرد کوچه به کوچه و حتی خانه به خانه کردند . تا آنجایی که می دانم همهء آن مدافعین کشته شدند . اما امروز کسی از آنها یادی نمی کند .
من شبی که تکاوران و تفنگداران نیروی دریایی ارتش مردم خرمشهر را تا نیمهء راه می آوردند و پیاده می کردند و به سرعت به سمت خرمشهر بر می گشتند را بخوبی بیاد دارم . مردم آبادان هم با پای پیاده از شهرشان می گریختند و همراه با اهالی خرمشهر نیمه شب وارد ماهشهر می شدند . این خاطره را اینجا نوشتم تا لااقل یک نفر گفته باشد که نخستین مدافعان خاک ایران در جنگ با عراق تفنگداران نیروی دریایی ارتش در خرمشهر بودند . روحشان شاد باد .
منبع: وبلاگ روزنامه نگار آزاد
به نام خدا
با سلام و احترام
روح همه شهدا شاد
با احترام و ارادت خاص به نیرو های تکاور و مخصوص ارتش
درود بر قهرمانان و دلاوران ارتش قهرمان ايران كه بدون هيچ ادعايی تا آخرين نفس جنگيدند و از كشور عزيزمان دفاع كردند.
باسلام من در پایگاه دریایی خرمشهر خدمت کردم وقعا خرمشهر خاک گیرایی داره زنده باد نیروی دریایی پاینده باد ایران اسلامی
من به مدت دو سال در کسوت تفنگدار دریائی در نیروی دریائی ارتش ایران خدمت کردم و همواره برای دلاور مردانی که شجاعانه در خرمشهر مقابل دشمن ایستادگی کردند احترام خاص قائل هستم. روحشان شاد و یادشان همواره گرامی باد. از شما دوست عزیز هم ممنونم که این خاطرات رو زنده نگه داشتید
من جز اولین گروه دریایی بود که روز 7 مهر به منطقه اعزام شدیم و در آبادان و خرمشهر بودم و دوستان تکاورم که اکثرا هم کلاسی های دوران دبیرستانم بودند و فاتحانه جنگیدند و در راه وطن شهید شدند یادشان را همواره گرامی میدارم چون بعد سی سال اومدم درست جا یی که در بریم منازل سازمانی نفت شبها کنار هم بودیم .