جیرانی: از وزارت اطلاعات پول نگرفته‌ایم

به گزارش پارسینه؛ فریدون جیرانی اعلام کرد برای ساخت سریال «تعبیر وارونه یک رویا» از سازمان انرژی هسته ای یا وزارت اطلاعات پولی دریافت نکرده و کار به آنها سفارش نشده است.

به گزارش مهر، فریدون جیرانی فیلمنامه نویس و کارگردان سریال «تعبیر وارونه یک رویا» امروز چهارشنبه ششم اسفند در جمع خبرنگاران در پژوهشکده فناوری درباره تازه ترین سریال خود توضیح داد: متن این اثر دو سال پیش با عنوان «خانه امن» نوشته شده بود اما پس از بازنویسی به سریال فعلی با این اسم تبدیل شد و به موضوعی می پردازد که تا به حال به آن پرداخته نشده است. این سریال یک تریلر جاسوسی با مایه های ملودرام و روابط عاشقانه است که به خرابکاری صنعتی در ایران می پردازد و ما از یک فضای ملودرام وارد فضای جاسوسی می شویم.

وی با اشاره به اینکه در این سریال به فضای زندگی شخصیت ها وارد شده و تلفیقی بین ملودرام و ژانر سینمای جاسوسی خواهیم داشت، بیان کرد: پیش تولید این کار از اردیبهشت آغاز شد، شهریور ماه آن را در تهران کلید زدیم، آبان به ارمنستان رفتیم و بازیگران تئاتر ارمنستان در کار بازی کردند. آنها قهرمان های خارجی داستان ما هستند که حضور خوبی داشتند و قصه های مربوط به این افراد ابتدا و انتهای سریال پخش می شود.

جیرانی افزود:‌«تعبیر وارونه یک رویا» در ۲۰ قسمت ۵۰ تا ۵۵ دقیقه ای ساخته می شود و سریال تیتراژ ابتدایی ندارد. همین طور قرار است به صورت سیاه و سفید روی آنتن برود. بازیگران خارجی به دو زبان روسی و ارمنی صحبت می کنند و سریال دوبله نخواهد شد.

وی تاکید کرد: بازیگر اصلی ما امیر جعفری به عنوان مامور امنیتی نیز به زبان ارمنی صحبت می کند. زمان پخش سریال نیز بهار سال آینده خواهد بود. ما تلاش می کنیم تا پایان زمستان بخش هایی از کار را که متکی به این فصل است تصویربرداری کنیم و بعد از آن در لب مرز، خیابان، صحنه های درگیری و صحنه های داخلی خانه ها، کار خود را ادامه می دهیم.

این کارگردان با بیان اینکه فیلمنامه سریال را بر اساس اطلاعات واقعی نوشته است، تاکید کرد: سازمان اطلاعات موساد وسایل صنعتی آلوده ای به ایران فرستاده است که جوانان ایرانی آلوده بودن آنها را کشف کرده اند و نگذاشته اند ضایعه ای به وجود بیاید. آنها جوانان حاضر در پشت صحنه هستند که ما هیچ وقت آنها را نمی بینیم اما سعی کردیم تصویری واقعی از آنها بسازیم؛ افرادی که جوان و باهوش هستند و در رابطه با سازمان جاسوسی موساد فعالیت هایی انجام داده اند.

جیرانی یادآور شد: ما اطلاعاتی گرفته ایم و آنها را وارد داستان کرده ایم که تمام آنها واقعی هستند اما روابط خانوادگی و پرداخت به زندگی شخصیت ها فضای ملودرام کار را تشکیل می دهد. در این سریال یک زن برای اولین بار جاسوس معرفی می شود و ماجرای عشقی تلخی نیز در کار داریم. تعلیق این سریال بسیار زیاد است و ما ماجرای عاشقانه را وارد فضای جاسوسی کرده ایم.

وی در پاسخ به این که آیا سیاست های هسته ای و مذاکرات نیز در این سریال وارد شده یا خیر؟ توضیح داد: در جایی از سریال بیان می شود که عده ای دوست ندارند توافق هسته ای حاصل شود که آنها همان سازمان جاسوسی موساد و اسرائیلی ها هستند که مایل نیستند مذاکرات به سرانجام برسد. با این حال داستان ما درباره این نیست و صرفا به این موضوع نمی پردازیم بلکه خرابکاری صنعتی در رأس این سریال قرار دارد. در نگارش کار هم از مشاوران خوبی استفاده کرده ایم که البته در فیلم «روباه» نیز حضور داشته اند.

جیرانی در پاسخ به خبرنگاری در این باره که آیا این کار به شما سفارش داده شده و نمی ترسید انگ سفارشی کار کردن به شما زده شود؟ تصریح کرد: این کار به هیچ عنوان سفارشی نیست، ما هیچ سفارشی نگرفته ایم و خودمان خواستیم به این موضوع بپردازیم. مشاوران خوبی هم داشته ایم اما صریحا اعلام می کنم اصلا سریالی نمی سازیم که از سازمان انرژی هسته ای پول گرفته باشیم یا وزارت اطلاعات بودجه ای به ما داده باشد. با این حال سریال ما خلاف واقعیت نیست و اساس داستان را از واقعیت گرفته ایم و با ذهن خودمان تلفیق کرده ایم و به آن پر و بال داستانی داده ایم. شما هم اگر سریال را دنبال کنید به جذابیت آن پی خواهید برد.

وی از باقی ماندن تصویربرداری برخی از صحنه های خیابانی در این پروژه خبر داد و گفت: صحنه های خیلی سختی مانده است که داخل ماشین و هلیکوپتر می گذرد، باید آنها را به سرعت ضبط کنیم به ویژه لوکیشن های خارجی مان که مربوط به فصل زمستان است.

جیرانی یادآور شد: من اسم این سریال را دوست دارم و گرچه به «مرگ تدریجی یک رویا» ربطی ندارد و تماما دوربین روی دست است اما یک فیلمساز معمولا فضای کاری خود را ادامه می دهد.

این کارگردان در پاسخ به پرسش دیگری درباره اینکه از پخش سیاه و سفید این کار هراس ندارید، اظهار کرد: نه فکر می کنم اتفاقا این نوع کارها نوستالژی داشته باشند و پیش از این نیز به جز یک سریال ۶ قسمتی، سریال سیاه و سفیدی از تلویزیون پخش نشده است. ما برای درآوردن فضای جاسوسی به پخش سیاه و سفید نیاز داریم.

وی در پایان عنوان کرد: ۴۵ درصد از ضبط سریال باقی مانده و کار کردن کف خیابان بسیار سخت است. خدا را شکر که قسمت های مربوط به زمستان را گرفته ایم، همچنین این سریال مثل کار قبلی ام متن مشترکی دارد و من آن را همراه فرد دیگری می نویسم. امیدواریم که ویژگی های ژانر جاسوسی را در این کار رعایت کنیم و تحقیقات و اطلاعاتمان این کار را کامل کند.