نگرانی از نخواندن سرود ملی، دغدغه مسئولان ورزشی و نمایندگان مجلس

ما نباید از نسل جوان و نوجوانمان خرده بگیریم ، سرانجام ۴۴ سال راهکار اشتباه مملکتی ، را امروز در بی تفاوتی مردم می بینیم ، مردمی که آنقدر عرصه بر آنها تنگ شده ،که برای رهایی از این شرایط امنیت، خودشان و کشورشان را فراموش کرده اند . امروز در جهانی که تدبیر و درایت و اخلاق و انسانیت و منطق و گفتمان بر آن حکومت می کند ، سکان کشور را به دست کسانی چون حاج احمد خاتمی و ....... سپردن ، آموزش و پرورش را به دست صدا وسیما سپردن و آگاهی را به دست روزنامه کیهان سپردن ، اشتباه محض هست . به مردم‌ برگردیم و تکلیف مردم را بعد از ۴۴ سال نسبت به خانه اشان ، روشن کنیم ، مردم بارها از طریق مجراهای قانونی با نظام برای تحول و تغییر همراه شدند صادقانه بگوییم که حتی مسئولین ما علاقه ای به تحول در کشور ندارند و قصدشان از مملکت این هست که خودشان راس کشور باشند و از دشمن خیالی صحبت کنند و مردم را در شرایط بسیار سخت نگه داشته اند و فرزندانشان در خارج از کشور با پول بیت المال ارتزاق می کنند و ثمره چنین رفتاری را امروز در خیابانهای کشور می بینیم و این نتیجه راهکارهای اشتباه مملکت داری ما هست ، به عقب برگردیم و حوادث تلخ این سالهای اخیر را مرور کنیم ، مترو پل و هواپیمای اوکراین و قاسم سلیمانی و همکارانش ، پلاسکو ، قطار مشهد یزد ، حوادث آبان ۹۸، ناوچه کنارک ، شاهچراغ ، شهریور ۹۷ اهواز ............ این حوادثی بود که مسئولان ما بعد از آن سخنرانی غرایی کردند و یک هفته بعد فراموش شد ، انگار نه انگار که اینها شهروند ایران و هموطن و خواهر و برادر ما هستند . مردم ما نه عمر حاج آقا جنتی را دارند و نه صبر او !!! تصمیم قاطع بگیرید بعد از این اتفاقات تلخ که حال مردم ایران خوب نبست ، به فکر مردم و مشکلات آنها باشید . مملکت داری آنچنان سخت نیست فقط کمی همت و اراده و غیرت و گذشت می خواهد ، اول کاری که انجام می دهید ، تندروها و تفکرات سنتی ، خشونت طلب را از صحنه سیاسی کشور حذف کنید ، باور کنید ۸۰ درصد اختلافات و اشتباهات ما ، به رفتار و عملکرد کیهان و سعید قاسمی .......بر می گردد . با خواسته های مردم همراه شوید ، جای منتقد از شرایط در زندان نیست ، زندانیان سیاسی را آزاد کنید اجازه بدهید نقد توام با احترام در جامعه جایگاهش را داشته باشد . حقوق شهروندی را رعایت کنیم ، برابری حقوق حق مردم ایران هست فرقی نمی کند کرد باشد یا بلوچ و عرب یا سنی و شیعه و مسبحی و یا بهایی ..... حصار ۴۴ ساله را برداریم اجازه بدهیم مردم ایران بعد از ۴۴ سال انزوا ، احساس آزادی کنند ، چرخ اقتصدمان را با برنامه ریزی بچرخانیم ، با کشورهای دوست حتی دشمن هم ارتباط و تعامل داشته باشیم ، نمی شود در میان جهان ارتباط و تعامل به بهانه منافعمان تنها زیست ، بهر حال تکلیف مردم را روشن کنیم با هم خانه اشان را بسازیم و یا خانه اشان را تحویلشان دهیم و یا از خانه اشان بیرونشان کنیم ، باور کنید بعد از ۴۴ سال در میان بحران و شرایط سخت و سیاهپوش شدن مادران این سرزمین برای امنیت کشورشان ، یمن و سوریه شدن یک کابوس بزرگ ملت ایران هست .